Bokrijk!

Ooit, lang geleden, ging ik als kind met mijn ouders op vakantie naar de bergen van Süd Tirol. Een prachtige streek: berglandschappen, groene weiden, dorpjes, stadjes in de valleiën, riviertjes... Het kan niet op. En wat me toen al opviel, en toen ik er nog eens terugkwam in 2,004 nog meer, was dat de streek aan het omschakelen was van landbouw op toerisme terwijl je er naar keek. Wat X jaar geleden nog een schuur op een erf was veranderde in een terrasje waar je lokale wijn en druivensap en kaas en worst kon eten. En nog eens X jaar later waren er kamers te huur met ontbijt, en in 2,004 stond er op een heuvel die ik destijds vanuit onze chalet in de diepte had zien liggen, en waar een hond waar ik bang van was een erf met een mesthoop en een stroberg bewaakte, een witgekalkt hotelletje, met een speeltuin en een terras, en met een restaurant en een Weinstübe. Jaja...

Daar moest ik allemaal nogal aan terugdenken bij het bekijken van het krantenartikel over de duur betaalde visch (1). Onze idyllische kust, met zijn stranden en hotelletjes en terrasjes en zeedijken - wie denkt er nog terug aan hoe nog niet zo heel lang geleden de economie nog niet was overgeschakeld van visserij op toerisme? Je moet een beetje harder kijken, maar eigenlijk zie je ook hier nog een beetje hoe de overschakeling gebeurde terwijl je er naar keek. Toerisme: het is veiliger, het levert meer op, en het is veel minder hard dan de visserij of de boerenstiel.

Die circel raakte rond toen we ook nog enkele dagen in Limburg verbleven en uitgebreid Bokrijk met onze aanwezigheid vereerden. Een echte aanrader, overigens, kinderen onder zes jaar gratis, 10 euro voor een volwassene, een heel leuk aangelegd park, met daarin het schitterende openluchtmuseum en ook nog een uitgebreide speeltuin. Ik heb gemerkt dat de uitspraken over Europa dat "het Bokrijk van de wereld" (2) zal worden onheus zijn: ten opzichte van Bokrijk. Bokrijk is immers helemaal geen "achterop" geraakte wereld. Het is gewoon een museum dat de wereld van vroeger evoceert op een manier dat ik maar weinig musea heb weten doen. Je wandelt echt de boerderijen binnen zoals ze ooit waren, twee tot zelfs drie eeuwen geleden, en acteurs zitten gekleed in de toepasselijke klederdracht te spinnen, of te borduren, of pannenkoeken met stroop te bereiden. Je mag proeven, maar suiker is er niet: "daarvoor ben ik niet rijk genoeg".

Ook leuk is dat in één van de dorpjes een pastoor, veldwachter en schoolmeester van 100 jaar geleden rondwandelen. De veldwachter liet zeer vriendelijk kleuter Thomas poseren met zijn sabel, maar snauwde me toch een "haal je handen uit je zakken" toe. De pastoor kwam gemoedelijk een praatje maken en prees tevreden de symptomen van een aankomend groot gezin. We kwamen zeer goed weg toen hij informeerde of ze ook stichtelijke namen hadden, en ik opgelucht (en met mijn handen uit mijn zakken) "Sarah", "Thomas" en "Simon" kon aanwijzen. Een beetje later volgden we zijn donderpreek in de kerk en ik moet zeggen dat ik het toch wel heel goed gedaan vond.

Er zal wel niemand verbaasd zijn als ik opbiecht een boekenmens te zijn. Ik heb al veel geschiedenis voor mijn geestesoog zien passeren, en ik heb gemerkt dat ik er heel weinig aan heb als ik in musea sta te kijken naar potten en pannen. Maar deze dagen heb ik toch het gevoel dat je best nog een hoop geschiedenis kan beleven "terwijl je er naar kijkt". De visserij die kusttoerisme wordt, de landbouwers uit de Alpen die een generatie later hoteliers zijn, en als parel op de kroon Bokrijk dat het allemaal nog eens extra in de verf zet. Ach, je hoeft het heus niet alleen voor de theoretische geschiedenis te doen. Een echte aanrader, dat Bokrijk, inhoudelijk, esthetisch... ik was er zeer aangenaam over verrast. En oh ja, hun zelfgemaakt ambachtelijk ijs is inderdaad stukken beter dan een doos uit de postindustriële samenleving.

-----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/08/de-visch-wordt-duur-betaald.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/07/europa-tussen-britannia-en-bokrijk.html