De financiële markten zijn weer enorm volatiel, en alles heeft te maken met de Europese schuldencrisis. Ik signaleer dat de beurzen stijgen als het er op lijkt dat Griekenland (en de banken, natuurlijk) gered zullen worden, en regelrecht crashen wanneer het daar niet op lijkt. Hoe zou, met dat voor ogen, de wereld er uitzien als we ook werkelijk de schuldigen lieten failliet gaan?
Waarschijnlijk kan je heel de discussie herleiden tot de vraag: "wie zal de rekening betalen?". Bijvoorbeeld, als de Grieken de rekening van hun eigen schulden niet terugbetalen, dan zijn het misschien de obligatiehouders die hun geld kwijt zijn. Ik vraag me wel eens af of een hoop mensen die al een paar jaar beweren dat "ze de banken failliet moeten laten gaan" zich wel eens hebben afgevraagd hoe hun pensioenfonds er in dat geval zou uitzien - en hetzelfde geldt ongeveer als de "obligatiehouders" (lees: verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, en heel veel banken, natuurlijk) de zwarte piet krijgen toegespeeld. Maar dit terzijde.
Maar wie zal nu die rekeningen betalen? Als het niet de Grieken zijn, en misschien ook niet de obligatiehouders, dan komt er misschien een regeling waarin banken en soortgelijken een "vrijwillige" bijdrage leveren, terwijl de obligatiehouders gered worden: en nu maar hopen dat er geen nieuwe bankencrisis komt (want ik heb me wel eens afgevraagd: etc). Of misschien moeten "we" (wij, de belastingbetalers in de vorm van onze staten) weer eens heel de boel redden: als "we" dat tenminste nog kunnen. Enzovoort: het droevige verhaal van de hete patat, en hoe die werd doorgespeeld.
In dat debat stond er vandaag één in de krant die het licht had gezien. De politiekers hadden de boel verknoeid (op zich een zeer aanvaardbare uitspraak) want, ze hadden verklaard dat de obligatiehouders misschien mee zouden moeten betalen! En prompt daalden de obligatiekoersen, wat zoveel betekent als de rentes stijgen, en nu zaten de staten nog dieper in de problemen! Eigen schuld, dikke bult!
Tja. Wat zou zoal kunnen maken dat iemand één enkele groep zo heilig verklaart? Als de brave meneer zelf obligatiehouder was, of aandeelhouder in iets dat obligatiehouder is, dan zou dat dit soort ideeën wel kunnen verklaren. Of gewoon een sterk ontwikkeld gevoel voor contractenrecht, dat vindt dat de Grieken maar gewoon hun eigen rekeningen moeten betalen? Maar dan wel een gevoel dat niet erg ontwikkeld is voor de mogelijkheid dat de Grieken dat misschien niet eens meer kunnen betalen. Of voor de mogelijkheid dat obligatiehouders die al ruim een jaar Grieks papier kopen aan 10% dat toch ook niet zullen gedaan hebben in de zalige overtuiging dat er aan dat soort investering helemaal geen risico verbonden was.
Maar ik denk dat het alles bijeen symptomatisch is voor het debat. Iedereen heeft zijn favoriet perspectief, financiëel gemotiveerd, of gebaseerd op filosofische overtuigingen die stammen uit de wereld van hun jeugd, of voor mijn part de gouden standaard (1) - maar wat het ook is, als dat impliceert dat we moeten verklaren (in tegenstelling tot, bijvoorbeeld, "weten", "onderzoeken" of "afvragen") dat de Grieken best wel kunnen betalen, dan verklaren we dat gewoon, en wie het niet met ons eens is, die is... die is... uimmmm...
Ha, ik heb het! Wie het niet met ons eens is, die is... links (2).
!
En eenmaal zo gereduceerd tot het gekibbel van een stel kijvende ouden van dagen ziet het spektakel van onze politiekers er ook alweer een stuk begrijpelijker uit; vind ik toch.
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/11/de-ideologie-van-de-bezittende-klasse.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/03/problemen-met-de-goudstandaard.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/07/kijk-zo-werkt-die-psychologie.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten