Je kan het gerust een soort gespartel vinden, zei de op één na jongste "ik val in herhaling" post (1) over het onderwerp, maar het is echt niet zo absurd om de evolutie van de verkiezingspolls op de Electoral Vote site (2) als een nek aan nek race te blijven lezen. Dat laatste zal ik nu wel genoeg hebben herhaald.
Maar dan, heb ik er ook aan toegevoegd, moet je tegen binnen een viertal weken wel eens iets gaan zien veranderen: binnen twee maanden is het allemaal weeral voorbij! En kijk nu, de vier weken zijn ruim gepasseerd, en het plaatje is precies hetzelfde. Sterker nog, het spel van de Conventies lijkt eerder in het voordeel van Obama dan van Romney geweest te zijn. Als dat zich bevestigt - er zijn opmerkelijk weinig nieuwe polls dit jaar, dus ons beeld is nog verwarder dan anders - zegt dat toch iets over het concept van "Obama ligt voorop omdat hij de zittende president is; niet omdat hij de grootste kanshebber is". Als Romney er nergens in slaagt die presidentsbonus in te dijken, dan is hij eenvoudig geen kandidaat die er een spannende strijd van kan maken.
Nu, twee maand is nog lang.Voor een kleine afwijking van een verwacht patroon (in vergelijking met de "de Democraten zijn bang van Palin" bende...) ga ik nog niet vertellen dat ik dat dan toch duidelijk mis had. Maar als dat patroon zich nu toch eens doorzet?
Ik denk dat we dan over de "verscheurdheid" zullen lezen. De Republiekeinen zijn momenteel nu eenmaal de verzameling mensen die er historisch vaak indrukwekkender uitzagen dan de Democraten, samen met de creationisten, de religieuze fundamentalisten en de "Obama is een Communist" klodder, die maken dat je je afvraagt: Moet Romney daarvan de leider zijn? Wat moeten we verwachten van een leider die dat soort achterban moet tevreden stellen? Het was het probleem dat de Republiekeinen vier jaar geleden ook al hadden. McCain was ongetwijfeld een vooraanstaand Republiekein, maar om partijpolitieke redenen Sarah Palin moeten kiezen: tjatja.
Natuurlijk, ik zit al bijna een grafrede bij Romney te schrijven, terwijl ik me wel eens vrolijk heb gemaakt bij mensen die dat bij Obama deden. Maar het punt is dat je over politiek best wel kan nadenken; ondanks de show, de personencultus, de "vervuiling van het denken"... Immers, als Obama wint, dan zegt de normale cyclus van de Amerikaanse politiek dat in 2016 de Republiekeinen weer aan de beurt zijn. Als Obama wint, en de Republiekeinen beslissen in reactie zich toch maar richting Palin en consoorten te begeven, dan geven ze in mijn beetje begrip van de Amerikaanse politiek die gouden kans weer weg: en anders heb ik weeral zoveel bijgeleerd. Toch verwacht ik dat de partij tegen dan stilaan wel weer eens bij zinnen zal gaan komen, en dan komen er weer Hayek-liberalen en doordachte internationale politiek aan bod.
Maar weet je, misschien wint Romney binnenkort wel gewoon "de spannende strijd". In dat geval moeten we hem wel de kans gunnen zich al eerder als Hayek liberaal en luciede geopoliticus op te stellen.
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
(2) http://www.electoral-vote.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten