Gisteren was het de dag waarop we aanbelden bij de crèche, de deur openging, en peuter Thomas verscheen, glunderend met zijn platte Oxford hoedje op zijn hoofd en zijn peuterdiploma in de hand. Peuter Thomas heeft de opleiding van de crèche met succes afgelegd en is nu helemaal klaar voor het peuterklasje. Ach, wat is de tijd gevlogen, sinds die eerste dagen dat hij naar de crèche ging. En zeggen dat wij destijds dachten dat het leven nu wel echt druk ging worden, nu er twee kindjes op tijd moesten vertrekken en mama weer aan het werk zou gaan...
Binnen een dikke week, dus, gaat peuter Thomas naar school. Mama zal nu 's morgens elke dag twee kindjes naar school brengen, terwijl papa, veel vroeger, nog maar één baby naar de crèche zal brengen. En 's avonds zal papa eerst langs het scholeke (zoals kleuter Sarah dat noemt) passeren om er twee kindjes op te halen, en dan via de crèche voor nummer drie weer naar huis gaan... En vanaf dan zal er niets veranderd zijn: de dagtaak begint dan pas echt!
Maar voor peuter Thomas verandert er heel wat. Alleen, hij is er helemaal klaar voor. Hij komt aanvaardbaar uit zijn woorden, en eventuele achterstand zal hij nu echt wel gaan goedmaken. Maar hij is levendig, actief, nieuwsgierig, en hoewel hij altijd heel erg graag naar "den Ukkepuk" (1) (zo heet de crèche in Heffen) is gegaan denk ik dat hij op het punt is waar hij de school nog beter zal vinden.
Natuurlijk, de eerste dag zal zwaar zijn, en de volgende dagen ook... Maar ik herinner me dat de toenmalige peuter Sarah minder dan een week nodig had om zonder traantjes naar school te kunnen, en ik denk dat peuter Thomas er mentaal minstens even goed op voorbereid is. En natuurlijk zal zijn grote zus er rondcrossen, en we hebben gemerkt dat het bezit van een klein broertje of zusje in school een grote bron van prestige is onder die ukken van de kleuterklasjes. Dus een beetje extra opvang zal hij wel krijgen.
En zo is alweer een tijdperk afgesloten en peuter Thomas zal zijn eerste stappen in de schoolwereld zetten. Ik veronderstel dat dat in verhouding ongeveer even zwaarwegend is als baby Simon die net in zijn eentje van de ene kamer tot in de andere is gekropen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten