De mogelijkheden van Zonne-energie

Surfend over het internet struikel ik over een artikel over zonne-energie (1). Vooruitgangsoptimist als altijd begin ik ademloos te lezen. Want haha! De prijzen voor zonne-energie dalen snel, en dat is ook weeral een probleem dat binnenkort is opgelost! En daar lees ik ook dit:

"The total solar energy hitting Earth each year is equivalent to 12.2 trillion watt-hours watt-hours.  That's over 20,000 times more than the total energy all of humanity consumes each year."

Nog beter! 20,000 keer ons totaal (!) energieverbruik, dat betekent dat we nog niet begonnen zijn het potentiëel te benutten. Maar omdat ik tegelijk soms ook nogal sceptisch ben, en omdat ik graag een beetje zit te spelen met dat soort cijfers, ga ik ook eens een beetje rekenen. Want stel je maar eens voor dat we zo hard beginnen te groeien dat we die 20,000 keer nog bereiken ook? Zou dat lang duren, zo'n vermenigvuldiging met 20,000?

Wel, als we vandaag op "100" staan, dan is de vraag hoe lang het duurt, gegeven dat we een constante gemiddelde groei mogen inroepen, voor we op 2,000,000 staan. En de rest is simpele berekening. Bijvoorbeeld, als de wereldeconomie groeit aan 1% per jaar (niet een percentage waarvan we doorgaans staan te duizelen), dan duurt het een duizend jaar. Dat is de tijd die verstreken is tussen de Kruistochten en vandaag, dus dat zit wel snor. Wel even rekening houden met het feit dat ons energieverbruik groeit met economische groei EN met bevolkingsaangroei, en dat die twee ook al eens samen durven groeien. Ik heh tenslotte ooit eens uitgerekend dat een mensheid die constant groeit aan 1% per jaar op enkele duizenden jaren de laatste rots, de laatste korrel zand, de laatste druppel water en het laatste stofje heeft omgezet in mens (2).

Van "geen poot om op te staan" gesproken!

Maar goed, ik heb geconcludeerd dat je daar aan kan zien dat de bevolkingsgroei zal afnemen, of je daar nu blij om bent of niet. Anderzijds heb ik het nu over economische groei waarvan bevolkingsgroei maar een deel is, zodat andere oorzaken van groei ons energieverbruik sneller kunnen doen stijgen. Technologische groei, bijvoorbeeld, zoals onder meer: goedkopere energie! Dus als ik hoop op een hogere groei, bijvoorbeeld op verdubbeling van 1 naar 2% per jaar (leuk, maar nog altijd niet om over te juichen), dan halveert de duizend jaar, en dan bereiken we de maximale omzetting van zonlicht in energie op de tijd verstreken sinds Columbus Amerika ontdekte. En dus zijn we er binnen ruim 300 jaar als we groeien met 3% per jaar; noem het de tijd van Newton en Leibniz.

Natuurlijk, als Afrika en Azië gaan doen wat China en Indië ze nu al een tijdje voordoen, en we gaan groeien met een 6% per jaar, dan zijn we er op een 170 jaar. De tijd verstreken sinds de Tweede Industriële Revolutie plaats vond (De Stoomtrein!).

Om maar te zeggen, ik blijf me er opgewonden van enthousiasme om voelen, hoor. Zou ik er ergens 1000 euro aandelenkapitaal kunnen in steken, of zo? Maar of we er de energie problemen van de mensheid werkelijk mee gaan oplossen...?

--------------------------------------------------
(1) http://theweek.com/article/index/244437/are-we-on-the-cusp-of-a-solar-energy-boom
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/01/de-hele-wereld-omzetten-in-mensen.html

Stille daden van verzet!

Nog altijd denk ik met veel plezier terug aan de post van bijna drie jaar geleden, over dat verontwaardigd gezichtje van "meneer de vakbondsman", toen hij ontdekte dat hij in de wereld van de sociale media niet langer de enige was die een microfoon vaqsthield (1). Ik wéét dat dat heel slecht is, maar kom, ik geef het toe, dat was eigenlijk puur leedvermaak! Zo luid hadden de kreten en grommen altijd uit de knokploegen opgestegen dat (of wat had je nu gedacht) niemand daar ooit op de gedachte was gekomen dat er misschien wel, (maar nu moet je héél hard nadenken, hoor!) mensen... het...

Niet met hem eens zouden zijn!

En van de ene moment op de andere was Twitter "gratuit" (2), en klonk het van "vroeger" was het [zus] en nu is het [zo] en vul gerust op de plaats van zus en zo in dat democratie betekende dat de vakbond wel, en de slachtoffers van de geweldplegingen niet aan het woord kwamen.

En zo is het weeral een paar jaar later, en ze gaan wéér eens de boel platleggen en mensen in zelf veroorzaakte files en lege stations vastzetten,en hoewel het maar een schrale troost is, blijft het een troost: tegenwoordig kunnen ze er niet meer naast kijken. Er zijn mensen die het maar het gedoe van  een vulgaire knokploeg vinden: ik ben er één van.

Intussen heb ik nog iets gevonden, als stille uiting van machteloos protest tegen de geweldplegingen. Aan ingangen van gebouwen of openbare plaatsen, als ze daar wéér eens staan om hun pamfletten door mijn strot te wringen: dan weiger ik die gewoon! Je moet weten, van nature ben ik zoals veel van die grote bakkesen op het internet nogal teruggetrokken, verlegen, schuw zelfs, en dus durfde ik dat vroeger gewoon niet. Maar op een dag had ik er zo mijn buik van vol dat ik ze nu toch gewoon weiger. Heel vriendelijk allemaal, hoor, en er is ook niet meer nodig. De zure gezichten van daarnet bevestigden dat ze héél goed wisten wat ik bedoelde.Zo zie je maar dat dat soort stille daden van verzet al evenzeer iets bijbrengt als een extra straaltje protest op Twitter, of al die andere kleine dingen.

Kijk, ik zal ophouden met ze als een vulgaire knokploeg te beschouwen en te behandelen, zodra zij ophouden zich als een vulgaire knokploeg te gedragen.

--------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/01/meneer-de-vakbondsman-is-boos.html
(2) http://www.standaard.be/cnt/dmf20120126_073

De kandidatuur van Jeb Bush?

Op verschillende plaatsen zie ik dat Jeb Bush serieus overweegt binnen twee jaar een gooi te doen naar het Amerikaans presidentschap. Behalve een paar krantenartikelen die dat allemaal nogal serieus lijken te nemen, is er de korte, droge mededeling van de site die ikzelf bij vorige gelegenheden zeer serieus nam:

http://www.electoral-vote.com/evp2014/Senate/Maps/Oct27.html#item-6

En ikzelf, dus, kan dat met de beste wil van de wereld niet serieus nemen. Jeb Bush is de zoon en broer van de twee ex-presidenten George H. en George W. Bush. Daar waar de eerste een niet bijzonder opvallende maar ook geen bijzonder slechte president lijkt, maakt de vergelijking met zijn zoon dat hij er als een staatsman van het kaliber van Julius Caesar bijloopt. En dat maakt dat we aan dit soort dingen binnen ruim minder dan twee jaar al lang niet meer zullen terugdenken. Of toch hoogstens in termen van een daverend "hahaha!".

Natuurlijk, dat is het voordeel van een totale onbenul te zijn. Mijn geloofwaardigheid zal alvast niet in het gedrang komen als Bush binnen een twee jaar de eed aflegt! Ik heb er immers geen. Dus kon ik in 2007 verklaren dat "het nog te vroeg was voor Obama", en dat heeft me geen lezer gekost!

Maar ik geloof er geen barst van. Volgens mij doet Bush - naar allerlei serieuze mensen zeggen: een achtenswaardig en bekwaam man, die wel eens een uitstekende president kon zijn - er goed aan heel diep in een holletje weg te kruipen. Want anders, denk ik, zal hij afgaan als een gieter, en het zou jammer zijn dat hij nog jaren achtervolgd wordt door het soort imago dat een Perry vier jaar geleden heeft meegekregen. Kortom, ik denk in feite dat hij niet eens zal meedoen, laat staan de Republikeinse kandidaat zijn.

Tenslotte, hoewel ik die "voorspelling" van Obama niet vergeten ben, noch probeer te verbergen, signaleer ik graag dat een paar van mijn voorspellingen van vier jaar geleden er stukken beter uitzagen. Ik weet het, zoveel jaar later staat zo'n "zien jullie nu wel dat ik het had gezegd!" heel kaal. Onder andere omdat niemand zich nog herinnert wat ze allemaal door die kranten zagen spoelen. Dus, zoals ik midden de ronkende verklaringen (waarvan ik een paar url's heb meegegeven) over Sarah Palin kon zeggen dat het dwaas mens natuurlijk niet eens zou meedoen, zo betreur ik nu al dat de verdwazing van het familielid dit groot potentiëel zal afknakken.

En wat kijk ik er al naar uit gelijk te krijgen! Niet dat ik er veel over zal durven opscheppen - maar toch.

-----------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2007/01/amerikaanse-presidentsverkiezingen-2008.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/02/een-gedroomd-schot-op-doel.html

Tussentijdse verkiezingen in de VS

Een mens zou het nog haast vergeten, maar binnen enkele weken is het weer verkiezingen in Amerika. Natuurlijk, om de twee jaar is het zonder presidentsverkiezingen, en dus... (nostalgische zucht).

Goed, het heeft dus allemaal niet hetzelfde belang, en nog veel minder dezelfde spektakelwaarde, maar we zouden het ook niet zo hard moeten negeren. Een zittende president die na zes jaar een tussentijdse verkiezing in gaat ziet zijn partij bijna altijd serieus verliezen, en dat zou in dit geval betekenen dat Obama ook in het parlement zijn meerderheid kwijt raakt. Obama vertoont nu al sterke symptomen van dat "lamme eend"-schap waar presidenten tegen hun achtste jaar tegenaan kijken, en dat verlies zou natuurlijk niet helpen.

De vraag is dus of de Democraten op één of andere manier toch nog voor de verrassing kunnen zorgen. Het "de Republikeinen moeten dringend weer eens bij zinnen komen" syndroom is nog altijd onverminderd daar, en wie weet... Anderzijds - en aangezien ik er zelf niet erg op reken - denk ik dat we alweer zullen zien dat er een aantal berevellen zullen gaan shorten (1). Ik denk nog altijd met veel plezier terug aan dat merkwaardig profetisch postje van me, na die dramatisch slechte uitslag in 2010, waarin ik vond dat iedereen die dacht dat daarmee Obama het kon schudden zich dikke illusies zat te maken (2).

En wie weet komen we ook iets te weten over de presidentsverkiezingen van binnen twee jaar zelf! Hoe zou Hillary er zoal uitkomen? En wie van de Republikeinen zien we manoeuvreren om in pole position te komen? Het blijft allemaal wel een zeker belang hebben, maar eigenlijk is dit vooral die nostalgie naar die verkiezingsperiode die nu eenmaal veel meer spektakelwaarde zal hebben...

-------------------------------------------
(1) "shorten" is een term uit de financiële markten voor het verkopen van dingen je nog niet hebt; een riskante strategie, aangezien je je wel eens in vreemde bochten moet wringen tegen de dag dat je moet leveren. Bijvoorbeeld: in de berevellenmarkt... Je ziet het voor je.
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/02/oei-oei-oei-romney.html

Als het de schuld van de "shorters" is...

Nog altijd wandel ik wel eens rond op de sites over financiële markten en beleggers, en dus passeer ik ook wel eens op de forums waar die beleggers zelf aan het woord komen... En oei, oei, oei, er is nog helemaal niets veranderd, wat in feite normaal is want er kan ook niets veranderen: de mensheid wil bedrogen worden.

Een geweldig déjà vu gevoel overvalt me, wanneer ik zie wat er zoal geschreven wordt over allerlei gevallen aandelen, liefst nadat ze eerst een hele tijd "de lieveling van het beurspubliek" zijn genoemd. Wat moet ik toch terugdenken aan de tijd van LHSP, ergens rond het jaar 2000, en alles nog gebeurde op fora als usenet. Uiteindelijk bleek het allemaal zelfs fraude geweest te zijn, en los daarvan, ook de kopers van wat er restte van de puinhopen hebben we vooralsnog nooit terug gezien. Dus met wijsheid achteraf was het normaal, en terecht dat een aandeel dat ooit meer dan 100 dollar kostte ineens linea recta naar beneden ging en uiteindelijk arriveerde waar het thuis hoorde: nul.

Maar! Op de fora! Het was allemaal de schuld van de shorters! Aasgieren die met perfide middelen een perfect gezond bedrijf naar beneden verkochten om dan de boel aan bradeerprijzen terug in te kopen en zo de toekomst van het bedrijf (om nog te zwijgen van de beleggingsportefeuille van nonkel Pier) op het spel zetten! Ze moesten het verbieden! Enzovoort!

Precies dat is wat we vandaag, tot in het laatste detail, te lezen krijgen over aandelen die ik maar niet bij naam zal noemen. De mensen moesten eens denken dat ik ze zit uit te lachen. De waarheid is (behalve dat ik zelf LHSP aandelen had, en niet alleen LHSP...) dat ik na vele jaren actief te zijn in de wisselmarkten, en werkelijk denk nuttige en wijze dingen te hebben gezegd en gedaan, een pamflet vond over "10 typische beleggersfouten bij beginners"...

En ze waren stuk voor stuk van toepassing op mezelf.

Om maar te zeggen dat het veel gemakkelijker is de verblinding van andere mensen te onderkennen, dan die van jezelf. Ik moet toch eens een ongelofelijk originele spreuk lanceren, iets met een splinter en een balk, het wordt vast een reuzensucces!

Het punt is, als mensen willen geloven dat het aandeel (dat ze tenslotte met al hun wijsheid gekocht hebben) een geweldige toekomst te wachten staat, dan zullen ze het geloven. En dan kunnen shorters onmogelijk mensen zijn die iets verkopen omdat het meer waard is dan er voor betaald wordt. En dus zijn het criminelen! QED! Daaruit volgt dan weer de kwijlende verwachting dat ze op een dag toch eens "naar de uitgang zullen moeten vluchten", en dan zal je eens wat gaan zien! De prijzen zullen (eindelijk) stijgen naar hun ware hoogte en ze zullen allemaal nog lang en gelukkig leven. Vervolgens zetten ze mekaar aan om vooral hun aandelen niet te verkopen, vervolgens kopen ze er nog bij "om hun gemiddelde te verlagen"...

Punt

(rokende krater... giftige dampen... geween en tandengeknars... En er is er niet één die op het idee zal komen dat, als de shorters er niet waren geweest, ze het onder mekaar eerst nog véél hoger hadden gekocht voor de tuimeling inzette.)

Een ander symptoom is de steeds wanhopiger toon waarop gevraagd wordt "waarom het management niet met nieuws komt". Merk de assumptie op dat er nieuws is. Merk de assumptie op dat dat nieuws goed is. Dat is immers per dogma wat ze geloven: het bedrijf is nu eenmaal gezond, dus de winsten zullen stijgen, de vraag is alleen wanneer het management dat ook aantoont. Het eerste symptoom van het rouwproces dat er nu onvermijdelijk aankomt is de toenemende verbittering: "het management laat zich niet veel gelegen aan ons, trouwe aandeelhouders". De ene sluit nu zijn hele twitter account, de andere laat zich ineens niet meer zien op het forum waarop hij koopaanbevelingen lanceerde bij 50, en 40, en 30, en 20, en bij 10 en een derde vraagt zich huiverend af waar dat zal eindigen.

Ik weet echt niet hoe je die mensen kan helpen. Ik kan me één en ander indenken bij overheidsinterventie en allerlei pogingen om allerlei dingen te verbieden, maar ik denk echt ook dat we aan de wijsheid van Hayek moet denken, dat je vaak meer scheeftrekkingen veroorzaakt dan je problemen oplost (1).Kleine oneffenheidjes in de structuur van het universum...

----------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2014/08/bedenkingen-bij-hayeks-fatal-conceit.html

Prioriteiten...

Vandaag lees ik in één van die locale blaadjes die geregeld in de bus zitten dat de bewoners van Leest ontevreden zijn. Er is gebrek aan parkeerplaats in het centrum, en dat leidt tot opstoppingen en onveilige toestanden en ook: gestresseerde en dus minder voorzichtige/tolerante chauffeurs, en verder al die luchtvervuiling van nutteloos draaiende of in rondjes rijdende auto's.

Ik voeg dat laatste er maar snel zelf aan toe omdat ik het kan weten! Immers, vlakbij het dorpscentrum van Leest zijn er twee schooltjes, één Delhaize, één slager, één Chirolokaal, één frituur en ik weet zeker dat ik er nog vergeet. Kortom, ook ik weet waar het over gaat ("gestresseerde chauffeurs",...).

Laten we echter even met Google maps een screenshot van het dorpsplein nemen.



U ziet een parkeerruimte die inderdaad af en toe volstaat zodat de nabije straten overlopen: bijvoorbeeld juist op het moment dat de schoolomgeving vol schoolkinderen loopt. U ziet ook dat ik in rood een rechthoek heb afgebakend, waarin u helemaal links nog net het symbool van de parkeerplaats voorbehouden voor gehandicapten herkent.

Alleen, een screenshot van Googlemaps vertelt u hoe de toestand er was, niet gisteren, maar wel enkele maanden geleden. Gisteren, daarentegen (om precies te zijn, sinds een aantal weken), zijn de vijf (5) parkeerplaatsen binnen mijn rode rand vervangen door een constructie met paaltjes en symbolen voor gehandicapten, zodanig dat er aan die kant maar twee parkeerplaatsen overblijven. En dus ben ik, de dag dat ik dat tot mijn grote verbazing ontdekte, maar gelukkig wel veel tijd had,  helemaal doorgereden om vervolgens met een brede bocht opnieuw het centrum binnen te rijden, en mijn geluk in een andere straat te beproeven: ("luchtvervuiling").

Ook ziet u dat ik net naast het plein, in de hoofdstraat een gele band heb gekleurd. Dat is een strook waarop zich een aantal heel fraaie parkeerplaatsen bevinden. Wel moet je weten dat verschillende van die plaatsen enkele jaren geleden zijn vervangen door bloembakken. En tenslotte is er een eindje verder in dezelfde straat ook nog eens een een plaats voorbehouden voor gehandicapten.

En dus is Leest nu een zeer gehandicapten-vriendelijke gemeente als het op parkeren aankomt. En verder zijn er files, overlopende straten, onveilige toestanden, gestresseerde en dus minder tolerante chauffeurs, die vaak van het werk komen waar ze het geld verdienen waarmee zowel uitkeringen als politiekers gefinancierd worden, èn ontevreden bewoners.

En ik vraag me af we ook een naam kennen van de persoon die zo zijn prioriteiten kent.