Ik ben beginnen lezen in Millennium van Tom Holland; de man die me destijds met "Persian Fire" de inspiratie voor het serietje over de Perzische oorlogen bezorgde. Ineens valt er een term die ik al lang niet meer had gehoord: de "Wenden". En zoals Proust die aan een koekje ruikt en aan zijn jeugd denkt komt er een verre herinnering aan een jeugdboek in me op.
De held van het verhaal komt, om één of andere reden, in een zeer ruw, primitief tijdperk terecht. Dat kan kloppen, want in het boek van Holland gaat het over de periode voor het jaar 1,000 AD. Europa is teruggevallen op een zeer primitief barbarendom en zelfs de Karolingers liggen alweer een eeuw of twee achter de rug. Europa, primitief, ruw, weerloos, wordt letterlijk uit alle windstreken geplunderd. Uit het noorden en het Westen komen de Vikings (die hadden immers basissen in Engeland). Uit het zuiden komen de Saracenen. Uit het oosten komen al die steppenvolkeren te paard, met als laatste variant de Magyaren, die wij als "Hongaren" kennen en intussen zelfs als mede-Europeanen beschouwen. Het zegt iets, nietwaar, dat in geen enkel Europees land "Attila" een fatsoenlijke voornaam is, behalve in Hongarije? (Nu ik er over bezig ben, de naam "Adolf" komt ook niet zoveel meer voor...).
Maar wat ik al lang niet meer wist, voor zover ik het ooit geweten heb, was dat er vanuit het noordoosten ook nog invallen te verduren waren, van Slavische volkeren als de Polen, maar dus ook "de Wenden". En dat is de term die voorkwam toen de held van dat jeugdboek in dat primitief tijdperk terechtkwam. Ik weet ook niet meer of het gewoon een droom was, dan wel dat het een boek uit het "Fantasy" genre was, maar in een soort repeterende beweging kwam de held op de muren van een telkens andere stad terecht, telkens verder in het verleden, verder naar het oosten, en ruwer van bouw dan de vorige. Maar de constante van het verhaal was dat al die steden belegerd werden, door de Wenden. "Beneden voor de muren huilden de Wenden" is een zin waarvan mijn geheugen me probeert wijs te maken dat die er in voorkwam. En dat is alles wat ik me ervan herinner.
Een ware Tantaluskwelling. Ik blijf zitten met het gevoel dat het een betoverend verhaal was, maar ik weet er bijna niets meer van. Als iemand me kan vertellen welk boek dat zal geweest zijn? Ik weet heus wel dat de betovering intussen zal verbroken en vervlogen zijn - maar misschien hebben kleuter Sarah, peuter Thomas en baby Simon er ooit nog iets aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten