Die posts dateren van de tweede helft van 2,007 en dat is dus ook alweer stilaan drie jaar geleden. Het beeld dat me van destijds meest is bijgebleven is de kop van Maingain die profeteerde van "nous, on a le temps", toen de Vlamingen met eenvoudige stemming de splitsing van BHV doorduwden. Het merkwaardige is: iedereen wéét hoe vlug het leven vooruitgaat, maar niemand houdt er ooit rekening mee. Dus, terwijl Maingain de tijd heeft zijn we weldra alweer drie jaar later: en de vraag is, hoe ziet de toestand er nu uit?
Nu herinner ik me dat ik destijds het probleem van de Vlamingen als volgt in twee had gedeeld. Aan de ene kant zaten we met de enige socialistische partij van de wereld, omdat alle andere socialistische partijen door hun kiezers werden afgerekend, en dus met het verloop van de tijd en gezien de resultaten geleidelijk worden weggestemd. Maar in België zijn de socialisten die falen met het geld van de belastingbetaler geen socialisten die door die belastingbetaler kunnen weggestemd worden. De belastingbetaler zit immers in Vlaanderen, terwijl de potverterende socialisten in Wallonië aan de macht worden gestemd (1).
Naast dat "economisch probleem" hadden we aan de andere kant het "cultureel probleem". Dat probleem was dat Franstalige Brusselaars - goed opgeleid, kosmopolitisch, gesofisticeerd... - vaak een even grote afkeer van de PS hebben als wijzelf (2). Alleen vinden die dan weer met een nogal... uimmmm... "opvallende" vanzelfsprekendheid dat het heel normaal is als de Franse cultuur blijkbaar steeds nieuwe territoria inpalmt. En in feite hebben ze een punt. Grotere culturen - puur kwantitatief - hebben nu eenmaal de neiging kleinere culturen in te lijven, al was het maar dat de ingelijfden daarmee toegang krijgen tot veel meer literatuur, wetenschap, filosofie, enzovoort als in hun eigen cultuur. Ik weet zeker dat heel veel Vlamingen, als ze "aan de andere kant" geboren waren, er precies hetzelfde over zouden denken.
Maar daarom hoeven we er nog niet mee akkoord te gaan. Ik weet ook zeker dat heel veel Franstaligen een heel andere opinie zouden hebben als ze hun hele leven Vlamingen waren geweest. Dan zouden ze ineens niet langer van mening zijn dat we nu eenmaal in één land leven; dat bijgevolg iedereen mag staan en wonen war hij wil en er de taal spreken die hij wil, en dat de culturele consequenties daarvan van geen belang zijn.
En we raken meteen ook de kern van de gebeurtenissen. De Vlaming hoort dat allemaal en begrijpt heel goed dat die Franstalige Brusselse liberaal de facto denkt dat "het" alleen maar zal ophouden indien we in twee verschillende staten zouden leven: zodat Vlaanderen doodeenvoudig iedereen kan toelaten, maar niet langer op enkele generaties tijd zijn bestuurstaal zou moeten aanpassen. Het komt er op neer dat we net van onze potentiële anti-PS bondgenoot vernomen hebben dat het enige dat onze beide (zowel economisch als cultureel) problemen kan oplossen de splitsing van de staat België is.
Dat is dus wat de Vlamingen heel goed gehoord, en begrepen hebben. Ik blijf denken dat we best dat bondgenootschap zouden willen aangaan, maar dan niet langer onder condities waarin we een soort voortdurende sluipende invasie ondergaan. En omgekeerd, als die sluipende invasie de prijs is voor het bondgenootschap, dan denk ik dat je niet verwonderd hoeft te zijn als het bondgenootschap, èn de staat, dreigen opgeblazen te worden.
In mijn opinie was dat de betekenis van die BHV stemming van drie jaar geleden. Het ging veel minder om de spliting zelf, dan om een grote gongslag. Als de verblufte vraag was "hey wat bezielt ineens die Vlamingen met die BHV stemming?", dan was mijn antwoord: het was een heel grote oproep om te beseffen dat er iets moest veranderen in de attitudes, omdat het anders slecht zou gaan aflopen. En als de verblufte vraag vandaag is "hey wat bezielt ineens die Vlamingen met deze regeringscrisis?" dan is het antwoord precies hetzelfde. Het antwoord is nog steeds dat je kan doorgaan met de voortdurende strategie van "alles blijft zoals het is" (ook wel met "non" gesymboliseerd), maar dat er nu voor de tweede keer op de gong is geslagen. Het zal niet blijven zoals het is. Ik ben ervan overtuigd dat, mits enig stilstaan bij de dingen hierboven, er nog heel veel ruimte is voor een onderhandelde en gecontroleerde verandering. Maar wie na twee gongslagen nog denkt dat het probleem wel vanzelf zal weggaan... I wish you good luck.
---------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/05/no-taxation-without-representation.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/11/vergeet-guust-niet.html
3 opmerkingen:
I agree with all this.
I just think the Flemish people should be more daring. Belgium has been built to allow both cultures to live together and to prevent one community to impose rules on the other. How on earth can you force a radical change in those circumstances? Conflicts of interest, alarm procedures, special majority in each language group,... it is all bound to create frustration to whoever wants a serious change. In this regard, I feel that the French speaking community is formally right: the agreements of the past were all about maintaining the status quo and the protection of the French speaking minorities (or majorities for certain parts of the country.) To repect those agreements, the BHV rule adaptation should be as painless as possible to the French speakers. But that is to respect a logic which is 30 or 40 years old and no longer valid. I think (but the next elections should confirm it) that a majority of Vlamish speakers do want autonomy under some form. Which makes the former rules no longer fitting. In which case, the Flemish speakers will have to ignore the law and twist the other community's arms.
I actually think it is time for the Flemisg speakers to count themselves and see whether or not they are numerous enough to want to ignore the law and (peacefully)rebel.
And indeed, Koen, as a very refined and sophisticated French speaking inhabitant of Brussels, I am worried of falling under the leading of Elio, his friends, his intercommunales, his clientélisme, ,...
Serge
De onheilsprofeten die zich vaak en al zo lang vergissen over België, zijn gewesten en gemeenschappen met hun loodgieterijconstructies waarbij de eerste politieke dode ( cfr. Ulster, Corsica, Bosnië, Baskenland, Cyprus ) nog moet vallen, moeten toch met lede ogen aanzien hoe Vlaanderens economie,rijkdom en levensstandaard tot de hoogste ter wereld behoren, en hebben bijgevolg als enige hoop voor hun ultra-liberale theorieën die haaks blijken te staan op wat ze toch zelf *moeten* vaststellen wanneer ze rondom zich kijken,het al vele tientallen jaren afgezaagde ' het zal niet blijven zoals het is '. Een mens zou het hen beginnen gunnen.
bij bovenstaande reactie in al mijn bondigheid vergeten er ' il postino ' aan toe te voegen
Een reactie posten