woensdag 8 november 2006

Steeds die "Financiële Voorspellingen"...

(Wat voorafging:
http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/financile-voorspellingen.html
http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/meer-over-financile-voorspellingen.html )

-------------------------------------------

Mijn ideeën over "financiële voorspellingen" blijven voor beroering zorgen. Temidden van een aantal kritieken die volgens mij niet echt gaan over wat ik schreef ("ik zeg niet dat opinies niet mogen", of "ik zeg niet dat een voorspelling niet kan uitkomen") zijn er enkele wendingen die toelaten specifieker te worden. Bijvoorbeeld wanneer we verschillende commentatoren zien verwijzen naar een naam als Warren Buffett.

Er bestaan, inderdaad, enkele zeldzame gevallen die het in de (grotendeels aandelen-) markt keer op keer goed hebben, en die dat wel degelijk op voorhand zeggen. Let wel, je moet nog altijd heel veel kaf van het koren scheiden; we hebben het dus niet over narren die hun hele leven volhouden dat er een crash komt en als dat eens om de twintig jaar uitkomt nog glorieus in de krant staan ook. Ik laat zelfs een Soros niet zomaar passeren, die weliswaar mogelijk op de lijst hoort, maar die tot nader order (minstens) evenveel bokken schoot als rozen. En als we in een wereld waarin het ofwel zal stijgen, ofwel zakken, vaststellen dat iemand het de helft van de keren goed deed - wel, dan is dat precies wat je zou verwachten wanneer er geen fatsoenlijke modellen bestaan. Er is nu eenmaal een heel, heel groot verschil tussen "ik sta met mijn beweringen in de krant" en "mijn beweringen stellen iets voor". Dat dat verschil bestaat is iets dat iedereen dagelijks met zijn eigen ogen kan zien: door in de krant te kijken.

Maar laat me van die vaststelling meteen in het andere uiterste vallen: dat andere uiterste was namelijk waar ik met mijn voorbeeld zat. Ik gaf aan dat je een soort grafiek kon tekenen, niet alleen zoals we dat alle dagen doen met de beschrijving van wat er in het verleden gebeurd is, maar dat je dat ook nog voor de toekomst zou kunnen doen. Remember? Het is herfst 2,006, en beeld je nu in dat je in lente 2,004 kon tekenen wat er van lente 2,004 tot herfst 2,006 zou gebeuren? Mijn punt was dat iemand die dàt zou kunnen dat nooit, maar dan ook nooit van zijn leven bekend zou maken. Want dat zou maken dat de voorspelling die hem veel geld kan opleveren waardeloos wordt: en daar blijf ik ook bij.

Maar wat ik wèl toegeef is dat je daarmee niet alle voorspellingen, op alle markten en met alle graden van (on)nauwkeurgheid kan afwimpelen. Dus als ik het heb over "het kunnen uittekenen van de grafiek zoals die er zal uitzien", dan heb ik het niet over iets als "het zal stijgen" - zonder te moeten zeggen wanneer, en hoeveel. De reden waarom het eerste "self-defeating" is, is (vanzelfsprekend) juist omdat er bijstaat wanneer en hoeveel - dus als we dat mogen laten vallen is het niet moeilijk dat het niet langer self-defeating werkt.

Maar dat is niet hoe het er stond. En dat was heus niet alleen omdat ik geen zin had om een titel te schrijven als "financiële voorspellingen in zeer liquide markten en waarbij je ook nog de datum en de hoeveelheid moet specifiëren". Wat ik hier kwijt wilde was het feit dat iemand die dergelijke specifieke informatie zou hebben (en daar zijn ooit wel voorbeelden van aan het licht gekomen) die zou verzwijgen als vermoord. Tot de één of andere academicus het onderzoek ook doet en de resultaten publiceert, en het effect waarvan sommige marktdeelnemers in alle stilte zaten te smullen, was weg.

Dus schreef ik dat allemaal in termen van "voorspellingen die publiek gemaakt worden", en kan je dat lezen als "alle voorspellingen", terwijl het (gezien het voorbeeld dat ik er bij had gezet) in mijn eigen ogen even vanzelfsprekend ging om die specifieke voorbeelden - en het resultaat is dat je eindeloze discussies krijgt.

Maar die zijn toch wel interessant om nuances te leggen. Bijvoorbeeld denk ik dat de aandelenmarkten helemaal geen erg efficiënte markten zijn. En (zoals bij de commentaren al ter sprake is gekomen) vermits mijn onzekerheidsrelatie tussen betrouwbaarheid en publiciteit alleen maar een afleiding is van de "efficiënte markt hypothese", is er in die markten meer ruimte voor creativiteit en visie (en bedrog, denk ik soms). Eenmaal we al die nuances, bijzondere gevallen en specificaties over de specificiteit achter de rug hebben, blijf ik wel bij mijn punt: De soort voorspellingen waarover ik het heb zouden best wel eens waar kunnen zijn, maar dan zullen ze niet bekend worden gemaakt. En daaruit volgt dat iemand die voorspellingen van die vorm bekend maakt, daarmee zelf de waardeloosheid van zijn eigen voorspellingen aankondigt.

Geen opmerkingen: