Geert Noels heb ik het al lang geleden weten zeggen; kranten en weekbladen staan er tegenwoordig vol mee, en vandaag stond het nog eens in De Tijd (1).De rentes op staatsobligaties - ook in België! - dalen zo hard dat de pensioenfondsen beginnen te kreunen.
Maar dat is normaal. Tenminste, in een wereld waarin iedereen schulden terugbetaalt (of "koopt"; met andere woorden, "vraag"), en niemand nieuwe schulden wil aangaan (met andere woorden, schuldpapier uitgeeft, "aanbod"), terwijl mensen wel willen sparen ("pensioen") dalen per vraag en aanbod de rentevoeten.
Dus ik vind het heel erg, zowel voor de pensioenspaarders als voor mezelf met mijn spaarboekje, maar ik zou niet weten wat we er aan kunnen doen. Zolang de wereld (in zijn totaliteit) meer wil sparen dan de wereld (in zijn totaliteit) wil investeren zullen de interestvoeten zeer laag blijven. Zeer simpele, liberale theorie, die gewoon blijkt te kloppen met wat er gebeurt.
De vraag is of we als wereld (in zijn totaliteit) echt niets hebben waarin we zouden moeten investeren. En voor zover dat er wel degelijk toch is, hoe we het dan zover krijgen dat er ook werkelijk in geïnvesteerd wordt. Met andere woorden, hoe de wereld (in zijn totaliteit) het geld kan gebruiken dat de spaarders momenteel aan de straatstenen niet kwijt kunnen.
---------------------------------------
(1) http://www.tijd.be/nieuws/politiek_economie_belgie/Aanvullend_pensioen_werknemers_zwaar_onder_druk.9211058-3136.art?ckc=1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten