Nja, 't heeft nog lang geduurd...

Kijk toch eens aan, Romney doet niet mee aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016. Dat is dan midden in de periode waarin hij in alle "serieuze" commentariaten als de nummer één kandidaat stond vermeld. En dat is dan ook twee weken nadat ze van een alleen maar "speelse" commentator hadden kunnen vernemen:

"En ten derde is er Romney! De man die al twee keer een "loser" was zou het nog een derde keer willen proberen. Een bekende naam, dus, geen woorden aan vuil maken; ik geloof nooit dat die zelfs maar de nominatie binnen haalt."(1)

Ik weet het, ik weet het: wie leest nu zoiets? Maar toch denk ik dat ik het als een fraaie "1 - 0 voor Koen" ga beschouwen. Zo mooi als met Palin, vier jaar geleden, toen ik maand na maand breed grijzend de links kon opstapelen, met onder andere "de Democraten zijn bang van Palin", zo mooi zal het natuurlijk niet vaak meer worden: al die mensen waren natuurlijk al lang weer vergeten wat ze allemaal hadden uitgekraamd, resp. opgezogen, toen hier de triomferende "Exit Palin" post verscheen: maar het was toch maar gebeurd.

Eens kijken, Jeb Bush als nieuwe nummer één ziet er een stuk geloofwaardiger uit, maar ik kan me niet voorstellen dat die het haalt: die familienaam, man, toch... Zelfs de Amerikanen kunnen toch niet...?
Chris Christie lijkt me dan weer ondergewaardeerd, deze dagen. De man heeft die "raw power" waarmee we al eerder mensen president hebben zien worden. Natuurlijk, het klopt ook dat "zijn" schandaal - de affaire waarin het er op lijkt dat hij een enorm verkeersinfarct uitlokte om een weerspannige burgemeester te straffen - hem zwaar parten speelt in de publieke opinie. Maar ik denk dat de "raw power" zwaarder zal wegen dan de ballast: bij mij is hij nog bepaald niet afgeschreven.

"Afgeschreven", zoals in "een hoop andere namen die ik zie vermelden in zeer serieuze commentaren" (3). Laat me even heel duidelijk zijn, die laatste site neem ik wel degelijk heel serieus: en de man mag natuurlijk schrijven wie het goed doet in de "polls" van vandaag, zonder dat ik hem kwalijk neem dat Romney gisteren nog op kop stond. Maar de publieke opinie die nog Ben Carson Scott Walker, Ted Cruz, Mike Huckabee, Rand Paul en Rick Perry serieus neemt? Als je nu nog niet ziet dat het allemaal entertainment is, wanneer ga je het dan zien?

Maar één naam heb ik uit het lijstje geknipt dat ik net bedolven heb onder het hoongelach: Scott Walker. Daarvan schreef ik een paar weken geleden (1) dat ik niet wist waarom die daar tussen die kleine dwergen stond gepresenteerd, en daarvan vernemen we nu dat hij "al" midden in het pak staat. Nee, hij staat nog niet tussen de zwaargewichten zelf: dat zou, in dit stadium, nog veel te speels zijn. Maar als je 't mij vraagt: dat is wel een naam om serieus in de gaten te houden.

--------------------------------------------------
Update (de volgende dag): Kijk, hier is een screenshot van de site NBCnews (4):


Nota bene, "other luminaries", dus behalve Jeb Bush' familienaam die op (!) 99% (!) staat. Ik zou zeggen: zie je wat ik bedoel?

--------------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2015/01/acht-jaar-na-het-is-nog-te-vroeg-voor.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/02/een-gedroomd-schot-op-doel.html
(3) http://politicalwire.com/2015/01/30/walker-surges-new-national-poll/
(4)  http://www.nbcnews.com/politics/first-read/romneys-not-so-subtle-parting-shot-jeb-bush-n296986

Acht jaar na "het is nog te vroeg voor Obama"...

Een "verjaardag" om niet te vergeten is er in geslaagd me uit mijn bloglethargie te doen ontwaken! Ruim acht jaar geleden schreef ik de post dat "het nog te vroeg voor Obama" was (1), en daarmee begon één van de blogonderwerpen waaraan ik het meest plezier heb beleefd: de Amerikaanse presidentsverkiezingen. En ach, dat er af en toe kleine foutjes in mijn inzichten en voorspellingen sluipen...

Destijds vond ik één van de charmes van die héél vroege fasen dat je zo heerlijk kon speculeren over namen waar je een anderhalf jaar later, wanneer "het" in volle gang was, niet eens meer van hoorde - terwijl ze daarvoor toch weken en weken lang zo in volle ernst door de pers werden gehaald. De enige manier om later nog te weten wie die namen dan wel waren is er ruim op voorhand eens een paar onder elkaar te zetten, en af en toe, zoveel jaar later, passeer je dan nog eens glimlachend opnieuw...

Deze keer voelt het ook veel minder aan als "de zeven dwergen"; dat wil zeggen, het onwetend publiek kent die namen nog niet, denkt bij zichzelf, "moet er dààrvan één president worden??" en wanneer we ze een jaar later elke dag op de voorpagina zien staan, dan zijn we al lang vergeten dat er ze er ooit als "dwergen" hebben uitgezien. Maar deze keer is het anders! Deze keer staat er, op dit moment toch, een Bush bovenaan de lijst! Dat heeft me al eens een bulderlach ontlokt, maar dat is daarmee iets wateriger geworden. Ik vond dat de arme man, met die naam, wel haast verplicht was om met al zijn bekwaamheden, maar diep in de grond weg te kruipen. Maar blijkbaar heeft hij bedacht: "een volk dat in 2004 "W" Bush (!) kan her-kiezen (!), dat volk is tot alles in staat. En kijk, hij staat op de lijst, en blijkbaar is hij meteen één van de zwaargewichten...

En ik geloof er geen woord van.

Een tweede grote naam is Chris Christie. Dat is al lang een zwaargewicht gouverneur van de Republikeinen , maar nadat hij in een schandaal is verwikkeld geraakt - heeft de man een verkeersinfarct uitgelokt om een weerbarstige burgemeester te straffen? - ziet zijn ster er een stuk minder stalend uit. Alleen, wie ook de kandidaat is, er is altijd wel een hoop modder die je kan gooien, en de verkiezing gaat dus in feite over de vraag of de kiezer bereid is dat particulier stuk modder over het hoofd te zien. Dat zou ik Christie's geval niet zomaar durven ontkennen: en dus is hij voor mij één van de zwaargewichten.

En ten derde is er Romney! De man die al twee keer een "loser" was zou het nog een derde keer willen proberen. Een bekende naam, dus, geen woorden aan vuil maken; ik geloof nooit dat die zelfs maar de nominatie binnen haalt.

Dan zijn er nog een hoop andere namen die we eerder wel tot de "dwergen" zouden rekenen. Perry, gezien zijn debacle de vorige keer. Verder Huckabee en Rand Paul, die er zelfs in de ogen van de Republikeinen als fundamentalisten uitzien, en Ted Cruz; de man waarvan ik al een hele tijd geleden beweerde dat hij de weg van Palin zou opgaan: een clowneske figuur die om één of andere reden door de media serieus werd genomen, hoewel ze op Speels maar Serieus konden lezen dat dat nergens voor nodig was!

Tenslotte is er nog een naam die ik hier (2) als één van de kleinere dwergen gepresenteerd zie, maar waarvan ik me echt afvraag of we die niet wat beter moeten bekijken: Scott Walker. Natuurlijk kennen al die onderzoekers de Amerikaanse politiek veel beter dan ikzelf, maar toch... De man zou om te beginnen rechts genoeg zijn voor het huidig Republikeins klimaat. Bovendien dacht ik dat hij niet bepaald een dwaas is, en verder is hij gouverneur van de belangrijke Amerikaanse staat Wisconsin: en zo slecht, dacht ik, doet hij echt niet? Tenslotte heeft hij tactisch een paar serieuze pluimen op zijn hoed staan. Na het doordrukken van een hoop neoliberale wetgeving (pluim 1) enkele jaren geleden slaagde de linkerzijde in het organiseren van een herkiezing van zijn gouverneurschap, en die heeft hij met glans gewonnen: pluim nummer 2. Wat natuurlijk voor de grootst mogelijk pret zorgde bij wat ik nu maar kies "de basis" zal noemen, en dat alleen al is een extra pluim waard.

En daarmee hebben we weer eens een lijstje namen uit die heel vroege fase van de Amerikaanse verkiezingen, en alweer een paar voorspellingen waar ik over een paar jaar hoop te komen opscheppen (3)... Maar het mooist van allemaal; het zou best wel fijn zijn als die naderende verkiezingen weer wat leven in dit blog geblazen kregen.

Vind ik toch.

------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2007/01/amerikaanse-presidentsverkiezingen-2008.html
(2) http://politicalwire.com/2015/01/17/romney-leads-gop-pack/
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/11/en-dan-een-laatste-terugblik.html