http://delong.typepad.com/sdj/2013/06/mattyglesias-genius.html
Waterdicht! Mooi, hé?
zaterdag 29 juni 2013
Heb je 'm? Heb je'm? (Smiley)
Ikzelf heb het geplukt van de site van Brad Delong, langs waar je de hele "credit" kan terugvinden (neem ik aan):
http://delong.typepad.com/sdj/2013/06/mattyglesias-genius.html
Waterdicht! Mooi, hé?
http://delong.typepad.com/sdj/2013/06/mattyglesias-genius.html
Waterdicht! Mooi, hé?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
http://xkcd.com/blue_eyes.html
Ja zeg! Ik post hier ook eens een grapje en jij komt daar met een mastodont waar ik zelfs geen aanknopingspunt in zie.
Maar wacht. Ik heb het! Volgens mij kan het niet! En dus kan het ook wèrkelijk niet, en...
Opgelost!
Koen,
Stel je even voor dat er maar één persoon blauwe ogen had. Wat gebeurt er dan?
Wat als er twee persoon blauwe ogen hebben?
Alvast erg bedankt voor de tip, ik vind het in feite geweldig intrigerend. Dus, als er één is met blauwe ogen kijkt die eens goed rond; concludeert dat hij niemand met blauwe ogen ziet en dat hij dus wel blauwe ogen heeft, en hij gaat tevreden naar huis.
Nu hoop ik dat ik geen vreselijk domme indruk maak als ik opbiecht dat ik niet direct inzie hoe het verder gaat met twee mensen met blauwe ogen: die kijken elkaar aan, en met heel andere dingen aan mijn hoofd, het late uur en gewoon gebrek aan talent ben ik voorlopig uitgewerkt.
"Voorlopig" omdat het niet de eerste keer zou zijn dat ergens, heel traag, de processen toch hun gang gaan, en er één dezer toch een oplossing uit de bus komt.
Ik zal beginnen met er eens een nachtje over te slapen.
Koen,
Je hebt over het hoofd gezien dat die ene helemaal niet tevreden naar huis gaat. Die neemt om middernacht waar iedereen hem kan zien de ferry om het eiland te verlaten.
Je hebt gelijk dat ik daarover helemaal stil ben gebleven (omdat ik de rol van dat element nog helemaal niet had doorzien) maar ik durf zeggen dat ik daar nu (24 uur later) al een heel stuk verder mee was gekomen.
Het was me namelijk opgevallen dat in een situatie met twee mensen met blauwe ogen die mekaar in de ogen zouden kijken en *van mekaar* vaststellen: dat is de enige met blauwe ogen, en per eerste stap gaat die nu naar huis. En de volgende dag zouden ze *wederzijds* ontdekken: hé, hij is er nog, hoe kan dat nu?
En het antwoord is: die andere heeft ook iemand met blauwe ogen gezien, en ook gedacht dat dat de enige was, en dus ontdekken ze, één dag later, dat de enige reden waarom de ander nog niet weg is, dat ze zelf ook blauwe ogen hebben.
En dus nemen ze op de tweede dag samen de ferry.
Maar met drie mensen met blauwe ogen zien ze alledrie twee mensen met blauwe ogen, en per voorgaande verwachten ze alledrie dat de twee anderen na twee dagen zullen vertrekken, en als dat niet zo is moet dat zijn omdat ze alledrie blauwe ogen hebben, en na drie dagen gaan ze alledrie naar huis.
Kortom, na evenveel dagen als er mensen met blauwe ogen zijn gaan alle mensen met blauwe ogen naar huis. Denk ik.
Zonder de eerste hint was ik nooit op weg geraakt. De tweede hint heb ik (na de hulp van de eerste) zelf kunnen vinden, maar het heeft me tijd gekost. En het onderwerp dat me nu echt interesseert is psychologisch van aard. Wat maakt dat sommige mensen (blijkbaar) onmiddellijk beginnen te denken in termen van "hoe zou het gaan met één, en dan met twee personen met blauwe ogen, terwijl anderen nog niet op het idee komen?
En na nog een nachtje...
Aangezien de vraag was "wie gaat weg, en wanneer?"; en aangezien we intussen (denken te) weten wanneer alle mensen met blauwe ogen weg gaan; en aangezien iedereen die zijn eigen kleur kent weg gaat, en aangezien die kleur ook voor de rest bekend is nadat alle mensen met blauwe ogen zijn weg gegaan...
... zit ik 48 uur na de eerste, noodzakelijke hint ook op het punt dat iedereen weg gaat, de mensen met blauwe ogen op dag X (met X = aantal mensen met blauwe ogen) en de anderen op dag X + 1.
Geef nu toe dat het voor mensen zoals ik grote amusementswaarde heeft...
Hallo Koen,
Wat je psychologische vraag betreft, denk ik dat dat in mijn geval redelijk eenvoudig is. Ik heb nu eenmaal een redelijk wiskundige opleiding gehad waarbij inductie een aabgeleerde techniek is. De rest zijn veel oefeningen en logische puzzels, zodat je leert herkennen wanneer inductie nuttig kan zijn.
Een reactie posten