woensdag 2 september 2009

Toch echte kampioenen, die vakbonden...

In de bank duwt één van onze vakbonden alle passerende collega's een pamflet in de handen. Het gaat over de oorzaak van de crisis. Op de voorzijde glijdt mijn verveelde, norse blik over de uitdrukking "de gulzigheid van China". Lap, straks hebben de Chinezen het nog gedaan. Maar dat zal allemaal nog inleiding geweest zijn, en even verder staat de uitdrukking "geen crisis zonder oorzaak".

Nu gaan we het hebben! Ik vind nog vlug de tijd om de zinssnede "geen complexe fenomenen zonder simplistische analyses" in me te laten opkomen, om dan ademloos van spanning door te stoten naar "de oorzaak van de crisis." Zeg nu zelf.

Wat zal het verdict zijn? Een stel foutgelopen investeringen in hypothecaire kredieten? Te lage rentevoeten (dan is het toch nog de schuld van de Chinezen: als die elke dag hun handelsoverschotten in de VS komen beleggen: beeld je maar eens in hoeveel overheidsoptreden er nodig zou geweest zijn om tegen die tsunami van geld de rente hoog te houden...)? Het is de schuld van de overheid? Credit Default Swaps? Alan Greenspan? Derivaten? Het is de schuld van het kapitalisme? De conjunctie van Saturnus en Neptunus, gedeeld door Fibonacci tot de macht pi?

Wel, houd je vast, dat is het allemaal niet. Het komt door het gebrek aan koopkracht van de gezinnen! Welk causaal verband ze precies zien tussen de huidige crisis en de gezinnen (met, bijvoorbeeld, drie kinderen), Joost mag het weten - maar laat dat nog passeren. De grote opluchting die ik voel nu het eens niet de schuld van het kapitalisme is - ik zal het er verder niet over hebben. Maar hoe ze dat op één en dezelfde bladzijde kunnen krijgen met "de gulzigheid van China"... En denk vooral niet dat ook maar iemand iets vreemds zal hebben opgemerkt.

Dus gewoon even ter registratie. De "gulzigheid van China", beste vakbonden, dat is niets anders dan de drang van een miljard en een klets brave mensen zoals jij en ik, met een gemiddeld inkomen dat ergens bij een vijfde van dat van België ligt, om toch een béétje in de buurt te komen van die gezinnen waarvan jullie vinden dat ze nog zoveel meer hadden moeten hebben dat de crisis ervan was afgedropen.

Amen.

Geen opmerkingen: