zondag 27 september 2009

Tekenen van beterschap ("hoopte hij vurig")

Nadat we het qua nachtwerk tijdens ons weekje aan zee heel redelijk hadden gedaan deden zich hier drie rampnachten op rij voor. Maar sinds donderdag...

Het lijkt er op dat baby Simon twee tegenstrijdige "problemen" (nu, ja...) had. Ten eerste heeft hij een "trage spijsvertering" (en dat is iets anders dan reflux; wat me niet verbaast, want het blijft een ongelofelijk rustige baby: dat kind huilt gewoon niet. OK, zeg: één keer per week. Echt waar.) en ten tweede werd hij wakker van de honger. Maar niet alleen is het eerste niet hetzelfde als het tweede, maar je moet er ook verschillend op reageren.

Als hij honger heeft dan moet je hem melk geven ("baby"). Maar als hij last heeft van zijn spijsvertering moet je hem juist géén melk geven, maar wel in een heel andere houding leggen. Vaak legden we hem om pakweg 03.00 in zijn relax en zonder nog één kik te geven sliep hij in.

Maar sinds donderdag, dus, leek hij weer helemaal niet meer wakker te worden van de honger, en bovendien lijkt hij ook minder last te hebben van zijn spijsvertering. En zo hebben we opnieuw wat betere nachten achter de rug, en weer flakkert de hoop op...

Want ik verzeker je, slaapgebrek: als je het niet zelf hebt gehad heb je er ongetwijfeld al veel van gehoord, maar je hebt geen benul van wat het betekent. Af en toe staat er een ouder in de krant die vergeten is zijn baby in de crèche af te geven, en ik dacht vroeger al vaak: wat moet dààr veel slaapgebrek achter zitten - maar nu pas besef ik hoe waar dat was.

En overigens is dit een heel "digitaal" onderwerp. Het voelt heel veel beter als je om 02.00 uur alleen maar een tutje moet insteken, en geen fles melk moet maken plus geven plus boerke, maar het blijft een onderbroken nacht. Maar we blijven hopen.

woensdag 23 september 2009

Niet duurzaam?


Economist Stephen Roach van Morgan Stanley denkt dat de stijgingen van de beurzen "niet duurzaam" zullen blijken:

http://www.tijd.be/nieuws/economie-financien/-Stijging_van_beurzen_is_niet_duurzaam-.8236012-600.art


Het is "allemaal technisch" en het "zal eindigen in een ontgoocheling" vindt hij. En dat zou natuurlijk allemaal kunnen. Maar laten we niet vergeten dat we in maart, toen het eens een weekje gestegen was, precies hetzelfde deuntje hoorden: het was de tijd van de "Dead Cat Bounce" post (1). Ik heb er altijd weer achteraf spijt van dat ik dat soort artikelen niet bijhoud, dus deze keer doe ik het maar eens toch. Natuurlijk, net zoals ik denk dat voorspellingen niets waard zijn denk ik ook dat het bijhouden ervan niets waard is. Immers, als we alleen maar verder stijgen zal alleen maar "bewezen" zijn wat we al lang wisten, en als blijkt dat er een nieuwe crash komt, dan heb je alleen maar het verschijnsel dat er temidden van de enorme hoeveelheid gekakel altijd wel iemand het precies goed voor zal hebben.

Maar toch. Ik geef maar even de noteringen van de BEL20 (slot 23 sep) en de Dow Jones (21.00 uur Belgische tijd) mee:

BEL20 2,491.19
Dow Jones 9,904.69

En misschien, heel misschien, kunnen we er binnen zoveel maanden nog iets mee aanvangen...

---------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/03/dead-cat-bounce.html

maandag 21 september 2009

Jeugdboek met "De Wenden", iemand?

Ik ben beginnen lezen in Millennium van Tom Holland; de man die me destijds met "Persian Fire" de inspiratie voor het serietje over de Perzische oorlogen bezorgde. Ineens valt er een term die ik al lang niet meer had gehoord: de "Wenden". En zoals Proust die aan een koekje ruikt en aan zijn jeugd denkt komt er een verre herinnering aan een jeugdboek in me op.

De held van het verhaal komt, om één of andere reden, in een zeer ruw, primitief tijdperk terecht. Dat kan kloppen, want in het boek van Holland gaat het over de periode voor het jaar 1,000 AD. Europa is teruggevallen op een zeer primitief barbarendom en zelfs de Karolingers liggen alweer een eeuw of twee achter de rug. Europa, primitief, ruw, weerloos, wordt letterlijk uit alle windstreken geplunderd. Uit het noorden en het Westen komen de Vikings (die hadden immers basissen in Engeland). Uit het zuiden komen de Saracenen. Uit het oosten komen al die steppenvolkeren te paard, met als laatste variant de Magyaren, die wij als "Hongaren" kennen en intussen zelfs als mede-Europeanen beschouwen. Het zegt iets, nietwaar, dat in geen enkel Europees land "Attila" een fatsoenlijke voornaam is, behalve in Hongarije? (Nu ik er over bezig ben, de naam "Adolf" komt ook niet zoveel meer voor...).

Maar wat ik al lang niet meer wist, voor zover ik het ooit geweten heb, was dat er vanuit het noordoosten ook nog invallen te verduren waren, van Slavische volkeren als de Polen, maar dus ook "de Wenden". En dat is de term die voorkwam toen de held van dat jeugdboek in dat primitief tijdperk terechtkwam. Ik weet ook niet meer of het gewoon een droom was, dan wel dat het een boek uit het "Fantasy" genre was, maar in een soort repeterende beweging kwam de held op de muren van een telkens andere stad terecht, telkens verder in het verleden, verder naar het oosten, en ruwer van bouw dan de vorige. Maar de constante van het verhaal was dat al die steden belegerd werden, door de Wenden. "Beneden voor de muren huilden de Wenden" is een zin waarvan mijn geheugen me probeert wijs te maken dat die er in voorkwam. En dat is alles wat ik me ervan herinner.

Een ware Tantaluskwelling. Ik blijf zitten met het gevoel dat het een betoverend verhaal was, maar ik weet er bijna niets meer van. Als iemand me kan vertellen welk boek dat zal geweest zijn? Ik weet heus wel dat de betovering intussen zal verbroken en vervlogen zijn - maar misschien hebben kleuter Sarah, peuter Thomas en baby Simon er ooit nog iets aan...

Een weekje aan zee

Vorige maandag zijn we vertrokken voor een weekje Nieuwpoort. Je weet wel, een reeks blokkendozen met zicht op zee, en daarin hadden wij voor een week ook een blok. Sommigen in mijn familie deden daar ooit nogal schamper over, maar sinds ze de verhalen horen over "kleuter en peuter en baby" hebben ze al meer begrip. Zelfs bij regen heb je iets om naar te kijken, en als de zon schijnt neem je de lift, je steekt de dijk over en je staat op het strand. Zo simpel is dat.

Het beeld van peuter Thomas die kraaiend met zijn emmertje in de ene hand en zijn schepje in de andere over het zand rent staat nu niet alleen op ons netvlies, maar ook op digitale foto gegrift. Het beeld van kleuter Sarah die haar eerste zandkasteel uitprobeert: idem. En natuurlijk kleuter Sarah op de draaimolen en kleuter Sarah met haar voetjes in het water en kleuter Sarah eet een ijsje en vele, vele andere.

In de lift ontspon zich een intense competitie over de vraag wie op het knopje mocht drukken. Papa, met al zijn wijsheid die zich nu eenmaal in de regionen van Koning Salomon situeert, had al heel snel besloten ende verkondighd: als we naar beneden gaan mag Thomas duwen, en als we naar boven gaan mag Sarah duwen. Daar had kleuter Sarah geen probleem mee, maar peuter Thomas was nog te klein om Koning Salomon te kennen. En dus klonk het toch elke keer van "ikke duwen" en dan ontstak kleuter Sarah in grote verontwaardiging, en het spel was vertrokken.

Maar inderdaad! U heeft het goed gezien! Peuter Thomas spreekt zinnetjes van twee of zelfs drie woordjes! "Ikke duwen", maar ook "poes is weg, eh?", "koekje eten" en zo nog een paar. En gevraagd wat hij wilde eten greep hij de prachtige kleurenfolder en wees hij feilloos naar de pannenkoek: "dà!".

Kleuter Sarah laat zich ook door niets in de weg staan in haar verbale en andere intellectuele ontwikkeling. Vandaag (we kwamen terug naar huis) kregen we het verongelijkte "waarom moet ik terug naar school? Ik denk dat de school en de Ukkepuk (de crèche, nvdr) alleen dienen omdat de mama's en de papa's gaan werken".

Pas vier jaar geworden en mama en papa voelen zich al onderuit gespeeld als een stel kegels, getroffen door de wereldkampioen.

Intussen lijken we ook enkele verbeteringen in de huiselijke toestand waar te nemen. OK, OK, baby Simon wordt nog altijd één keer per nacht wakker - maar het blijft nu tenminste beperkt tot één keer. Bovendien hoeft hij meestal ook niet meer te eten. Even sussen en meneerke is weer vertrokken. Deze nacht had hij het zelfs tot 05.00 uur getrokken - binnenkort haalt hij 06.00 uur, en dat zou bij ons "uitslapen" zijn. Gegeven dat de andere schattebouten, met de frissere en langer donkere nachten ook beter slapen - we zijn nog lang niet aan de nieuwe patatjes, maar we zijn toch ook niet meer helemààl de zombies van in juli en augustus.

Het blijft pijn doen, hoor, en ik voel wel dat ik niet slaag in de lyrische beschrijvingen over het nageslacht die me enkele jaren geleden zo vanzelf afgingen. Laat staan dat ik de volgende dagen, als ik bij het thuiskomen van het werk eerst ons triumviraat ga afhalen en vaak werkelijk het gevoel heb dat de dagtaak daarmee pas goed begint, dezelfde soort blog denk te hebben als pakweg twee jaar geleden. Ik zat een boekje te lezen in de zon en moest me afvragen in welk boek dat ik een week daarvoor had gelezen, ook weer iets dergelijks stond...

Misschien moet je zelf een cerebraal type zijn om het te voelen, maar anders wil je het misschien zo ook wel geloven: zoiets doet pijn. We zullen heel bescheiden beginnen en misschien proberen de frequentie weer een beetje hoger te krijgen?

zondag 13 september 2009

Het is de schuld van (versie "de financiële markten")

Ivan Janssens verwijst (1) naar een artikel dat niet erg complimenteus is voor "de banken", maar waar ik het ruwweg wel mee eens kan zijn. Toch een klein detail. "Finance is rent-seeking" verklaart het artikel, en "rent-seeking" is het zoeken naar een inkomen, betaald door de hele economie aan één kleine groep in het bijzonder, zonder dat tegenover dat inkomen een realistische tegenprestatie staat.

En dat is minstens een goede vraag - zij het dat het artikel al meteen een bevestigend antwoord meegeeft. Hoe dan ook, wij neo-liberalen zijn van mening dat in een vrije wereld de inkomens "vanzelf" tenderen naar de verdiensten. Immers, wie teveel betaalt (zodat iemand teveel inkomsten heeft in verhouding tot die verdienste) maakt verlies, en dat kan je nu eenmaal niet onbeperkt volhouden. Terwijl iemand die te weinig betaalt druk bezig is kapitalistische winsten op te stapelen. In een vrije wereld zal dat nieuwe kapitalisten aantrekken, en door het simpele spel van vraag en aanbod de prijzen (in casu: de lonen) doen stijgen - tot die gelijk zijn aan de verdienste, QED, enzovoort.

Welnu, zegt het artikel, de facto heeft de financiële sector haar werknemers teveel betaald: "rent-seeking". En dat zou, zoals iedereen weet die mijn posts over "toplonen" (2) kent, volgens mij best waar kunnen zijn. Maar het is nu eenmaal niet omdat het zou kunnen dat het ook werkelijk waar is. Hier is één van de argumenten uit het artikel waarom de lonen van de "financiële innovatoren" te groot waren voor hun verdienste:

"What has “financial innovation” brought us since the 1980s? One answer, of course, is “hedging strategies” that lower the cost of doing business for companies large and small. This is plausible, although not likely to be large relative to the economy (...)

Maar ik ben er nog niet zo zeker van! Ik herinner me nog, naar het einde van mijn periode in de markten, gepokt en gemazeld in de wereld van de derivaten ("financiële innovatie") van de wisselmarkten, hoe "de newby" een dagje bij mij kwam zitten om het eens over al die digitals en knock-ins te hebben. En naar gewoonte vroeg ik of de nieuweling al iets interessants had gezien, en er was al een swap in Poolse Zloty geweest (en zus en zo), en kijk: ik had de perfecte illustratie van wat wij daar zaten te doen. Want als de cliënt (de onderneming), niet "de swap" (de allersimpelste versie) had kunnen doen; hoe zou hij dan de financiering van zijn Poolse projecten tegen schommelingen in de wisselkoersen kunnen indekken? En neem van me aan dat er véél gevallen zijn waar, als de koersschommelingen van de projecten niet in te dekken zijn, er helemaal geen projecten zijn (en van de rest eindigt de helft in tranen; véél tranen).

Maar dan spreekt het alleen maar vanzelf dat de "wereldeconomie" veel groter is dan de nominale transacties die het allemaal hebben mogelijk gemaakt (het project is doorgegaan; maar ook: dat was goed voor de Poolse werkgelegenheid; en dus ook: dat creëerde een positieve druk op de lonen in Polen. En verder ook werd er meer geproduceerd in de wereld, dus de consumenten hadden meer keuze, en aan lagere prijze, ergo: de koopkracht is gestegen...). En dus is het argument uit de tekst ("financiële innovatie is klein in verhouding tot de economie") even overtuigend als "kanonnen zijn nutteloze wapens want ze zijn klein in verhouding tot de afstand met de vijand".

Toch moeten we ons goed realizeren dat het feit dat één argument niet zo overtuigend is niet bewijst dat de conclusie fout is. Ik denk wel dat het positief effect van financiële markten ("hedges", maar ook "liquiditeit", "krediet" en dergelijke) veel groter is dan je op het eerste zicht misschien had gedacht. En dus lijkt het me ook helemaal niet onredelijk dat de sector een deel van de "toegevoegde waarde" (die ze tenslotte zelf mee creëert) incasseert. Maar ik denk niet dat die toegevoegde waarde zo groot is dat traders en managers er (terugkerende) bonussen van miljoenen en tientallen miljoenen aan kunnen overhouden.

Minstens vind ik dat de vraag mag gesteld worden - zoals in de posts onder voetnoot (2). En tegelijk vind ik dat het artikel waarnaar Ivan verwijst een tikje te snel was in het accepteren van een argument, omdat dat nu eenmaal tot de gewenste conclusie leidde, en niet omdat het zo erg sterk was. Niet dat het de eerste keer in de wereldgeschiedenis is, dat zoiets gebeurt, natuurlijk...

------------------------------
(1) http://www.ivanjanssens.be/dutch/fyieartikel.asp?link=386

(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/oh-die-toplonen.html

EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/moral-hazard-de-schuld-van-de-overheid.html

EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/03/de-toplonen-zijn-in-het-nieuws.html




donderdag 10 september 2009

Over zeepbellen, "faillissementspremies" en soortgelijk spul

De"dead cat bounce" post (1) dateert ook alweer van een half jaar geleden. En de "inkzwart scenario" post is zelfs al bijna een jaar oud (2). Wat ziet de wereld er toch alweer heel anders uit, een jaartje nadat Lehmann Brothers failliet ging, en de mensen die niet in het "domino effect" (3) geloofden toch een heel pak wijzer werden! De beurzen hebben een verschroeiende hausse achter de rug, en de scenario's die ikzelf beschreef in termen van de "verdwijnende faillissementspremie" (4) beginnen er zo griezelig realistisch uit te zien dat ik haastig moet verklaren dat dat allemaal puur toevallig was en dat, als je voldoende clowns allemaal uitspraken laat doen over (bijvoorbeeld) de financiële markten, er ook wel eens één zal tussen zitten die het bij het rechte eind heeft.

Veel interessanter is dat een Chinese Centrale Bankier heeft verklaard dat hij overal zeepbellen ziet. De overheden hebben zoveel liquiditeiten in het systeem gepompt die evenwel niet naar de reële economie zijn gestroomd, dat ze een enorme zeepbel hebben geblazen. En dus zitten wij ons hier te verkneukelen over de stijgende koersen en de overwaaiende crisis, terwijl dat nog steeds een even grote illusie als twee jaar geleden was.

Wel, het zou kunnen. Maar aan de andere kant... Stel dat de overheden nu eens niet al die liquiditeiten in het systeem hadden gepompt. Stel dat ze nu eens werkelijk, zoals ik sommige mensen heb horen verklaren (wat ze niet belet zichzelf erg serieus te nemen) "de banken failliet hadden laten gaan". Ik herinner me nog, veteraan van vele financiële crisissen die ik nu eenmaal was, hoe uitzonderlijk de sfeer in de marktenzalen was, die dagen na de val van Lehmann Brothers. Luguber was de sfeer: luguber. Nooit gezien - en ik heb veel crisissen gezien, van achter het scherm, en de telefoon die niet stilstond in mijn handen.

Dus beeld je nu maar eens in dat al die spaargelden waren verloren gegaan, en al die jobs, en al die inkomstenbelasting, en al die belastingen op al die salarissen, en al die kredietverlening, en vele, vele andere...

Wat zou het effect op het BNP dààrvan geweest zijn?

Iedereen praat vandaag maar over hoe de staatsschuld in termen van het BNP zwaar aan het stijgen is, maar wie heeft zich al eens luidop afgevraagd hoe de staatsschuld in termen van BNP zou geëvolueerd zijn als de schuld zelf niet gestegen was, maar het BNP, pakweg, gehalveerd?

Hmmmmm?

En ik zou maar niet teveel blazen bij dat soort vragen, "remember dat 'inktzwart scenario'?" (5)? We hebben intussen uit onverdachte bron vernomen dat de Amerikaanse regering zat te denken aan plannen om de bevolking te bevoorraden, om ze te voeden (!), indien de handel en het banksysteem in elkaar waren geklapt.

Dus ja, de overheden hebben massaal interventies toegepast. En iedereen die dat per ideologie fout vindt maar toch ook niet echt kan ontkennen wat hij gewoon met zijn eigen ogen kan zien, moet nu maar beginnen over "de zeepbel" of over "de inflatiegolf" die dat allemaal nog altijd moet ontketenen. Maar weet dat daar vaak veel, jawel, ideologie achter zit - en dat het wegmoffelen van de consequenties van niet interveniëren nu veel gemakkelijker is dan een paar maand geleden. Die consequenties lijken immers stilaan over te waaien. Terwijl de (al dan niet ingebeelde) consequenties van de interventie desnoods kunnen uitgesteld worden tot ze samenvallen met het Laatste Oordeel.

----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/03/dead-cat-bounce.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/en-dan-nu-een-inktzwart-scenario.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/09/domino-effect-zie-ik-nu-iets-over-het.html
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/04/de-crisis-is-bezworen.html
(5) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/07/remember-een-inktzwart-scenario.html

PS De post van 4 mei eindigde met "(BEL20 slot op 4 mei: 1,993.47; Dow Jones: 8,426.74)":

http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/05/hopelijk-hebben-de-markten-gelijk.html


Vandaag ziet dat er uit als "BEL20 slot op 10 september: 2,450.76; Dow Jones: 9,621.97"...

zaterdag 5 september 2009

Brad DeLong zou zeggen: "Robeys Smackdown Watch"

Op gevaar de lezer te vervelen met mijn "Eurabië"/"Baarmoederstrategie" posts - maar deze keer denk ik dat ik moet incasseren. Laat me nog eens herinneren aan de serie waarin ik niet onder de indruk ben van de kreten over "Europa wordt bedreigd door de Islam"; hetzij in aantallen, hetzij cultureel:

http://speelsmaarserieus.blogspot.com/search/label/Islam%20vs.%20Westen


In de laatste twee posts voel je bijna mijn verwondering dat er toch ook mensen zijn die tegenwerpingen kunnen maken ("er stromen wel degelijk veel meer Moslims Europa binnen dan je op basis van 'de cijfers' zou verwachten") die veel verder raken dan het standaard geloei en gescheld van dom rechts (als ze geen gelijk kunnen krijgen).

Maar dat was allemaal nog niets in vergelijking met iets dat enkele dagen geleden zomaar in een draad op het blog van LVB verscheen. Hier zijn enkele url's:

http://lvb.net/item/7782#87036

http://lvb.net/item/7782#87043

http://lvb.net/item/7782#87141


Je zou het bijna kunnen uitdrukken in termen van één van mijn eigen vragen van een tijdje geleden (er zit natuurlijk veel meer aan vast, maar om er één postje van te maken...). Als Mohammed de meest gekozen voornaam in Brussel is: leert ons dat dan dat er heel veel (meer) Moslims in Brussel zijn (dan je misschien had verwacht), of leert ons dat dat de Moslims veel minder verschillende voornamen gebruiken dan Westerlingen?

En in een draad (waarin ik overigens mijn neus niet had laten zien) verscheen er ene Jonas, en die schreef (in zéér schril contrast met het schrille "QED" van dom rechts) dat je doodeenvoudig kon gaan kijken naar alle voornamen, en dat je daarmee een goed beeld zou hebben van hoe die spreiding van namen door de twee verschillende groepen er uitziet. Zo gezegd, zo gedaan, en als er al een manier bestaat om te ontkennen dat blijkbaar 40% van de kinderen geboren in Brussel Moslim zijn, dan heb ik die manier nog niet gevonden.

Natuurlijk is daarmee nog lang niet gezegd dat al die cijfers, waaruit blijkt dat Moslims wereldwijd een crash in hun fertiliteit, en hun bevolkingsgroei, meemaken fout zijn. Het is, zomaar uit het blote hoofd, nog altijd mogelijk dat we alleen maar kijken naar bewijs dat Moslims in het Westen zich concentreren. Je zou doodgewoon verder naar de cijfers moeten kijken; maar wat ik zo interessant vind is dat iemand (a) op het idee komt om cijfers die er relevant uitzien te zoeken, en (b) ze nog met url en al mee te geven ook.

En zo lijkt het er op dat we straks in een volwassen debat zullen terechtkomen, met zoals Jonas zegt vragen als "en waarom kan daar nu eens nooit over gepraat worden", maar ook met vragen als die van mij: zijn al die cijfers over dalende groei dan vervalst? Of ook: als een dalende groei over een groeiende bevolking "ergens" in de toekomst tot stagnatie leidt: dan is het toch cruciaal in je berekeningen mee te nemen dat (en hoe) die groei ook werkelijk afneemt?

Hoe dan ook, ik vind dat Jonas in iets geslaagd is waar dom rechts nooit in de buurt van komt, en stukken verder gaat dan de luciede tegenwerpingen van een paar anderen. Er volgt een groot stuk omgekeerde bewijslast in die cijfers van Jonas; het lijkt er op dat de (officiële) groeicijfers van Moslims wereldwijd fors dalen èn dat tegelijk bepaalde groepen Moslims in het Westen sterk kunnen groeien. Hoe rijm je dat? Hoe ver kan die groei gaan? Zitten er toch Eurabiës verborgen in die cijfers? Het lijkt me dat Jonas er geldige vragen van gemaakt heeft. Niet met loeien en schelden, maar gewoon met een goed idee, een stel statistieken en een bronvermelding. Zou daar niet tenminste een morele fabel voor dom rechts inzitten?

donderdag 3 september 2009

Kampioenen. Ik zei het al: echte kampioenen...

Nog maar gisteren schreef ik over de vakbonden "geen complex fenomeen zonder simplistische analyses" en... Mijn electronen waren nog niet koud of mijn bloed werd helemaal droog en veranderde in inkt, bij het lezen van de nieuwe parel: de vakbonden willen een crisisbelasting van de banken.

Dat is nog eens een staaltje van het zondebokdenken uit de goeie ouwe tijd! Nog een stap verder en de joden zullen het gedaan hebben - en ik durf er aan twijfelen of ze dan iets zelf iets in de gaten zouden beginnen krijgen. Maar in afwachting dat het zover is: het probleem, beste vakbonden, is nu juist dat de banken geen geld hebben. Het volstaat nu eenmaal niet om gewoon te herhalen dat je het geld moet halen waar het zit om het er ook werkelijk te laten zitten. Het probleem, zoals jullie hadden kunnen weten door doodeenvoudig Speels maar Serieus (1) te lezen, is dat op een bepaald moment de fondsen op zodanige schaal opdroogden dat de markten zichzelf als een volleerde kamikazepiloot de grond inboorden. Het waren nu juist de overheden die geld aan de banken moesten geven - nu, ja, dat is in werkelijkheid wel wat simpel uitgedrukt (2), maar laat dat nog passeren - om te vermijden dat ze allemaal over kop zouden gaan.

En de overheden deden dat niet voor niets, maar tegen condities waaraan, indien ze de crisis ermee verhelpen, ze een dikke stuiver zullen overhouden. Om maar te zwijgen van de werkloosheidsvergoedingen en de waarborgen die ze hadden moeten uitkeren als de banken inderdaad failliet waren gegaan. Om maar te zwijgen van de enorme hoeveelheden belastingen op salarissen die ze innen - en dus hadden misgelopen - indien de banken inderdaad failliet waren gegaan. Om maar te zwijgen van de belastingen op de bankwinsten zelf (voor zover die er zijn) die ze innen - en dus hadden misgelopen - indien de banken inderdaad failliet waren gegaan. Nota bene: op elke "fictieve" euro winst en "onverdiende" euro bonus betalen de banken harde euro's aan belastingen!

Geef het eens toe, vakbonden, dat je, om dit soort dingen uit te kramen, zoveel dingen over het hoofd moet zien dat we dat niet langer kunnen geloven, en dat jullie eigenlijk gewoon platte propaganda zaten uit te kramen?

------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/nog-een-klein-facet-van-de.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/vragen-van-de-financile-filosofie.html

woensdag 2 september 2009

Toch echte kampioenen, die vakbonden...

In de bank duwt één van onze vakbonden alle passerende collega's een pamflet in de handen. Het gaat over de oorzaak van de crisis. Op de voorzijde glijdt mijn verveelde, norse blik over de uitdrukking "de gulzigheid van China". Lap, straks hebben de Chinezen het nog gedaan. Maar dat zal allemaal nog inleiding geweest zijn, en even verder staat de uitdrukking "geen crisis zonder oorzaak".

Nu gaan we het hebben! Ik vind nog vlug de tijd om de zinssnede "geen complexe fenomenen zonder simplistische analyses" in me te laten opkomen, om dan ademloos van spanning door te stoten naar "de oorzaak van de crisis." Zeg nu zelf.

Wat zal het verdict zijn? Een stel foutgelopen investeringen in hypothecaire kredieten? Te lage rentevoeten (dan is het toch nog de schuld van de Chinezen: als die elke dag hun handelsoverschotten in de VS komen beleggen: beeld je maar eens in hoeveel overheidsoptreden er nodig zou geweest zijn om tegen die tsunami van geld de rente hoog te houden...)? Het is de schuld van de overheid? Credit Default Swaps? Alan Greenspan? Derivaten? Het is de schuld van het kapitalisme? De conjunctie van Saturnus en Neptunus, gedeeld door Fibonacci tot de macht pi?

Wel, houd je vast, dat is het allemaal niet. Het komt door het gebrek aan koopkracht van de gezinnen! Welk causaal verband ze precies zien tussen de huidige crisis en de gezinnen (met, bijvoorbeeld, drie kinderen), Joost mag het weten - maar laat dat nog passeren. De grote opluchting die ik voel nu het eens niet de schuld van het kapitalisme is - ik zal het er verder niet over hebben. Maar hoe ze dat op één en dezelfde bladzijde kunnen krijgen met "de gulzigheid van China"... En denk vooral niet dat ook maar iemand iets vreemds zal hebben opgemerkt.

Dus gewoon even ter registratie. De "gulzigheid van China", beste vakbonden, dat is niets anders dan de drang van een miljard en een klets brave mensen zoals jij en ik, met een gemiddeld inkomen dat ergens bij een vijfde van dat van België ligt, om toch een béétje in de buurt te komen van die gezinnen waarvan jullie vinden dat ze nog zoveel meer hadden moeten hebben dat de crisis ervan was afgedropen.

Amen.

dinsdag 1 september 2009

Een berekening over Eurabië

De aandachtige lezer zal wel al enkele keren opgemerkt hebben dat ik niet erg onder de indruk ben van concepten als "Eurabië" of "de "Baarmoederstrategie", waarbij Europa verondersteld wordt "demografisch te zullen worden overgenomen" door de Arabische en/of Moslimwereld. De serie is grotendeels terug te vinden onder het label:

http://speelsmaarserieus.blogspot.com/search/label/Islam%20vs.%20Westen


Want mijn punt is: de Moslims maken precies dezelfde demografische evolutie door die wij hebben doorgemaakt, zodat ze nu, met enkele generaties vertraging, eveneens sterk teruglopende geboortecijfers en groeicijfers vertonen. En dus is het een kwestie van tijd; nu al van niet meer erg veel tijd, en de demografische druk verdwijnt en maakt plaats voor vergrijzing, net zoals dat bij ons is gebeurd.

En het mag gezegd dat dat niet altijd in goede aarde valt. Niet bij dom rechts, en vaak ook niet bij een meer luciede rechts. Iemand heeft me ooit eens het concept van de "stereotypie" uitgelegd. Wanneer je nieuwe dingen leert krijg je vaak dat gevoel van verrukte opwinding dat alle cerebrale types wel zullen herkennen, tenzij... Als de dingen "nieuw" zijn in de zin dat ze ingaan tegen wat je vroeger had geleerd, dan roepen ze vaak enorme weerstand en weerzin op, en dan zie je ook luciede rechts soms vreemde manoeuvres uithalen.

Zoals, bijvoorbeeld, wanneer ze hun hele leven geleerd hebben dat de groeicijfers van de Moslims ver boven die van het Westen liggen, omdat dat nu eenmaal ook zo was, pakweg één of twee generaties geleden. Maar als je er op wijst dat dat sinds een waarneembare tijd niet langer zo is, en dat integendeel de cijfers van de Moslims precies diezelfde evolutie doormaken (enzovoort)...

Oei oei oei oei oei!

Maar goed, als de kritieken van luciede rechts komen heb je tenminste de kans dat je er nog iets aan hebt. Hoe zit het, bijvoorbeeld, met het feit dat de groeivoet wel afneemt (het lijkt er inderdaad op dat we dat punt, met de nodige moeite, stilaan boven water hebben gekregen) maar dat op dat groter wordende "kapitaal" de absolute groei van de Moslimbevolkingen wel degelijk blijft toenemen? Zodat ze ons op de duur alsnog inhalen?

Kijk, dat klinkt intuïtief redelijk. Eén percent van 10 miljoen is tenslotte groter dan negen percent van 1 miljoen. Alleen, ergens weet je ook dat er iets wringt, want OFWEL is "hun" lange termijn groeivoet nauwelijks groter dan de onze, en dan halen ze ons niet (toch niet binnen een afzienbare tijd) in, OFWEL halen ze ons in, maar dan is hun groeivoet aanzienlijk groter dan de onze. Zo simpel is dat.

En dus heb ik eens het volgende uitgerekend. Ik neem een bepaalde groeivoet, zoals 1%, of 2%, of 3% per jaar. En ik neem verder aan dat die groeivoet zelf elk jaar met een bepaalde factor daalt. Bijvoorbeeld is de groeivoet na 1 jaar nog 99.9% van die 1 of 2 of 3%, of misschien is het 99.5% of 99.00%, maar in ieder geval: elk jaar is de percentuele toename een beetje kleiner dan het vorige.

Maar tegelijk is het "kapitaal" waarop die dalende groeivoet wordt aangerekend wel gestegen: De bevolking zelf, uitgedrukt in aantal mensen, is immers gestegen als gevolg van de groei. En dus is de vraag: hoe evolueert dat zaakje? Zorgt de stijgende bevolking ondanks de dalende groeivoet voor een steeds aangroeiend aantal mensen? Of zorgt de steeds dalende groeivoet, ondanks het stijgend aantal mensen waarop hij wordt toegepast, voor uiteindelijke stabilizatie?

Dat is iets waarvan ik verwacht, tenzij je serieus geavanceerde kennis en ervaring van getallen bezit, dat je niet zomaar precies het antwoord weet. En ik wist het ook niet, maar omdat ik (geïnspireerd door de vragen van een meer luciede rechts) nieuwsgierig was geworden, heb ik het nagerekend. Want dat is nu het voordeel van de informaticarevolutie: je kan een quasi ongecijferde jurist-filosoof zijn, maar als je een Excel spreadsheet op je computer hebt staan, en je weet een paar dingen over "samengestelde interest", dan kan jij dat ook uitrekenen.

En het antwoord is...

De bevolking stabilizeert!

De "rij convergeert naar een limiet", en "divergeert dus niet naar oneindig"!

En dus, aangenomen dat we praten over een Moslimbevolking die een hogere groeivoet heeft dan wij, terwijl die groeivoet wel daalt, ziet de toekomst van Europa er uit als een toekomst met een nog enige tijd stijgende Moslimbevolking, gevolgd door een periode waarin ook die Moslimbevolking stagneert.

Op dit punt herinner ik dan ook nog maar eens aan een artikel uit de Financial Times dat ik hier al een hele tijd geleden eens heb geciteerd:

http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/01/nog-eens-eurabi.html


QUOTE

"The US National Intelligence Council predicts there will be between 23m and 38m Muslims in the EU in 2025 - 5 - 8 percent of the population depending on how fertility develops, and how many more Muslim immigrants arrive.

Either figure would represent a steep increase from today.
But after 2025 the Muslim population should stop growing so quickly, given its falling birth rate.

In short, Islamicisation - let alone Sharia law - is not a demographic prospect for Europe"

UNQUOTE

Natuurlijk is niemand verplicht het allemaal te geloven. Je kan altijd iets proberen van de vorm "Eurabië is toch waar, dus als dat niet volgt uit de cijfers waarover we beschikken, dan zijn die cijfers vervalst, of dan zullen de cijfers om een reden die we nooit hoeven te specifiëren anders evolueren dan de trends die we nu al zien, en anders dan ze in gelijksoortige omstandigheden doorheen de geschiedenis altijd geëvolueerd zijn, want het is in ieder geval toch waar".

En even natuurlijk is het ook toegelaten het stereotype denken los te laten, en wanneer de omstandigheden veranderen ook onze mening te veranderen.