Goud, aandelen, en de theorie van de "Asset Inflatie"

Een kleine drie maand geleden, alweer, dat ik zat te mijmeren over de theorie van de "asset inflatie" (1). Het zal niet gemakkelijk zijn het beknopter te formuleren dan Geert Noels recent in een tweet heeft gedaan, dus laten we het maar op zijn manier proberen:



Een tweet moet per definitie zeer kort, dus om het iets vollediger uit te drukken:

Monetaire autoriteiten hebben in reactie op de crisis, en sinds verschillende jaren, veel geld bijgedrukt
Niemand ontkent het bouwsteen-inzicht "geld drukken => inflatie"
Er is echter na jàààààren sinds de eerste waarschuwing geen spoor van inflatie te zien
Ergo
Er is nog een ontbrekende factor

Die ontbrekende factor kan bijvoorbeeld zijn dat het genoemde bouwsteeninzicht fout is. Maar ik ken werkelijk geen enkele serieuze commentator die dat denkt. Het is eerder letterlijk iets dat nog ontbreekt, een andere bouwsteen zeg maar, die meer in het vberborgene ook aan het werk is. En dat is wat Geert Noels ons probeert te doen opsporen. De toegenomen hoeveelheid geld drijft niet de prijs van de (ruwweg) constant gebleven economische productie op, omdat die toegenomen hoeveelheid geld niet naar economische producten en diensten vloeit, maar wel naar allerlei beleggingen en financiële instrumenten.

Dat zou bijvoorbeeld verklaren waarom de economie het helemaal niet zo goed doet, terwijl de aandelenkoersen stijgen als raketten. Het zou ook verklaren waarom onze simpele (in de niet-pejoratieve zin) bouwsteen "geld drukken => inflatie" helemaal niet op lijkt te gaan. Het zou verklaren waarom er onder een bepaald economisch bewind (het bestaande economisch bewind) in markt-termen grote resultaten worden geboekt, maar niet in reële termen. Dus ik haast me er op te wijzen dat ik van Geert Noels al een hope rake inzichten heb opgedaan en een hoop rake formuleringen heb overgenomen, en dat zijn opmerking me een zeer overwegenswaardige opmerking lijkt. Bijvoorbeeld omdat het een aanzienlijk risico signaleert.

Maar onder het motto "everyting before the 'but' is bullshit" volgt nu mijn "maar".

Ja, maar...

Zoals ik al schreef in voetnoot (1) - het is nu eenmaal een sinds lang veelgehoorde theorie - dat zou allemaal veel indrukwekkender zijn als je dat in de eerste plaats kon aflezen aan de koers van het goud (2). Dat is trouwens wat de goudkevers luid van alle daken schreeuwden, ongeveer de hele crisis lang, tot een eind in 2011! Immers, de overheden waren geld aan het drukken en, de koers van het goud was aan het stijgen - nee, explodeerde als een atoombom, dus: QED.

Maar drie maanden geleden was dat (sinds een vijftiental maanden) niet meer waar. En hahaha, wat een debacle toen iemand opmerkte dat ik de aandelenkoersen in euro had vergeleken met goudkoersen in dollar: hààààhahahahaha!

Point.

Hmmmmmm. Wat zou er gebeuren als ik drie maand later goudkoersen in dollar zou vergelijken met aandelenkoersen in dollar? Zou het plaatje (a) hetzelfde gebleven zijn, (b) mijn verhaal versterken of (c) mijn verhaal juist onderuit halen?

Hieronder de koers van de Dow Jones van de laatste drie jaar, gevolgd door de goudkoers in dollar van de laatste drie jaar (Alles van de site www.tijd.be):






Het hoogtepunt van de goudprijs (voor die periode) was in september 2011. Dat is niet het echte dieptepunt van de Dow Jones voor die periode, maar toch één van de zwakste momenten ervan, gevolgd door een quasi ononderbroken hausse. Het goud heeft een in verhouding veel volatieler parcours gereden, maar vertoonde een onmiskenbare neergang.

Wat ik zie is dat ik voor mijn verhaal in dollar niet naar november 2011 hoef te grijpen, maar al met september kan beginnen. Verder zijn er intussen drie maanden bij gekomen waarin mijn verhaal klopt, en tenslotte zien beide grafieken er (deels omdat er tijd is verlopen, deels omdat ze nu allebei dollargrafieken zijn) er alleen maar meer overtuigend uit.

En dus denk ik dat ik het zeer moeilijk mag hebben met de theorie van "asset inflatie". Ik vraag me werkelijk af of we het verschijnsel van de stijgende aandelen niet mogen verklaren in termen van betere vooruitzichten, eerder dan van bijgedrukt geld: omdat dat laatste zich  niet alleen helemaal niet in stijgende inflatie vertaalt, maar ook niet, nu al 20 maanden lang, in stijgende goudprijzen. Wel integendeel.

In dat geval moeten we de stijgende goudprijzen van enkele jaren geleden niet zoeken in verkeerd monetair beleid (zoals we toen wel konden denken), maar gewoon in termen van paniek. Dat is ook waar we de dalende aandelen van destijds mee kunnen verklaren, en het wegebben van die paniek is waarmee we de stijgende aandelen van de laatste maanden kunnen verklaren.

Oh ja, en voor de theorie dat alles wat de overheid doet slecht is, is dit ook geen goed nieuws, natuurlijk.

--------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/02/goud-versus-aandelen.html
(2) Natuurlijk zou je de theorie ook graag kunnen aflezen aan de evolutie van de interestvoeten, die zouden moeten stijgen als raketten, maar die doen dat ook niet. Soit, mijn voorbeeld is hier het goud.