Vier jaar geleden heb ik na de afloop van de verkiezingen eens achterom gekeken, en zag dat het maar matig was (1). Voor Obama ging het nog "te vroeg" zijn, en verder als "verslaggever" een paar kanjers van beginnersfouten.Maar goed dat mijn voornaamste criterium was of ik er zelf plezier aan had beleefd: en zo kwam alles toch nog goed.
Deze keer zijn er een paar dingen anders. Een tikje pijnlijk misschien dat ik me deze keer van de "beginnersfouten" van destijds bewust was, maar desondanks... Journalistiek is nu eenmaal een vak, je kan het leren, de één al beter dan de ander, en als je het niet geleerd hebt: de posts spreken voor zich, en ik begrijp en erken dat het journalistiek gesproken nog altijd even pover is. Dat maakt het erger als ik er deze keer minder plezier aan beleefd heb. Niet aan het schrijven zelf - anders deed ik het gewoon niet - maar ik vond de campagne zelf in veel opzichten veel saaier dan vorige keer. Smeriger, dus minder inspirerend. Inhoudslozer, dat soort dingen.
Als ik echter vergelijk met mijn "te vroeg voor Obama" van destijds is het deze keer een stuk beter. Wie drie jaar geleden geloofde dat Palin een belangrijke speler zou worden (2), wie twee jaar geleden met Dick Cheney parmantig verklaarde dat "Obama een one-term president zou worden" (3), wie zich een jaar geleden afvroeg wie de uitdager zou worden, en hoe dat dan zou aflopen (4): ze hadden allemaal gewoon op Speels maar Serieus kunnen lezen hoe het er in werkelijkheid ging uitzien. Ik voel zelf ook dat dat soort "you read it here first" borstgeroffel ontzettend vervelend overkomt, maar ik denk dat we er allemaal aan bezwijken. Wat het zo vervelend maakt is dat vandaag geen kat zich nog inbeeldt hoe dat destijds aanvoelde; en je hebt nu eenmaal geen tijdmachine om het er nog eens goed te gaan indraaien...
Wel, twee voorbeelden kan ik werkelijk niet laten passeren. De eerste dateert van precies een jaar geleden (5). Het leek allemaal niet zo goed te gaan met Obama, en hier lezen we:
"Maar ik zie gewoon de
krantenartikelen en de blogposts voor me, wanneer ze temidden van de
hoera's voor de nieuwe president Obama, op een toon alsof ze het
allemaal altijd wel geweten hadden, zullen verklaren dat zijn zwakke
periode nu eenmaal gecompenseerd werd door de minstens even zwakke
oppositie."
Zeg nu zelf, dat is toch niet zo slecht, nietwaar? Maar zo mogelijk nog beter vind ik deze over Romney, nu bijna twee jaar (!) geleden (6):
"ik blijf me verbazen over het belang dat, blijkbaar, is gehecht aan de
resultaten van de verkiezingen van 2010. Een ramp voor de Democraten,
dat zeker, maar veel meer de uitdrukking van de volatiliteit van
politiek dan van fundamentele trends. Je voelt heel goed hoe allerlei
Republikeinen dit dolgraag willen lezen als de eerste stap van een
trend, maar ik denk echt dat ze het mis hebben."
Je mag met wijsheid achteraf honderd keer vinden dat al de rest triviaal was (dat was niet hoe het er toen uitzag, maar je mag het van mij denken), maar ik denk dat je hard zal moeten zoeken om iemand te vinden die zo kort na de (voor de Democraten) rampverkiezingen van 2010 kwam vertellen dat ze zich allemaal dikke illusies zaten te maken.
Nu, ik zie zelf ook wel in dat dat allemaal maar flauwe uitvluchten zijn om Speels maar Serieus te lezen, hoor!
---------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2008/11/verkiezingen-het-is-geen-wetenschap.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/12/ha-ik-begin-al-een-beetje-gelijk-te.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/01/dick-cheney-versus-koen.html
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/11/de-herkiezingskansen-van-obama.html
(5) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/10/aangeschoten-wild.html
(6) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/02/oei-oei-oei-romney.html
Posts tonen met het label verkiezingen 2012. Alle posts tonen
Posts tonen met het label verkiezingen 2012. Alle posts tonen
woensdag 14 november 2012
vrijdag 9 november 2012
Ze maken het ons toch ook echt niet gemakkelijk
Hiet zit ik dus, rustig te surfen op het intenet, nog een beetje nakauwend op de Amerikaanse verkiezingen en mijn eigen postje van gisteren. Nu is niet het moment om de Republikeinen uit te lachen, zegt dat postje, nu is het moment om de luciede stukken van de Republikeinen; de stukken die er misschien terug een serieuze partij van kunnen maken, van harte een veel geluk toe te wensen. En daar verwijst lezer Lieven in een commentaar zeer terecht naar David Frum, die al een hele tijd staat voor wat ik "de Republikeinen moeten dringend terug bij zinnen komen" noem. In het bijzonder zijn "what if our enemies were right?" vond ik een bijzonder sterke en dappere post van hem (1).
En dus vind ik dat ook vandaag dat Brad DeLong te ver gaat. Ja, "de laatste uren van de Romney campagne". Natuurlijk zijn ze teleurgesteld dat ze verloren hebben; is dat het groot nieuws, ja? Is dat gegnuif over hoe ze er blijkbaar echt lang in geloofd hebben echt een haar beter dan dat infantiele "al die beteuterde gezichten van links" toen Bush (!) herkozen (!!) werd?
(Antwoord: nee, dat is geen haar beter.)
Maar bekijk dan nu de post in voetnoot (2). De titel zelf zegt het al: "electoral politics is not working". Je ziet het goed: verkiezingen die "werken", dat zijn verkiezingen die zij winnen. En anders is het systeem bankroet. Moet ik nog schampere commentaren geven? Soms moet je de mensen gewoon zoveel mogelijk zelf aan het woord laten als je ze te kijk wil zetten...
Nu zie je in de titel van het blog Libertarian Republicans staan. Denk jij ook terug aan de trol die hier nog maar pas geregeld het blog kwam onveilig maken? En zeggen dat ik een paar luciede libertariërs ken; die moeten zich hierbij toch voelen zoals ikzelf in de tijd van Bush: nu zit ik daar enkele jaren op het internet allerlei varianten van links de stuipen op het lijf te jagen, en op het einde komt Bush ze nog een beetje gewoon gelijk geven ook?
En het is echt allemaal serieus gemeend, hé. Kijk ook naar de commentaren, "Amerika heeft gekozen voor de slavernij"... Ik weet zeker dat ze allemaal denken Friedrich Hayek onder hun idolen te hebben (3). Maar wacht, zoals ik al zei, soms moet je de mensen zichzelf te kijk laten zeggen:
"Starting early this morning, I am going to un-friend every single individual on Facebook who voted for Obama, or I even suspect may have Democrat leanings. I will do the same in person. All family and friends, even close family and friends, who I know to be Democrats are hereby dead to me. I vow never to speak to them again for the rest of my life, or have any communications with them. They are in short, the enemies of liberty. They deserve nothing less than hatred and utter contempt.
I strongly urge all other libertarians to do the same. Are you married to someone who voted for Obama, have a girlfriend who voted 'O'. Divorce them. Break up with them without haste. Vow not to attend family functions, Thanksgiving dinner or Christmas for example, if there will be any family members in attendance who are Democrats.
Do you work for someone who voted for Obama? Quit your job. Co-workers who voted for Obama. Simply don't talk to them in the workplace, unless your boss instructs you too for work-related only purposes. Have clients who voted Democrat? Call them up this morning and tell them to take their business elsewhere.
Have a neighbor who votes for Obama? You could take a crap on their lawn. Then again, probably not a good idea since it would be technically illegal to do this. But you could have your dog take care of business. Not your fault if he just happens to choose that particular spot.
And start your boycott of your Democrat friends and family today. Like this morning. First thing you can do, very easy, is to un-friend all Democrats from your Facebook account."
En ik zal wel postjes schrijven dat we er fout aan doen de Republikeinen te hard uit te lachen. Maar wat zit ik er schampere commentaren bij te zetten? Soms moet je de mensen gewoon zichzelf - maar je weet het al.
-------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/08/david-frum-is-een-dapper-man-hadden.html
(2) http://www.libertarianrepublican.net/2012/11/the-end-of-liberty-in-america-only.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
En dus vind ik dat ook vandaag dat Brad DeLong te ver gaat. Ja, "de laatste uren van de Romney campagne". Natuurlijk zijn ze teleurgesteld dat ze verloren hebben; is dat het groot nieuws, ja? Is dat gegnuif over hoe ze er blijkbaar echt lang in geloofd hebben echt een haar beter dan dat infantiele "al die beteuterde gezichten van links" toen Bush (!) herkozen (!!) werd?
(Antwoord: nee, dat is geen haar beter.)
Maar bekijk dan nu de post in voetnoot (2). De titel zelf zegt het al: "electoral politics is not working". Je ziet het goed: verkiezingen die "werken", dat zijn verkiezingen die zij winnen. En anders is het systeem bankroet. Moet ik nog schampere commentaren geven? Soms moet je de mensen gewoon zoveel mogelijk zelf aan het woord laten als je ze te kijk wil zetten...
Nu zie je in de titel van het blog Libertarian Republicans staan. Denk jij ook terug aan de trol die hier nog maar pas geregeld het blog kwam onveilig maken? En zeggen dat ik een paar luciede libertariërs ken; die moeten zich hierbij toch voelen zoals ikzelf in de tijd van Bush: nu zit ik daar enkele jaren op het internet allerlei varianten van links de stuipen op het lijf te jagen, en op het einde komt Bush ze nog een beetje gewoon gelijk geven ook?
En het is echt allemaal serieus gemeend, hé. Kijk ook naar de commentaren, "Amerika heeft gekozen voor de slavernij"... Ik weet zeker dat ze allemaal denken Friedrich Hayek onder hun idolen te hebben (3). Maar wacht, zoals ik al zei, soms moet je de mensen zichzelf te kijk laten zeggen:
"Starting early this morning, I am going to un-friend every single individual on Facebook who voted for Obama, or I even suspect may have Democrat leanings. I will do the same in person. All family and friends, even close family and friends, who I know to be Democrats are hereby dead to me. I vow never to speak to them again for the rest of my life, or have any communications with them. They are in short, the enemies of liberty. They deserve nothing less than hatred and utter contempt.
I strongly urge all other libertarians to do the same. Are you married to someone who voted for Obama, have a girlfriend who voted 'O'. Divorce them. Break up with them without haste. Vow not to attend family functions, Thanksgiving dinner or Christmas for example, if there will be any family members in attendance who are Democrats.
Do you work for someone who voted for Obama? Quit your job. Co-workers who voted for Obama. Simply don't talk to them in the workplace, unless your boss instructs you too for work-related only purposes. Have clients who voted Democrat? Call them up this morning and tell them to take their business elsewhere.
Have a neighbor who votes for Obama? You could take a crap on their lawn. Then again, probably not a good idea since it would be technically illegal to do this. But you could have your dog take care of business. Not your fault if he just happens to choose that particular spot.
And start your boycott of your Democrat friends and family today. Like this morning. First thing you can do, very easy, is to un-friend all Democrats from your Facebook account."
En ik zal wel postjes schrijven dat we er fout aan doen de Republikeinen te hard uit te lachen. Maar wat zit ik er schampere commentaren bij te zetten? Soms moet je de mensen gewoon zichzelf - maar je weet het al.
-------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/08/david-frum-is-een-dapper-man-hadden.html
(2) http://www.libertarianrepublican.net/2012/11/the-end-of-liberty-in-america-only.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
donderdag 8 november 2012
Quo Vadis, Republikeinen?
Aangezien Brad DeLong (1) WO II aan het "live-bloggen" is zoals het zich 70 jaar geleden afspeelde, en aangezien november 1942 de tijd was van "Stalingrad, de Omsingeling" (2) heeft hij het nu, in de nasleep van de Amerikaanse presidentsverkiezingen over "Silvergrad". Nate Silver, moet je weten, is de blogger die enorm onder vuur is gekomen omdat hij op basis van gemiddelde polls, naarmate oktober vorderde, Obama een steeds toenemende kans om te winnen toenam. [Vul hier mijn standaardlitanie over het "loeien en schelden van dom rechts" in]. En nu de feiten zijn binnengebroken, nu heeft hij het over "Silvergrad"!
Als je nu posts uit de serie van voetnoot (2) hieronder kent weet je wel dat ik niet bepaald kan lachen met het onuitsprekelijk afzien dat gewone mensen is overkomen in Stalingrad. Mijn punt hier is echter dat ik ook niet veel te lachen vind aan wat de Republikeinen is overkomen in 2012. De Republikeinen "moeten dringend weer bij zinnen komen", vind ik al heel lang, omdat een de facto één-partijstaat, bij gebrek aan serieuze oppostie in feite echt niemand vooruit helpt.
Dus nu heeft Silver gelijk gekregen, en nu is er ook het standaard gegnuif over de totale verbijstering van Republikeinen die nog ruime, zelfs "landslide" overwinningen voor Romney aan het voorspellen waren, toen bijna alle polls het tegendeel aankondigden. Vandaar "Silvergrade", dus, en DeLong zit ze heel erg uit te lachen.
Nu, hij heeft natuurlijk wel een beetje gelijk. Alleen, nu er zeer harde klappen nodig waren om toch een beetje licht te doen schijnen in enkele zeer harde koppen, nu moeten we dat licht het leven niet moeilijk maken, maar integendeel aanmoedigen.
Toch is ook dat "beetje gelijk" erg instructief. Neem nu de site die ikzelf altijd bekeek, en neem nu eens in het bijzonder die site op 21 juli (3). Heb je op de url in de voetnoot geklikt? Valt je niets op? Dat is in termen van rood en blauw tot de allerlaatste staat de exacte uitkomst van de verkiezing! Meer dan drie maand later! En als je nu links bovenaan ook eens op "electoral vote graphs" klikt, dan zie je dat de race al die tijd de soort stabiliteit vertoonde die maakte dat ik me eerst bezorgd afvroeg waar mijn "spannende strijd" bleef, en later korzelig bijna wegwandelde omdat het niet spannend genoeg was (4).
Merk op, dat was alleen maar één van de vele, vele sites die precies dat zeiden, en dat op basis van wat de grote meerderheid van de polls vaststelde. En dat was ook wat Nate Silver deed, en schreef... En het geloei en gescheld van dom rechts (etc etc), hoe dan ook, ze hadden zelf "onbevooroordeelde" en dus veel betere cijfers. En ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe de serieuze sites (in mijn geval dus Electoral Vote) zich afvroegen: "wat hebben zij gezien dat wij allemaal over het hoofd zien?" En ook: "als ze gelijk krijgen wil ik ook wel eens luisteren naar hoe ze dat gedaan hebben".
Maar dat soort vragen zag je nooit in de andere richting. Ze waren er gewoon zo van overtuigd dat hun versie van de realiteit juist was dat ze niet op het idee kwamen zichzelf in vraag te stellen - en op 7 november was de schok zo groot en de verbijstering zo totaal dat infantiel links zich kon vrolijk maken over dom rechts.
Mijn punt was, hierboven, als er dan nu toch een paar zijn die zich dingen afvragen als "wat hebben we dan verkeerd gedaan?"; denk je dan dat je dat proces helpt, of integendeel saboteert, wanneer je de serieuze mensen in hun gezicht gaat uitlachen?
Laten we toch niet vergeten dat de Republikeinen nu wel haast moeten nadenken. Beetje gnuiven? Beetje van "hahaha, Republikeinen en nadenken, hahahahaha!" doen? Ik weet heus wat je bedoelt, hoor, twaalf jaar alweer dat Bush (!) verkozen (!!) raakte. Alleen, denk je dat je dat nadenken helpt, of integendeel (enz.)?
Het punt is, er bestaat een redelijke kans dat er bij dat nadenken serieuze dingen naar boven zullen komen. Het kan zijn dat ze zich iets afvragen als "hoe komt het dat wij met die polls zo naast de simpelst waarneembare feiten, recht onder onze neus hebben kunnen kijken?". Het zou kunnen dat ze op de plaats van "polls" vervolgens een paar andere dingen invullen. De Irak-oorlog, bijvoorbeeld. Hun standpunten over vrouwen en abortus en verkrachting bijvoorbeeld. Hun ideeën over de economische crisis, bijvoorbeeld; misschien ontdekken ze wel dat het groot Communistisch complot van Obama met punten en komma's uit The Constitution of Liberty van Friedrich Hayek komt. Of denk aan de "hyperinflation soon!". En vele, vele andere.
En zeker, ik heb alweer een hoop heel dwaze dingen gezien, daar bij dom rechts. "Het komt omdat jongere mensen nog niet zoveel wijsheid hebben". "Het zijn allemaal uitkeringstrekkers". "Het komt door de storm". Enzovoort. En dan? Horen we bij dom links dan geen dwaze dingen? De kunst is nu niet ons met de dwaasheden bezig te houden, maar ons ervoor te zorgen dat de momenten van luciditeit hun kans krijgen. We hebben er allemaal, tot en met de Democraten zelf, alle belang bij dat onze democratieën gebaseerd zijn op een betekenisvolle oppositie; op een denkbaar alternatief. Ik geef toe dat de Republikeinen er de laatste decennia, sinds daar ergens in de tijd van Bill Clinton, niet in geslaagd zijn dat niveau te halen. Laten we het beetje kans dat ze het beter gaan doen niet zelf saboteren.
-------------------------------------------
(1) http://delong.typepad.com/sdj/
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/10/stalingrad-de-omsingeling.html
(3) http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul21.html
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/09/de-verkiezingscampagne-is-erg-vervelend.html
Als je nu posts uit de serie van voetnoot (2) hieronder kent weet je wel dat ik niet bepaald kan lachen met het onuitsprekelijk afzien dat gewone mensen is overkomen in Stalingrad. Mijn punt hier is echter dat ik ook niet veel te lachen vind aan wat de Republikeinen is overkomen in 2012. De Republikeinen "moeten dringend weer bij zinnen komen", vind ik al heel lang, omdat een de facto één-partijstaat, bij gebrek aan serieuze oppostie in feite echt niemand vooruit helpt.
Dus nu heeft Silver gelijk gekregen, en nu is er ook het standaard gegnuif over de totale verbijstering van Republikeinen die nog ruime, zelfs "landslide" overwinningen voor Romney aan het voorspellen waren, toen bijna alle polls het tegendeel aankondigden. Vandaar "Silvergrade", dus, en DeLong zit ze heel erg uit te lachen.
Nu, hij heeft natuurlijk wel een beetje gelijk. Alleen, nu er zeer harde klappen nodig waren om toch een beetje licht te doen schijnen in enkele zeer harde koppen, nu moeten we dat licht het leven niet moeilijk maken, maar integendeel aanmoedigen.
Toch is ook dat "beetje gelijk" erg instructief. Neem nu de site die ikzelf altijd bekeek, en neem nu eens in het bijzonder die site op 21 juli (3). Heb je op de url in de voetnoot geklikt? Valt je niets op? Dat is in termen van rood en blauw tot de allerlaatste staat de exacte uitkomst van de verkiezing! Meer dan drie maand later! En als je nu links bovenaan ook eens op "electoral vote graphs" klikt, dan zie je dat de race al die tijd de soort stabiliteit vertoonde die maakte dat ik me eerst bezorgd afvroeg waar mijn "spannende strijd" bleef, en later korzelig bijna wegwandelde omdat het niet spannend genoeg was (4).
Merk op, dat was alleen maar één van de vele, vele sites die precies dat zeiden, en dat op basis van wat de grote meerderheid van de polls vaststelde. En dat was ook wat Nate Silver deed, en schreef... En het geloei en gescheld van dom rechts (etc etc), hoe dan ook, ze hadden zelf "onbevooroordeelde" en dus veel betere cijfers. En ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe de serieuze sites (in mijn geval dus Electoral Vote) zich afvroegen: "wat hebben zij gezien dat wij allemaal over het hoofd zien?" En ook: "als ze gelijk krijgen wil ik ook wel eens luisteren naar hoe ze dat gedaan hebben".
Maar dat soort vragen zag je nooit in de andere richting. Ze waren er gewoon zo van overtuigd dat hun versie van de realiteit juist was dat ze niet op het idee kwamen zichzelf in vraag te stellen - en op 7 november was de schok zo groot en de verbijstering zo totaal dat infantiel links zich kon vrolijk maken over dom rechts.
Mijn punt was, hierboven, als er dan nu toch een paar zijn die zich dingen afvragen als "wat hebben we dan verkeerd gedaan?"; denk je dan dat je dat proces helpt, of integendeel saboteert, wanneer je de serieuze mensen in hun gezicht gaat uitlachen?
Laten we toch niet vergeten dat de Republikeinen nu wel haast moeten nadenken. Beetje gnuiven? Beetje van "hahaha, Republikeinen en nadenken, hahahahaha!" doen? Ik weet heus wat je bedoelt, hoor, twaalf jaar alweer dat Bush (!) verkozen (!!) raakte. Alleen, denk je dat je dat nadenken helpt, of integendeel (enz.)?
Het punt is, er bestaat een redelijke kans dat er bij dat nadenken serieuze dingen naar boven zullen komen. Het kan zijn dat ze zich iets afvragen als "hoe komt het dat wij met die polls zo naast de simpelst waarneembare feiten, recht onder onze neus hebben kunnen kijken?". Het zou kunnen dat ze op de plaats van "polls" vervolgens een paar andere dingen invullen. De Irak-oorlog, bijvoorbeeld. Hun standpunten over vrouwen en abortus en verkrachting bijvoorbeeld. Hun ideeën over de economische crisis, bijvoorbeeld; misschien ontdekken ze wel dat het groot Communistisch complot van Obama met punten en komma's uit The Constitution of Liberty van Friedrich Hayek komt. Of denk aan de "hyperinflation soon!". En vele, vele andere.
En zeker, ik heb alweer een hoop heel dwaze dingen gezien, daar bij dom rechts. "Het komt omdat jongere mensen nog niet zoveel wijsheid hebben". "Het zijn allemaal uitkeringstrekkers". "Het komt door de storm". Enzovoort. En dan? Horen we bij dom links dan geen dwaze dingen? De kunst is nu niet ons met de dwaasheden bezig te houden, maar ons ervoor te zorgen dat de momenten van luciditeit hun kans krijgen. We hebben er allemaal, tot en met de Democraten zelf, alle belang bij dat onze democratieën gebaseerd zijn op een betekenisvolle oppositie; op een denkbaar alternatief. Ik geef toe dat de Republikeinen er de laatste decennia, sinds daar ergens in de tijd van Bill Clinton, niet in geslaagd zijn dat niveau te halen. Laten we het beetje kans dat ze het beter gaan doen niet zelf saboteren.
-------------------------------------------
(1) http://delong.typepad.com/sdj/
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/10/stalingrad-de-omsingeling.html
(3) http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul21.html
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/09/de-verkiezingscampagne-is-erg-vervelend.html
woensdag 7 november 2012
Obama wint
Dus we zullen maar tevreden zijn, zekerst? Misschien onder meer, één van de vele motiveringen, omdat ik denk dat de Grote Crisis, misschien, wie weet, wat begint af te nemen, en dat is nu eenmaal onder Obama gebeurd. Ze is daarentegen begonnen na acht jaar Bush. Het gespartel mag van mij gerust beginnen; maar vraag je toch eens af, indien het omgekeerd was geweest...
Dus er zit nog altijd een scenario in waarin binnen nog eens vier jaar de economie het al lang weer heel wat beter doet, nog een paar rooskleurige wolkjes erbij, en wie weet of Obama niet alsnog als de grote president eindigt die ik er nog altijd niet in gevonden heb.
Ik wil gerust toegeven dat een groot deel van de Republikeinen verworden zijn tot een stel intellectuele kleuters die nog liever hun land (en de wereld) om zeep helpen, letterlijk, dan de oppositie een pluim te gunnen, en dat dat bepaald niet helpt, maar daarmee is het niet gezegd. Je moet toch ook toegeven dat de VS gewoon een geschiedenis van verscheurdheid hebben: de geld-debatten van de vroege negentiende eeuw; de Burgeroorlog, de New Deal, de rassenscheiding, Vietnam... Komaan, zeg. Verscheurdheid is de normale gang van zaken, en ik vind dat Obama er nog niet in geslaagd is daar goed mee om te gaan. I wish him good luck.
Er is ook nog een interessante mini-oorlog ontstaan over de polls. Die toonden grotendeels wat we te zien krijgen: een hele reeks staten vertoont een lichte voorsprong voor Obama, dus naarmate dat zo blijft en de verkiezing dichter bij komt vertaalt zich dat in een groeiende probabiliteit dat Obama wint (na een "spannende strijd"). Dat was niet naar de zin van een deel van de tegenstanders, en ik heb een deel van de "kritiek" (ik had "geloei en gescheld" kunnen schrijven) gezien...
Dus vraag ik me nu af: wat gaan de Karl Roves en consoorten nu zeggen? "Ja, we hadden eigen voorspellingen die er totaal naast zaten, en de mensen die we zo hebben uitgescholden hadden gelijk"? En ook "de reden waarom we er naast zaten was dat we incompetent zijn"? En ook "of nee, het is omdat we gewoon politieke propaganda wilden maken (dus natuurlijk hoef je ons volgende keer niet serieus te nemen)"?
Ik vraag het me gewoon maar af, hoor.
Dus er zit nog altijd een scenario in waarin binnen nog eens vier jaar de economie het al lang weer heel wat beter doet, nog een paar rooskleurige wolkjes erbij, en wie weet of Obama niet alsnog als de grote president eindigt die ik er nog altijd niet in gevonden heb.
Ik wil gerust toegeven dat een groot deel van de Republikeinen verworden zijn tot een stel intellectuele kleuters die nog liever hun land (en de wereld) om zeep helpen, letterlijk, dan de oppositie een pluim te gunnen, en dat dat bepaald niet helpt, maar daarmee is het niet gezegd. Je moet toch ook toegeven dat de VS gewoon een geschiedenis van verscheurdheid hebben: de geld-debatten van de vroege negentiende eeuw; de Burgeroorlog, de New Deal, de rassenscheiding, Vietnam... Komaan, zeg. Verscheurdheid is de normale gang van zaken, en ik vind dat Obama er nog niet in geslaagd is daar goed mee om te gaan. I wish him good luck.
Er is ook nog een interessante mini-oorlog ontstaan over de polls. Die toonden grotendeels wat we te zien krijgen: een hele reeks staten vertoont een lichte voorsprong voor Obama, dus naarmate dat zo blijft en de verkiezing dichter bij komt vertaalt zich dat in een groeiende probabiliteit dat Obama wint (na een "spannende strijd"). Dat was niet naar de zin van een deel van de tegenstanders, en ik heb een deel van de "kritiek" (ik had "geloei en gescheld" kunnen schrijven) gezien...
Dus vraag ik me nu af: wat gaan de Karl Roves en consoorten nu zeggen? "Ja, we hadden eigen voorspellingen die er totaal naast zaten, en de mensen die we zo hebben uitgescholden hadden gelijk"? En ook "de reden waarom we er naast zaten was dat we incompetent zijn"? En ook "of nee, het is omdat we gewoon politieke propaganda wilden maken (dus natuurlijk hoef je ons volgende keer niet serieus te nemen)"?
Ik vraag het me gewoon maar af, hoor.
maandag 29 oktober 2012
Het is een Spannende Strijd!
Terugkijkend naar eind oktober vier jaar geleden zie ik een beetje tevreden dat ik aan het vertellen was dat het helemaal geen "spannende strijd" was, en dat je er dichter bij zou zijn door over de verkiezingen te schrijven in termen van "Obama by a landslide" (1).Maar omdat dat nu eenmaal niet is waarmee je magazines verkoopt en bloglezers aantrekt was iedereen maar aan het schrijven hoe ongelofelijk spannend het allemaal wel was. Achteraf geloof je dat nauwelijks nog, maar toch was het zo.
Een beetje zoals niemand zich nog kan voorstellen hoe serieus "iedereen" een paar jaar geleden de "kandidatuur" van Sarah Palin nog nam (2).
Maar vandaag is het dus werkelijk "een spannende strijd". Tenminste, voor zover de polls een beetje betrouwbaar zijn. Naar ik lees (maar ik weet er natuurlijk helemaal niks van, ik zit gewoon handenwrijvend naar het spektakel te kijken) antwoorden deze dagen veel minder mensen dan vroeger op polls, dus wie weet voor welke verrassingen we nog komen te staan? Hoe dan ook, nadat ik er een paar weken geleden een beetje gedegouteerd bijna de brui aan had gegeven (3) is Romney er alsnog in geslaagd zichzelf op de kaart te zetten, en nu ziet het er al even "nek aan nek" uit als in de tijd van Bush versus Gore. Als Obama dat nu ook nog blijkt te winnen, dan ga ik me echt afvragen of veel andere mensen al die vorige maanden een even mooi parcours hebben afgelegd: Palin stelt niks voor, Romney is de enige serieuze kandidaat, het wordt een spannende strijd, maar Obama wint toch: dat zou toch niet zo slecht voorspeld zijn?
Overigens geef ik meteen toe dat onder mijn definitie van "spannende strijd" de kans dat één van beide wint even groot is als de kans dat kruis of munt van een muntstuk bovenaan eindigt. Maar toch.
Laten we maar even mijn standaard oefening proberen. We gaan naar de kaart van Electoral Vote (4), en zie eens hoeveel dichter de kloof is geworden. Om te beginnen zit Florida nu netjes in het kamp van Romney, weliswaar binnen de foutmarge, maar zo consistent sinds vele weken dat de meeste waarnemers daar nu wel van uitgaan. De kloof beslaat dus nog maar 45 kiesmannen, zodat Romney er in principe slechts 23 moet "omdraaien" en de buit is binnen. Virginia, New Hampshire en Iowa zijn echter "exactly tied", dus het is een beetje complexer dan dat, maar toch.
We zien verschillende staten die in Obama's totaal zijn geteld hoewel ze maar een blauwe rand hebben: en in elk daarvan zijn veel kiesmannen te verdelen: dus reken maar dat het er zeer nipt uitziet. We gaan er wel de hele tijd van uit dat de polls ondanks alles nog een beetje betekenis hebben, natuurlijk. Het komt er op neer dat het helemaal niet meer zo onwaarschijnlijk is dat Romney zijn lichtrode staten binnenhaalt, en een zwaargewicht als Virginia erbij, en er is niet langer een hele reeks strijdstaten nodig die hij in extremis moet winnen, maar nog maar één of twee. Dus stilaan ziet het er naar uit dat niet Romney een hele serie kruis of munt wedstrijden na elkaar moet winnen, maar wel Obama.
OK, dat is overdreven: Als in het voor hem slechte scenario dat ik aan het beschrijven ben Obama toch Ohio binnenhaalt (dat is heel redelijk om precies dezelfde reden waarom we Florida stilaan bij Romney mogen zetten), dan is hij alsnog zo goed als binnen. En natuurlijk kunnen de "tied" staten net zo goed in zijn kamp vallen als bij Romney. Of hoe we weer een manier hebben gevonden om uit te drukken dat Obama nog steeds licht favoriet is.
Maar als je dat vergelijkt met de parmantige verklaringen over "Obama de one-term president" uit 2010, terwijl maar heel weinig mensen schreven dat ze zich veel te veel blindstaarden op die ene verkiezing, en dus de enorme problemen bij de Republikeinen zelf over hoofd zagen...
Oh ja, hoewel ik nog altijd denk dat Romney die serieuze kandidaat is, heb ik intussen wel gemerkt dat hij ondertussen wel de kandidaat is van de creationisten, de aanhangers van de Irak-oorlog, de mensen die uiting geven van een vrouwbeeld dat je alleen maar in Iran of Saudi-Arabië had verwacht, en de mensen die over "communisme" beginnen te gillen als je een politiek voert die letterlijk uit de bladzijden van Friedrich Hayek (5) komt gelopen. Dus ik zal me zeker niet verbijsterd afvragen wat ons allemaal te wachten staat wanneer ze Romney verkiezen, zoals ze dat in 2004 met een bewezen dwaas hebben gedaan (om maar te zwijgen van toen we vier jaar later de resultaten zagen). Maar achteraf bezien zou ik zelf toch maar weer het bolletje van Obama kleuren. Nee, een kater zal het in geen geval worden, en ik zit terug tevreden en vol spanning het spektakel te bekijken.
-------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2008/10/handwriting-on-wall.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2008/10/obama-by-landslide.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/10/exit-palin-je-las-het-hier-eerst.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/09/de-verkiezingscampagne-is-erg-vervelend.html
(4) http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Oct29.html
(5) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
Een beetje zoals niemand zich nog kan voorstellen hoe serieus "iedereen" een paar jaar geleden de "kandidatuur" van Sarah Palin nog nam (2).
Maar vandaag is het dus werkelijk "een spannende strijd". Tenminste, voor zover de polls een beetje betrouwbaar zijn. Naar ik lees (maar ik weet er natuurlijk helemaal niks van, ik zit gewoon handenwrijvend naar het spektakel te kijken) antwoorden deze dagen veel minder mensen dan vroeger op polls, dus wie weet voor welke verrassingen we nog komen te staan? Hoe dan ook, nadat ik er een paar weken geleden een beetje gedegouteerd bijna de brui aan had gegeven (3) is Romney er alsnog in geslaagd zichzelf op de kaart te zetten, en nu ziet het er al even "nek aan nek" uit als in de tijd van Bush versus Gore. Als Obama dat nu ook nog blijkt te winnen, dan ga ik me echt afvragen of veel andere mensen al die vorige maanden een even mooi parcours hebben afgelegd: Palin stelt niks voor, Romney is de enige serieuze kandidaat, het wordt een spannende strijd, maar Obama wint toch: dat zou toch niet zo slecht voorspeld zijn?
Overigens geef ik meteen toe dat onder mijn definitie van "spannende strijd" de kans dat één van beide wint even groot is als de kans dat kruis of munt van een muntstuk bovenaan eindigt. Maar toch.
Laten we maar even mijn standaard oefening proberen. We gaan naar de kaart van Electoral Vote (4), en zie eens hoeveel dichter de kloof is geworden. Om te beginnen zit Florida nu netjes in het kamp van Romney, weliswaar binnen de foutmarge, maar zo consistent sinds vele weken dat de meeste waarnemers daar nu wel van uitgaan. De kloof beslaat dus nog maar 45 kiesmannen, zodat Romney er in principe slechts 23 moet "omdraaien" en de buit is binnen. Virginia, New Hampshire en Iowa zijn echter "exactly tied", dus het is een beetje complexer dan dat, maar toch.
We zien verschillende staten die in Obama's totaal zijn geteld hoewel ze maar een blauwe rand hebben: en in elk daarvan zijn veel kiesmannen te verdelen: dus reken maar dat het er zeer nipt uitziet. We gaan er wel de hele tijd van uit dat de polls ondanks alles nog een beetje betekenis hebben, natuurlijk. Het komt er op neer dat het helemaal niet meer zo onwaarschijnlijk is dat Romney zijn lichtrode staten binnenhaalt, en een zwaargewicht als Virginia erbij, en er is niet langer een hele reeks strijdstaten nodig die hij in extremis moet winnen, maar nog maar één of twee. Dus stilaan ziet het er naar uit dat niet Romney een hele serie kruis of munt wedstrijden na elkaar moet winnen, maar wel Obama.
OK, dat is overdreven: Als in het voor hem slechte scenario dat ik aan het beschrijven ben Obama toch Ohio binnenhaalt (dat is heel redelijk om precies dezelfde reden waarom we Florida stilaan bij Romney mogen zetten), dan is hij alsnog zo goed als binnen. En natuurlijk kunnen de "tied" staten net zo goed in zijn kamp vallen als bij Romney. Of hoe we weer een manier hebben gevonden om uit te drukken dat Obama nog steeds licht favoriet is.
Maar als je dat vergelijkt met de parmantige verklaringen over "Obama de one-term president" uit 2010, terwijl maar heel weinig mensen schreven dat ze zich veel te veel blindstaarden op die ene verkiezing, en dus de enorme problemen bij de Republikeinen zelf over hoofd zagen...
Oh ja, hoewel ik nog altijd denk dat Romney die serieuze kandidaat is, heb ik intussen wel gemerkt dat hij ondertussen wel de kandidaat is van de creationisten, de aanhangers van de Irak-oorlog, de mensen die uiting geven van een vrouwbeeld dat je alleen maar in Iran of Saudi-Arabië had verwacht, en de mensen die over "communisme" beginnen te gillen als je een politiek voert die letterlijk uit de bladzijden van Friedrich Hayek (5) komt gelopen. Dus ik zal me zeker niet verbijsterd afvragen wat ons allemaal te wachten staat wanneer ze Romney verkiezen, zoals ze dat in 2004 met een bewezen dwaas hebben gedaan (om maar te zwijgen van toen we vier jaar later de resultaten zagen). Maar achteraf bezien zou ik zelf toch maar weer het bolletje van Obama kleuren. Nee, een kater zal het in geen geval worden, en ik zit terug tevreden en vol spanning het spektakel te bekijken.
-------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2008/10/handwriting-on-wall.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2008/10/obama-by-landslide.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2011/10/exit-palin-je-las-het-hier-eerst.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/09/de-verkiezingscampagne-is-erg-vervelend.html
(4) http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Oct29.html
(5) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
donderdag 4 oktober 2012
Obama leek heel erg afwezig
Veel te weinig tijd, natuurlijk, om die verkiezingsdebatten ook nog te volgen, maar deze morgen heb ik ergens op een Youtuubje geklikt en ik ben met het geluid uit eens over de film gegleden... En inderdaad, het is zoals de kranten en internetsites schrijven. Obama zag er vermoeid uit, en bij tijden ongeïnteresseerd. Een enkel moment zelfs grimmig, en op een ander moment zat hij daar met een gezicht van "manmanman, waar jij je allemaal mee bezig houdt". Veel ongeloof dus bij het publiek, de Republiekeinen die hun geluk niet konden geloven, en de Democraten: analoog.
Ineens viel me in: het juiste woord is "afwezig". Obama was afwezig. Het leek wel alsof Romney tegenstander een lege stoel was! Het interesseerde hem niet. En wij, die er nu eenmaal niet bij zijn, kunnen alleen maar raden wat er aan de hand was. Sloeg uitgerekend gisteren één van die verkoudheden/griepaanvallen toe, zoals die je nu eenmaal af en toe helemaal lam kunnen leggen? Gaf het president-zijn hem zoveel werk dat hij zich om relatieve onbenulligheden als de debatten van een verkiezingscampagne niet echt had kunnen bekommeren? (In dat geval mag er morgen wel minstens een nieuw "Osama is dood" kaliber verhaal in de krant staan.) Of was het misschien gewoon een kwestie van een groot ego; de president die zich maar amper verwaardigde het gepeupel te woord te staan?
Het zal allemaal wel niet erg veel verschil maken. Denk aan 2004! Debatten maken in feite maar heel weinig verschil!
Maar het kwam heel slecht over.
Ineens viel me in: het juiste woord is "afwezig". Obama was afwezig. Het leek wel alsof Romney tegenstander een lege stoel was! Het interesseerde hem niet. En wij, die er nu eenmaal niet bij zijn, kunnen alleen maar raden wat er aan de hand was. Sloeg uitgerekend gisteren één van die verkoudheden/griepaanvallen toe, zoals die je nu eenmaal af en toe helemaal lam kunnen leggen? Gaf het president-zijn hem zoveel werk dat hij zich om relatieve onbenulligheden als de debatten van een verkiezingscampagne niet echt had kunnen bekommeren? (In dat geval mag er morgen wel minstens een nieuw "Osama is dood" kaliber verhaal in de krant staan.) Of was het misschien gewoon een kwestie van een groot ego; de president die zich maar amper verwaardigde het gepeupel te woord te staan?
Het zal allemaal wel niet erg veel verschil maken. Denk aan 2004! Debatten maken in feite maar heel weinig verschil!
Maar het kwam heel slecht over.
donderdag 27 september 2012
Obama loopt uit
Ik heb me echt zitten afvragen of ik niet, zoals enkele weken geleden aangekondigd, moet erkennen dat ik dit deel van de campagne fout voor had. Als binnen enkele weken Obama zou winnen met dik 300 kiesmannen, terwijl hij er met 270 komt, dan is het nog lang geen landslide, maar dan is het toch ook geen "spannende strijd" meer? En als het plaatje van vandaag op die manier bevestigd wordt, en daarmee ook het plaatje sinds een maand - wel, dan heb ik Romney overschat. En hoewel dat niet bepaald een uitschuiver was zoals destijds met "het is nog veel te vroeg voor Obama", dan had ik dit stuk van de campagne mis.
Misschien ben ik alleen maar aan het spartelen als ik me herinner dat ik vorige keer ook een paar keer iets schreef als "ik kan mijn ogen niet geloven", waarna ik het toch maar geloofde en het alsnog niet waar bleek. Misschien zijn er wel een paar overdreven zware korte termijn factoren aan het werk, en zien we binnenkort dat het wel degelijk de nek aan nek race is die al die "binnen de foutmarge" polls veronderstelden. Maar in dat geval moet je stilaan veronderstellen dat er een heel dramatische ommekeer op komst is, en zeg nu zelf, dat is iets wat zelfs de meest geavanceerde analysten, lichtjaren voorop op mijn niveau, niet eens proberen te voorspellen?
Maar ik heb iets beters. Zeg nu zelf, je zou er toch niet je hoofd op verwedden dat Obama wint, wel? Dus beeld je nu al die schampere artikelen in over hoe Romney al afgeschreven was, tussen de verkiezing en de dag dat hij de eed aflegt. Het feit dat je je dat kan inbeelden zegt iets heel belangrijks: als dat gebeurt, dan kan je toch alleen maar bevestigen dat we de hele tijd in "een spannende strijd" hebben gezet? En dat ik daarvan de uitslag verkeerd voorspel: hé, 't is maar een worp met een dobbelsteen, hoor.
Dus nee, ik geef dit stuk nog niet toe, en ik denk niet dat dat maar gespartel is. Maar laat ik me nu omgekeerd even inbeelden dat het toch mis was; en dat Obama weer wint met dik boven de 300 kiesmannen (zoals de Electoral Vote site de hele tijd voorspelt). Ineens valt me op dat er in mijn voorspelling ("het wordt een spannende strijd") toch een stevige contradictie zit. Die contradictie bestaat er enerzijds in dat ik denk dat de economie voor de herkiezing van een president heel slecht zit. Anderzijds denk ik tegelijk, en dit op het niveau van 1 + 1 = 2, dat geen zinnig mens Obama kan verwijten een economie te erven die al sinds 18 maanden voor hij aan de macht kwam in vrije val zat. Dus het volstaat dat een voldoende aantal kiezers bij de zinnige mensen hoort, en ik kan me voorstellen waarom ik "dit deel van de campagne verkeerd gezien" kan hebben.
Maar dat is allemaal nog heel voorbarig. Nog ruim een maand - en er kunnen best nog heel wat verrassingen gebeuren.
Misschien ben ik alleen maar aan het spartelen als ik me herinner dat ik vorige keer ook een paar keer iets schreef als "ik kan mijn ogen niet geloven", waarna ik het toch maar geloofde en het alsnog niet waar bleek. Misschien zijn er wel een paar overdreven zware korte termijn factoren aan het werk, en zien we binnenkort dat het wel degelijk de nek aan nek race is die al die "binnen de foutmarge" polls veronderstelden. Maar in dat geval moet je stilaan veronderstellen dat er een heel dramatische ommekeer op komst is, en zeg nu zelf, dat is iets wat zelfs de meest geavanceerde analysten, lichtjaren voorop op mijn niveau, niet eens proberen te voorspellen?
Maar ik heb iets beters. Zeg nu zelf, je zou er toch niet je hoofd op verwedden dat Obama wint, wel? Dus beeld je nu al die schampere artikelen in over hoe Romney al afgeschreven was, tussen de verkiezing en de dag dat hij de eed aflegt. Het feit dat je je dat kan inbeelden zegt iets heel belangrijks: als dat gebeurt, dan kan je toch alleen maar bevestigen dat we de hele tijd in "een spannende strijd" hebben gezet? En dat ik daarvan de uitslag verkeerd voorspel: hé, 't is maar een worp met een dobbelsteen, hoor.
Dus nee, ik geef dit stuk nog niet toe, en ik denk niet dat dat maar gespartel is. Maar laat ik me nu omgekeerd even inbeelden dat het toch mis was; en dat Obama weer wint met dik boven de 300 kiesmannen (zoals de Electoral Vote site de hele tijd voorspelt). Ineens valt me op dat er in mijn voorspelling ("het wordt een spannende strijd") toch een stevige contradictie zit. Die contradictie bestaat er enerzijds in dat ik denk dat de economie voor de herkiezing van een president heel slecht zit. Anderzijds denk ik tegelijk, en dit op het niveau van 1 + 1 = 2, dat geen zinnig mens Obama kan verwijten een economie te erven die al sinds 18 maanden voor hij aan de macht kwam in vrije val zat. Dus het volstaat dat een voldoende aantal kiezers bij de zinnige mensen hoort, en ik kan me voorstellen waarom ik "dit deel van de campagne verkeerd gezien" kan hebben.
Maar dat is allemaal nog heel voorbarig. Nog ruim een maand - en er kunnen best nog heel wat verrassingen gebeuren.
zondag 9 september 2012
Dan toch niet zo heel erg "spannend"?
Je kan het gerust een soort gespartel vinden, zei de op één na jongste "ik val in herhaling" post (1) over het onderwerp, maar het is echt niet zo absurd om de evolutie van de verkiezingspolls op de Electoral Vote site (2) als een nek aan nek race te blijven lezen. Dat laatste zal ik nu wel genoeg hebben herhaald.
Maar dan, heb ik er ook aan toegevoegd, moet je tegen binnen een viertal weken wel eens iets gaan zien veranderen: binnen twee maanden is het allemaal weeral voorbij! En kijk nu, de vier weken zijn ruim gepasseerd, en het plaatje is precies hetzelfde. Sterker nog, het spel van de Conventies lijkt eerder in het voordeel van Obama dan van Romney geweest te zijn. Als dat zich bevestigt - er zijn opmerkelijk weinig nieuwe polls dit jaar, dus ons beeld is nog verwarder dan anders - zegt dat toch iets over het concept van "Obama ligt voorop omdat hij de zittende president is; niet omdat hij de grootste kanshebber is". Als Romney er nergens in slaagt die presidentsbonus in te dijken, dan is hij eenvoudig geen kandidaat die er een spannende strijd van kan maken.
Nu, twee maand is nog lang.Voor een kleine afwijking van een verwacht patroon (in vergelijking met de "de Democraten zijn bang van Palin" bende...) ga ik nog niet vertellen dat ik dat dan toch duidelijk mis had. Maar als dat patroon zich nu toch eens doorzet?
Ik denk dat we dan over de "verscheurdheid" zullen lezen. De Republiekeinen zijn momenteel nu eenmaal de verzameling mensen die er historisch vaak indrukwekkender uitzagen dan de Democraten, samen met de creationisten, de religieuze fundamentalisten en de "Obama is een Communist" klodder, die maken dat je je afvraagt: Moet Romney daarvan de leider zijn? Wat moeten we verwachten van een leider die dat soort achterban moet tevreden stellen? Het was het probleem dat de Republiekeinen vier jaar geleden ook al hadden. McCain was ongetwijfeld een vooraanstaand Republiekein, maar om partijpolitieke redenen Sarah Palin moeten kiezen: tjatja.
Natuurlijk, ik zit al bijna een grafrede bij Romney te schrijven, terwijl ik me wel eens vrolijk heb gemaakt bij mensen die dat bij Obama deden. Maar het punt is dat je over politiek best wel kan nadenken; ondanks de show, de personencultus, de "vervuiling van het denken"... Immers, als Obama wint, dan zegt de normale cyclus van de Amerikaanse politiek dat in 2016 de Republiekeinen weer aan de beurt zijn. Als Obama wint, en de Republiekeinen beslissen in reactie zich toch maar richting Palin en consoorten te begeven, dan geven ze in mijn beetje begrip van de Amerikaanse politiek die gouden kans weer weg: en anders heb ik weeral zoveel bijgeleerd. Toch verwacht ik dat de partij tegen dan stilaan wel weer eens bij zinnen zal gaan komen, en dan komen er weer Hayek-liberalen en doordachte internationale politiek aan bod.
Maar weet je, misschien wint Romney binnenkort wel gewoon "de spannende strijd". In dat geval moeten we hem wel de kans gunnen zich al eerder als Hayek liberaal en luciede geopoliticus op te stellen.
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
(2) http://www.electoral-vote.com/
Maar dan, heb ik er ook aan toegevoegd, moet je tegen binnen een viertal weken wel eens iets gaan zien veranderen: binnen twee maanden is het allemaal weeral voorbij! En kijk nu, de vier weken zijn ruim gepasseerd, en het plaatje is precies hetzelfde. Sterker nog, het spel van de Conventies lijkt eerder in het voordeel van Obama dan van Romney geweest te zijn. Als dat zich bevestigt - er zijn opmerkelijk weinig nieuwe polls dit jaar, dus ons beeld is nog verwarder dan anders - zegt dat toch iets over het concept van "Obama ligt voorop omdat hij de zittende president is; niet omdat hij de grootste kanshebber is". Als Romney er nergens in slaagt die presidentsbonus in te dijken, dan is hij eenvoudig geen kandidaat die er een spannende strijd van kan maken.
Nu, twee maand is nog lang.Voor een kleine afwijking van een verwacht patroon (in vergelijking met de "de Democraten zijn bang van Palin" bende...) ga ik nog niet vertellen dat ik dat dan toch duidelijk mis had. Maar als dat patroon zich nu toch eens doorzet?
Ik denk dat we dan over de "verscheurdheid" zullen lezen. De Republiekeinen zijn momenteel nu eenmaal de verzameling mensen die er historisch vaak indrukwekkender uitzagen dan de Democraten, samen met de creationisten, de religieuze fundamentalisten en de "Obama is een Communist" klodder, die maken dat je je afvraagt: Moet Romney daarvan de leider zijn? Wat moeten we verwachten van een leider die dat soort achterban moet tevreden stellen? Het was het probleem dat de Republiekeinen vier jaar geleden ook al hadden. McCain was ongetwijfeld een vooraanstaand Republiekein, maar om partijpolitieke redenen Sarah Palin moeten kiezen: tjatja.
Natuurlijk, ik zit al bijna een grafrede bij Romney te schrijven, terwijl ik me wel eens vrolijk heb gemaakt bij mensen die dat bij Obama deden. Maar het punt is dat je over politiek best wel kan nadenken; ondanks de show, de personencultus, de "vervuiling van het denken"... Immers, als Obama wint, dan zegt de normale cyclus van de Amerikaanse politiek dat in 2016 de Republiekeinen weer aan de beurt zijn. Als Obama wint, en de Republiekeinen beslissen in reactie zich toch maar richting Palin en consoorten te begeven, dan geven ze in mijn beetje begrip van de Amerikaanse politiek die gouden kans weer weg: en anders heb ik weeral zoveel bijgeleerd. Toch verwacht ik dat de partij tegen dan stilaan wel weer eens bij zinnen zal gaan komen, en dan komen er weer Hayek-liberalen en doordachte internationale politiek aan bod.
Maar weet je, misschien wint Romney binnenkort wel gewoon "de spannende strijd". In dat geval moeten we hem wel de kans gunnen zich al eerder als Hayek liberaal en luciede geopoliticus op te stellen.
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
(2) http://www.electoral-vote.com/
dinsdag 4 september 2012
De verkiezingscampagne is erg vervelend
Voor wie (veel meer dan ik) denkt dat het allemaal Ongelofelijk Verschrikkelijk Belangrijk is zal het volgende niet waar zijn, maar ik, die de Amerikaanse presidentverkiezingen vooral als één grote show zie, vind het een verschrikkelijk vervelende campagne. Kwaliteit, aan beide kanten, ongeveer nul, en spektakel - in feite ook. Wat een verschil met 2004 en 2008, toen ik het allemaal kon volgen "op het niveau van een voetbalmatch", en de grootste potstamperij, zolang het mijn kamp maar goed uitkwam, de proporties aannam van kosmische gebeurtenissen.
Wat valt er vandaag in feite te vertellen? Behalve "niets"? Eén Conventie is achter de rug, één gaat dadelijk beginnen, en er verandert gewoon niks aan de status quo. Dus de volgende stap zijn de "debatten" en dan de laatste rechte lijn... En denk aan 2004, toen Kerry over de brabbelende dwaas Bush heenwalste als een Spartaanse phalanx over een Pers, en daarna bewezen werd dat al die debatten heel weinig belang hadden.
Maar we kunnen blijven hopen op verrassingen, natuurlijk, we hebben nog twee maanden.
Laat ik dan maar wat in herhaling vallen. Hier is de huidige stand van zaken volgens de Electoral Vote site:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Sep03.html
Niks nieuws, dus. Je ziet negen witte staten met alleen maar een rode of blauwe rand. Dat wil zeggen dat je voor die staten al even goed een muntstuk mag opgooien. Neem North Carolina: Romney: 48 - Obama 46. Dat wil zeggen (als ik het goed heb is dat met een foutmarge van 3%) dat voor Romney alle cijfers tussen 45 en 51% even waarschijnlijk zijn, en voor Obama alles tussen 43% en 49%. Kortom, Obama kan er best winnen met 45 - 49, of zoiets. En hetzelfde geldt voor alle blauw omrande staten die even goed door Romney gewonnen kunnen worden.
Dat maakt dat ik me nog altijd kan houden aan wat ik altijd heb verwacht. Op dit moment lijkt Romney 126 stemmen achterop te lopen, maar daarvan zijn er 109 "blauwe stemmen" die maar schijnblauw zijn. Hij hoeft er daarvan maar 63 om te draaien, en hij wint. Dat maakt zeker dat hij een zwaardere uitdaging heeft dan Obama: wat is de kans dat je 10 keer na elkaar wint met kruis of munt (antwoord: 1 op 1024, dank u)? Dat is waaraan je ziet dat je wel ongeveer "moet" aannemen dat Florida rood kleurt, want anders dat van die "1 over 1024" wel heel erg dichtbij. Maar mèt Florida...? Potentiëel vette vissen genoeg voor Romney, en dus blijf ik het maar "een spannende strijd" vinden, die waarschijnlijk door Obama zal gewonnen worden.
Wat valt er vandaag in feite te vertellen? Behalve "niets"? Eén Conventie is achter de rug, één gaat dadelijk beginnen, en er verandert gewoon niks aan de status quo. Dus de volgende stap zijn de "debatten" en dan de laatste rechte lijn... En denk aan 2004, toen Kerry over de brabbelende dwaas Bush heenwalste als een Spartaanse phalanx over een Pers, en daarna bewezen werd dat al die debatten heel weinig belang hadden.
Maar we kunnen blijven hopen op verrassingen, natuurlijk, we hebben nog twee maanden.
Laat ik dan maar wat in herhaling vallen. Hier is de huidige stand van zaken volgens de Electoral Vote site:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Sep03.html
Niks nieuws, dus. Je ziet negen witte staten met alleen maar een rode of blauwe rand. Dat wil zeggen dat je voor die staten al even goed een muntstuk mag opgooien. Neem North Carolina: Romney: 48 - Obama 46. Dat wil zeggen (als ik het goed heb is dat met een foutmarge van 3%) dat voor Romney alle cijfers tussen 45 en 51% even waarschijnlijk zijn, en voor Obama alles tussen 43% en 49%. Kortom, Obama kan er best winnen met 45 - 49, of zoiets. En hetzelfde geldt voor alle blauw omrande staten die even goed door Romney gewonnen kunnen worden.
Dat maakt dat ik me nog altijd kan houden aan wat ik altijd heb verwacht. Op dit moment lijkt Romney 126 stemmen achterop te lopen, maar daarvan zijn er 109 "blauwe stemmen" die maar schijnblauw zijn. Hij hoeft er daarvan maar 63 om te draaien, en hij wint. Dat maakt zeker dat hij een zwaardere uitdaging heeft dan Obama: wat is de kans dat je 10 keer na elkaar wint met kruis of munt (antwoord: 1 op 1024, dank u)? Dat is waaraan je ziet dat je wel ongeveer "moet" aannemen dat Florida rood kleurt, want anders dat van die "1 over 1024" wel heel erg dichtbij. Maar mèt Florida...? Potentiëel vette vissen genoeg voor Romney, en dus blijf ik het maar "een spannende strijd" vinden, die waarschijnlijk door Obama zal gewonnen worden.
zaterdag 11 augustus 2012
De "spannende strijd" moet zich stilaan gaan aftekenen
Terugkijkend op mijn eigen commentaren op de Amerikaanse presidentsverkiezingen lijkt me nog altijd dat die niet zo slecht waren. De aangekondigde "spannende strijd" met Romney is min of meer wat we te zien krijgen, en voor zover je daarvan afwijkingen ziet kan je dat gemakkelijk wijten aan de komkommertijd van Augustus, de Olympische Spelen, het gebrek aan aandacht bij het publiek.
En toch... Het klopt dat polls over de populariteit van Obama op of onder het niveau liggen waarop een zittende president een kans maakt, maar dat de "likability factor" hem dan weer steunt. Het klopt dat de economie er uitziet als een alarmsignaal dat je meestal ziet in een duikboot die al gezonken is, maar ook dat echt wel iedereen weet dat Obama die geërfd heeft van Bush; in combinatie met een totale sabotagestrategie van de Republikeinen. Maar de "spannende strijd" klopt niet met het beeld dat je ziet als je kijkt naar de polls over het kiescollege, waar tenslotte de verkiezing beslist wordt. Het volstaat te kijken naar de Electoral Vote site (1), in het bijzonder naar de "Electoral Vote Graphs" (derde item in het menu links bovenaan) en je ziet een Obama niet ver beneden de grens waar je over "landslide victories" begint te praten - dus toch een heel eind voorbij de grens waar de "spannende strijd" eindigt.
Dus als ik wilde solliciteren naar de post van Orakel, inclusief perfect werkende kristallen bol, dan trok ik mijn kandidatuur nu maar weer in. Als het er echter om gaat de mensen uit te lachen die het hadden over "de Democraten zijn bang van Palin" of "Obama wordt een one-time president" en "Romney maakt geen schijn van kans de conservatieven achter zich te krijgen"... Hier ben ik! Hahahahaha! En als Romney na een "spannende strijd" wint zal ik nog altijd vinden dat ik lang op voorhand ongeveer wist "hoe het zat".
De reden waarom ik denk te kunnen blijven lachen zit vooral in het "komkommertijd" idee. En de reden waarom dat me een rationele positie lijkt is dat dat idee nu heel binnenkort moet uitgewerkt zijn. Romney heeft zijn vice-president bekend gemaakt; de Spelen lopen op hun eind en de conventies en debatten komen er aan... Dus de mouwen worden definitief opgestroopt; Romney zal zijn geldkoffers stilaan eens gaan mobiliseren, en ik denk dat ook de Electoral Vote site dan een beeld zal gaan tonen waarop de twee curves dicht bij elkaar gaan staan.
En als dat niet zo is, binnen de paar weken, echt niet veel meer dan, pakweg, vier, dan had ik dit stuk van de campagne mis.
De reden waarom ik niet erg in Obama's grote voorsprong geloof is dat ik hem een flauwe president vind. En kijk nu naar die ongelofelijk smerige campagne: het lijkt wel alsof hij bij Rove in de leer is geweest! Nee, medelijden met de Republikeinen als slachtoffer van die smerige campagne moet je bij mij niet verwachten. Ik moet niet uitleggen waarom, zeker? Maar dit is dus hoe de president van "Hope and Change" campagne voert? Ach, politiekers...
Dus, ziedaar, de twee campagnes lijken me aan elkaar gewaagd, maar de Republikeinen, hoewel ze zich zeker achter Romney scharen, lijken me te verscheurd om Obama te kunnen verslaan. Dat heb ik vaak gezegd in termen van "Obamacare", en ik verwacht ook dat we dat nog wel te zien zullen krijgen. En daarnaast denk ik het nu ook te zien in de keuze van Ryan, de man die met zijn ideeën - in werkelijkheid de hopeloze simplismen van "het is allemaal de schuld van teveel staatsinterventie" - alleen maar de massale druk van dom rechts symboliseert. Maar dat is nu juist waarom ze de verkiezingen zullen verliezen. Denk ik. En als ik dat mis heb, dan zullen we dat binnen een paar maanden kunnen zien.
--------------------------------------
(1) http://www.electoral-vote.com/
En toch... Het klopt dat polls over de populariteit van Obama op of onder het niveau liggen waarop een zittende president een kans maakt, maar dat de "likability factor" hem dan weer steunt. Het klopt dat de economie er uitziet als een alarmsignaal dat je meestal ziet in een duikboot die al gezonken is, maar ook dat echt wel iedereen weet dat Obama die geërfd heeft van Bush; in combinatie met een totale sabotagestrategie van de Republikeinen. Maar de "spannende strijd" klopt niet met het beeld dat je ziet als je kijkt naar de polls over het kiescollege, waar tenslotte de verkiezing beslist wordt. Het volstaat te kijken naar de Electoral Vote site (1), in het bijzonder naar de "Electoral Vote Graphs" (derde item in het menu links bovenaan) en je ziet een Obama niet ver beneden de grens waar je over "landslide victories" begint te praten - dus toch een heel eind voorbij de grens waar de "spannende strijd" eindigt.
Dus als ik wilde solliciteren naar de post van Orakel, inclusief perfect werkende kristallen bol, dan trok ik mijn kandidatuur nu maar weer in. Als het er echter om gaat de mensen uit te lachen die het hadden over "de Democraten zijn bang van Palin" of "Obama wordt een one-time president" en "Romney maakt geen schijn van kans de conservatieven achter zich te krijgen"... Hier ben ik! Hahahahaha! En als Romney na een "spannende strijd" wint zal ik nog altijd vinden dat ik lang op voorhand ongeveer wist "hoe het zat".
De reden waarom ik denk te kunnen blijven lachen zit vooral in het "komkommertijd" idee. En de reden waarom dat me een rationele positie lijkt is dat dat idee nu heel binnenkort moet uitgewerkt zijn. Romney heeft zijn vice-president bekend gemaakt; de Spelen lopen op hun eind en de conventies en debatten komen er aan... Dus de mouwen worden definitief opgestroopt; Romney zal zijn geldkoffers stilaan eens gaan mobiliseren, en ik denk dat ook de Electoral Vote site dan een beeld zal gaan tonen waarop de twee curves dicht bij elkaar gaan staan.
En als dat niet zo is, binnen de paar weken, echt niet veel meer dan, pakweg, vier, dan had ik dit stuk van de campagne mis.
De reden waarom ik niet erg in Obama's grote voorsprong geloof is dat ik hem een flauwe president vind. En kijk nu naar die ongelofelijk smerige campagne: het lijkt wel alsof hij bij Rove in de leer is geweest! Nee, medelijden met de Republikeinen als slachtoffer van die smerige campagne moet je bij mij niet verwachten. Ik moet niet uitleggen waarom, zeker? Maar dit is dus hoe de president van "Hope and Change" campagne voert? Ach, politiekers...
Dus, ziedaar, de twee campagnes lijken me aan elkaar gewaagd, maar de Republikeinen, hoewel ze zich zeker achter Romney scharen, lijken me te verscheurd om Obama te kunnen verslaan. Dat heb ik vaak gezegd in termen van "Obamacare", en ik verwacht ook dat we dat nog wel te zien zullen krijgen. En daarnaast denk ik het nu ook te zien in de keuze van Ryan, de man die met zijn ideeën - in werkelijkheid de hopeloze simplismen van "het is allemaal de schuld van teveel staatsinterventie" - alleen maar de massale druk van dom rechts symboliseert. Maar dat is nu juist waarom ze de verkiezingen zullen verliezen. Denk ik. En als ik dat mis heb, dan zullen we dat binnen een paar maanden kunnen zien.
--------------------------------------
(1) http://www.electoral-vote.com/
zaterdag 21 juli 2012
De kaart... wordt minder blauw (!)
Deze post is in feite alleen maar een echo-post; een echo naar de post van enkele weken geleden (1). Een komkommertijdpost om de vakantieluwte wat de doorbreken, zeg maar. Zelfs rekening houdend met de zeer juiste opmerkingen van lezer Ivan daarbij denk ik dat we die kaart zagen verblauwen: in termen van staten waarin we buiten de foutmarge vielen. Beschouw nog eens achtereenvolgens:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul04.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul21.html
Nu zien we ineens een grote voorsprong voor Obama, maar zoals de site zelf zegt, dat komt omdat Florida er ineens erg blauw uitziet, en ik denk dat niemand gelooft dat die poll erg correct zal zijn. Maar kijk dan eens opnieuw naar die westelijke staten die begin juli een groot deel van de verblauwing verklaarden: dat blijft allemaal heel erg Obama, maar dat is toch intussen allemaal veel minder donkerblauw. Dus dat is één.
En dan is er twee, de staten uit het noordoosten. Met in het achterhoofd dat ik Florida voor het gemak aan Romney toeken moet die "in de kering" nog een 35 kiesmannen van blauw in rood veranderen - en kijk nu toch eens wat voor vette vissen daar ineens staan te blinken! Het blauw van Ohio en Pennsylvania is nu "binnen de foutmarge" gekomen, wat zoveel betekent als dat je het evengoed gewoon wit had kunnen laten. Nog een grote verandering is dat Virgina sinds enkele dagen ook binnen de foutmarge is terechtgekomen. Dat geeft Michigan, Ohio, Pennsylvania en Virginia, een beetje meer wat je van "een spannende strijd" zou verwachten, zou ik zeggen.
Natuurlijk is het nog steeds zo dat juist het feit dat het nog binnen de foutmarge zit in feite maakt dat het allemaal niet zoveel zegt. En verder is het ook nog altijd zo dat het nog te vroeg is om er veel consequenties aan te verbinden: dit blijft een komkommertijdpost. Maar het is wel zo dat deze beweging veel meer in lijn is met wat ik had verwacht dan de beweging van de weken daarvoor. Dus nog steeds, het was wel heel prematuur om Obama een "one-term president" te verklaren en ook om hem de overwinning al toe te schrijven.
En dat ik denk dat Obama die strijd zal winnen... Dat is natuurlijk maar een worp met een dobbelsteen van me. Ik blijf een verscheurde Republikeinse partij zien, en ik blijf ze reeksen enormiteiten zien uitkramen die maken dat ik me afvraag wat doorgaans luciede geesten bezielt om ze serieus te nemen - maar zoals we in 2004 hebben gezien: dat bewijst allemaal niets.
-----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/07/het-is-waar-het-is-komkommertijd-in-het.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul04.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul21.html
Nu zien we ineens een grote voorsprong voor Obama, maar zoals de site zelf zegt, dat komt omdat Florida er ineens erg blauw uitziet, en ik denk dat niemand gelooft dat die poll erg correct zal zijn. Maar kijk dan eens opnieuw naar die westelijke staten die begin juli een groot deel van de verblauwing verklaarden: dat blijft allemaal heel erg Obama, maar dat is toch intussen allemaal veel minder donkerblauw. Dus dat is één.
En dan is er twee, de staten uit het noordoosten. Met in het achterhoofd dat ik Florida voor het gemak aan Romney toeken moet die "in de kering" nog een 35 kiesmannen van blauw in rood veranderen - en kijk nu toch eens wat voor vette vissen daar ineens staan te blinken! Het blauw van Ohio en Pennsylvania is nu "binnen de foutmarge" gekomen, wat zoveel betekent als dat je het evengoed gewoon wit had kunnen laten. Nog een grote verandering is dat Virgina sinds enkele dagen ook binnen de foutmarge is terechtgekomen. Dat geeft Michigan, Ohio, Pennsylvania en Virginia, een beetje meer wat je van "een spannende strijd" zou verwachten, zou ik zeggen.
Natuurlijk is het nog steeds zo dat juist het feit dat het nog binnen de foutmarge zit in feite maakt dat het allemaal niet zoveel zegt. En verder is het ook nog altijd zo dat het nog te vroeg is om er veel consequenties aan te verbinden: dit blijft een komkommertijdpost. Maar het is wel zo dat deze beweging veel meer in lijn is met wat ik had verwacht dan de beweging van de weken daarvoor. Dus nog steeds, het was wel heel prematuur om Obama een "one-term president" te verklaren en ook om hem de overwinning al toe te schrijven.
En dat ik denk dat Obama die strijd zal winnen... Dat is natuurlijk maar een worp met een dobbelsteen van me. Ik blijf een verscheurde Republikeinse partij zien, en ik blijf ze reeksen enormiteiten zien uitkramen die maken dat ik me afvraag wat doorgaans luciede geesten bezielt om ze serieus te nemen - maar zoals we in 2004 hebben gezien: dat bewijst allemaal niets.
-----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/07/het-is-waar-het-is-komkommertijd-in-het.html
zaterdag 14 juli 2012
Condoleezza Rice: Ik geloof (en hoop) het niet
De laatste dagen staat de wereld stijf van de speculatie dat Romney Condoleezza Rice zal aanduiden als zijn kandidaat vice-president. Maar ik geloof er niet veel van. Zoals alle berichten er meteen bijzeggen, Rice is pro abortus: en het probleem van Romney in de voorverkiezingen was nu juist dat hij de conservatieven zo moeilijk achter zich zou krijgen. Dus ik moet het verhaal niet afmaken, zeker?
Het zou nochtans op zich een fantastische zet zijn: star power, zwart, vrouw, ervaren... het zou in normale omstandigheden de "spannende strijd" bezegelen, dat wil zeggen, Romney zou er meteen een team van gemaakt hebben dat heel serieuze kansen op de overwinning heeft.
Maar het zijn geen normale omstandigheden, en het Republikeinse kiespubliek lijkt nu eenmaal voor een groot deel op de religieuze fundamentalisten uit andere culturen. En er is natuurlijk nog dat ander punt, dat maakt dat ik het niet alleen niet geloof, maar ook werkelijk niet hoop.
Condoleezza Rice, namelijk, moet in mijn eerlijke opinie niet verschijnen als kandidaat vice-president voor de camera's, maar als verdachte van oorlogsmisdaden voor een hedendaags Nuernbergtribunaal. En dat maakt dat haar kandidatuur onmiddellijk zou maken dat ik dan maar weer volop voor Obama zou supporteren (zolang die niet, pakweg, de herinvoering van kinderarbeid of slavernij bepleit: dan zou ik weer gaan twijfelen). Met andere woorden, het zou ook voor mij die heerlijke show waaraan toch wat consequenties verbonden zijn veranderen in een simpele voetbalmatch, waar je sympathieën niets meer te maken hebben met wat de kandidaten presteren.
Overigens is dat meteen weer een reden om het niet te geloven. De Amerikanen, denk ik, zijn in min of meerdere mate dezelfde mening toegedaan, wat nu juist de reden is waarom de meest serieuze Bush van de familie (Jeb, dus), helemaal niet aan de presidentsverkiezingen te pas komt. De arme man kan nauwelijks zijn voorkeur uitdrukken uit schrik die voorkeur meteen te veranderen in een rokende puinhoop, allemaal gewoon omdat hij "Bush" heet. Dus ja, een zwarte vrouwelijke zwaargewicht als kandidaat, ik zou er normaal heel erg achter gestaan hebben. Maar dat de omstandigheden niet "normaal" zijn: dat hebben ze helemaal aan zichzelf te danken.
Het zou nochtans op zich een fantastische zet zijn: star power, zwart, vrouw, ervaren... het zou in normale omstandigheden de "spannende strijd" bezegelen, dat wil zeggen, Romney zou er meteen een team van gemaakt hebben dat heel serieuze kansen op de overwinning heeft.
Maar het zijn geen normale omstandigheden, en het Republikeinse kiespubliek lijkt nu eenmaal voor een groot deel op de religieuze fundamentalisten uit andere culturen. En er is natuurlijk nog dat ander punt, dat maakt dat ik het niet alleen niet geloof, maar ook werkelijk niet hoop.
Condoleezza Rice, namelijk, moet in mijn eerlijke opinie niet verschijnen als kandidaat vice-president voor de camera's, maar als verdachte van oorlogsmisdaden voor een hedendaags Nuernbergtribunaal. En dat maakt dat haar kandidatuur onmiddellijk zou maken dat ik dan maar weer volop voor Obama zou supporteren (zolang die niet, pakweg, de herinvoering van kinderarbeid of slavernij bepleit: dan zou ik weer gaan twijfelen). Met andere woorden, het zou ook voor mij die heerlijke show waaraan toch wat consequenties verbonden zijn veranderen in een simpele voetbalmatch, waar je sympathieën niets meer te maken hebben met wat de kandidaten presteren.
Overigens is dat meteen weer een reden om het niet te geloven. De Amerikanen, denk ik, zijn in min of meerdere mate dezelfde mening toegedaan, wat nu juist de reden is waarom de meest serieuze Bush van de familie (Jeb, dus), helemaal niet aan de presidentsverkiezingen te pas komt. De arme man kan nauwelijks zijn voorkeur uitdrukken uit schrik die voorkeur meteen te veranderen in een rokende puinhoop, allemaal gewoon omdat hij "Bush" heet. Dus ja, een zwarte vrouwelijke zwaargewicht als kandidaat, ik zou er normaal heel erg achter gestaan hebben. Maar dat de omstandigheden niet "normaal" zijn: dat hebben ze helemaal aan zichzelf te danken.
zaterdag 7 juli 2012
De kaart... verblauwt! (?)
Het is waar, het is komkommertijd, in het bijzonder voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen, dus wat kan een nieuwe post daar nog aan toe voegen? De campagne zal pas goed van start gaan tegen de herfst, wanneer het spektakel van de kandidaat Vice-president zich afspeelt, en dan de debatten (hoewel die sinds Bush vs. Kerry veel van hun voorspellende waarde zullen verloren hebben), en dat alles temidden van de overal oplaaiende campagne gebeurtenissen. En voorlopig: een "spannende strijd" waar weinig beweging zit in de polls, ettelijke weken aan een stuk een nek aan nek race.
En toch. De kaart is verblauwd! Niet tot het punt dat ik mijn "spannende strijd" voorspelling opgeef (van geen kanten, zelfs), maar wel anders dan ik tot hier toe had verwacht. Begin misschien met de toestand op 9 juni:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
Peilingen van zo lang voor de verkiezing stellen niet veel voor, maar laten we aannemen dat dit de uitslag was geweest als op 9 juni de verkiezingen waren gehouden. Een nipte overwinning voor Obama. Dat was te verwachten: nipt omdat Obama maar een flauwe president is geweest, en een overwinning omdat een zittende president nu eenmaal met een voorsprong vertrekt. De hele campagne gaat er juist om dat de uitdager voldoende kiezers moet veroveren om het alfamannetje te onttronen. En dus keek ik naar die kaart, nam aan dat Romney strijdsstaten als Ohio zou houden en Florida zou binnenhalen, en met niet veel duwen en trekken (Michigan geloof ik niet, maar North Carolina wel) is de buit binnen.
Dus wat ik had verwacht was een volatiele kaart met af en toe Romney op kop, en af en toe Obama, kortom, ups en downs. Maar dat is niet wat we tot nu toe gezien hebben. Als je kijkt naar de recente kaart, dan is Obama's voorsprong groter geworden, en veel lichtblauwe stukken zijn ook wat donkerder blauw geworden:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul04.html
Veel zal te maken hebben met het feit dat Obama al zwaar campagne heeft gevoerd, terwijl Romney intussen wel veel geld binnenrijft, maar er nog niet veel van gebruikt heeft. Dus reken maar dat het verhaal er nog heel anders zal gaan uitzien. Reken maar op aankomende héél dure, héél bloederige campagnes in al die zware strijdstaten, waar hoge cijfers (aantal kiesmannen dat er te rapen valt) op de kaart staan: Florida, North Carolina, Virginia, Pennsylvania, Ohio, Michigan en Wisconsin. En zoals dat gaat bij een "spannende strijd" ook wel in lichtere staten, want als het bijna gelijk staat en je haalt de zes kiesmannen van Iowa binnen...
Dus tot nu toe doen mijn voorspellingen het niet zo slecht:
En toch. De kaart is verblauwd! Niet tot het punt dat ik mijn "spannende strijd" voorspelling opgeef (van geen kanten, zelfs), maar wel anders dan ik tot hier toe had verwacht. Begin misschien met de toestand op 9 juni:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
Peilingen van zo lang voor de verkiezing stellen niet veel voor, maar laten we aannemen dat dit de uitslag was geweest als op 9 juni de verkiezingen waren gehouden. Een nipte overwinning voor Obama. Dat was te verwachten: nipt omdat Obama maar een flauwe president is geweest, en een overwinning omdat een zittende president nu eenmaal met een voorsprong vertrekt. De hele campagne gaat er juist om dat de uitdager voldoende kiezers moet veroveren om het alfamannetje te onttronen. En dus keek ik naar die kaart, nam aan dat Romney strijdsstaten als Ohio zou houden en Florida zou binnenhalen, en met niet veel duwen en trekken (Michigan geloof ik niet, maar North Carolina wel) is de buit binnen.
Dus wat ik had verwacht was een volatiele kaart met af en toe Romney op kop, en af en toe Obama, kortom, ups en downs. Maar dat is niet wat we tot nu toe gezien hebben. Als je kijkt naar de recente kaart, dan is Obama's voorsprong groter geworden, en veel lichtblauwe stukken zijn ook wat donkerder blauw geworden:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul04.html
Veel zal te maken hebben met het feit dat Obama al zwaar campagne heeft gevoerd, terwijl Romney intussen wel veel geld binnenrijft, maar er nog niet veel van gebruikt heeft. Dus reken maar dat het verhaal er nog heel anders zal gaan uitzien. Reken maar op aankomende héél dure, héél bloederige campagnes in al die zware strijdstaten, waar hoge cijfers (aantal kiesmannen dat er te rapen valt) op de kaart staan: Florida, North Carolina, Virginia, Pennsylvania, Ohio, Michigan en Wisconsin. En zoals dat gaat bij een "spannende strijd" ook wel in lichtere staten, want als het bijna gelijk staat en je haalt de zes kiesmannen van Iowa binnen...
Dus tot nu toe doen mijn voorspellingen het niet zo slecht:
- Sarah Palin is een zodanig dwaas mens dat er aan de vooravond van de echte campagne al lang geen sprake meer van is (hadden al die bloggers van een paar jaar geleden dat nu echt niet door?).
- Romney is de enige serieuze kandidaat bij de Republikeinen en dus haalt hij de nominatie binnen.
- Romney zal weinig last ondervinden van de bittere campagnes van de voorverkiezingen, want zoals de Democraten van vier jaar geleden zullen de Republikeinen tegen de herfst al lang de rangen gesloten hebben.
- De verkiezingen zullen dan ook uitdraaien op een "spannende strijd", eerder dan op de (quasi) "landslide" waarmee Obama vorige keer (ook al zo onvoorspeld voorspelbaar) won.
zondag 24 juni 2012
REPOST! Obama's communistische inspiratiebron (etc)
Met echt enorm veel dingen aan mijn hoofd, en gegeven de naderende uitspraak van het Amerikaans hooggerechtshof over het zelfverklaarde "centerpiece" van Obama's regering, leek het me een leuk idee eens een postje van dik twee jaar geleden te re-posten. Het thema is het "individueel mandaat" dat in dat "centerpiece" staat; dat wil zeggen, de verplichting die de regering aan de burgers oplegt om zich te verzekeren.
En uitgerekend dat onderwerp is één van de centrale punten die aan het Hof zijn voorgelegd, en waar nu elke dag een uitspraak over wordt verwacht. Wat is dat voor een "vrijheid", heb ik er minstens één letterlijk weten schrijven (met vaak vele varianten op dat thema), waarbij een regering haar bevolking dit soort verplichtingen oplegt?
En dus re-post ik nog maar eens het stukje dat ik destijds "Obama's communistische inspiratiebron voor u opgespoord!" heb genoemd...
--------------------------------------------
Voor zover ik begrepen heb (lees: je mag me corrigeren...) is één van de elementen uit "Obamacare" die zeer veel kritiek vangt de bepaling dat de mensen verplicht worden zich te verzekeren. Zoveel staatsbemoeienis, zoveel betutteling, zo weinig respect voor de individuele vrijheid - en dan vragen de mensen zich af waarom ze zeggen dat Obama in feite een communist is.
En ik moet zeggen, ik heb het eens opgezocht, en het klopt. Kijk, hier volgt hoe de ideologie ongeveer in mekaar zit, en merk op hoe listig het allemaal wordt opgebouwd:
"In the Western world, some provision for those threatened by the extremes of indigence or starvation due to circumstance beyond their control has long been accepted as a duty of the community. (...) The necessity of some such arrangement is unquestioned - be it only in the interest of those who require protection against acts of desperation on the part of the needy".
Maar deze twee onschuldig ogende zinnetjes (van elkaar gescheiden door slechts enkele zinnen in de brontekst) blijken al snel als "onvermijdelijke" consequentie te hebben...
"(...) that the amount of relief now given in a comparatively wealthy society should be more than is absolutely necessary to keep alive and in health. We must also expect that the availability of this assistance will induce some to neglect such povision against emergencies as they would have been able to make on their own."
We zien het al meteen gebeuren: het begon met "beyond their control" en we zijn nog op dezelfde bladzijde als per theorema van tante Marie ("iedereen weet dat...") de plicht van de samenleving al veel verder gaat dan dat. En als je dat allemaal binnen hebt, wat kan je er dan proberen tussen te krijgen als de redenering verder gaat:
"It seems only logical, then, that those who will have a claim to assistance in circumstances for which they could have made provision should be required to make such provision themselves."
En presto! Het is weeral gebeurd! Een paar redelijk klinkende zinnetjes, een beetje met een zorgelijk gezicht verder filosoferen, en de mensen kunnen al "required" worden! Haja, want ze zijn te dom om er zelf voor te zorgen; er moet maar een beetje vangnet beschikbaar zijn en ze hebben allemaal een horizon tot het puntje van hun neus. En dus hebben we niet hard moeten zoeken om te weten waar Obama de mosterd haalt; het staat allemaal al netjes, letterlijk in mijn rode boekje hier:
"(...) once help is assured to such an extent that it is apt to reduce individuals' efforts, it seems an obvious corollary to compel them to insure (or otherwise provide) against those common hazards of life."
Ziedaar. "To compel them to insure". Het staat er letterlijk in, en het duurt een paar decennia, en het duikt op in de wetgeving van de communist Obama. Ik bespaar ons allemaal maar de lange bladzijden filosofie die na deze fragmenten volgen over hoe de staat dat dan allemaal moet organizeren, en zal ermee volstaan gewoon te wijzen op de basistekst zelf. Voor wie het in deze waardige opvolger van het Communistisch Manifest allemaal eens voor zichzelf wil nalezen, hier is de verwijzing:
Friedrich Hayek, The Constitution of liberty, Hoofdstuk 19, alles uit nummer één.
--------------------------------------------
Einde re-post. De oorspronkelijk url was:
http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
En uitgerekend dat onderwerp is één van de centrale punten die aan het Hof zijn voorgelegd, en waar nu elke dag een uitspraak over wordt verwacht. Wat is dat voor een "vrijheid", heb ik er minstens één letterlijk weten schrijven (met vaak vele varianten op dat thema), waarbij een regering haar bevolking dit soort verplichtingen oplegt?
En dus re-post ik nog maar eens het stukje dat ik destijds "Obama's communistische inspiratiebron voor u opgespoord!" heb genoemd...
--------------------------------------------
Voor zover ik begrepen heb (lees: je mag me corrigeren...) is één van de elementen uit "Obamacare" die zeer veel kritiek vangt de bepaling dat de mensen verplicht worden zich te verzekeren. Zoveel staatsbemoeienis, zoveel betutteling, zo weinig respect voor de individuele vrijheid - en dan vragen de mensen zich af waarom ze zeggen dat Obama in feite een communist is.
En ik moet zeggen, ik heb het eens opgezocht, en het klopt. Kijk, hier volgt hoe de ideologie ongeveer in mekaar zit, en merk op hoe listig het allemaal wordt opgebouwd:
"In the Western world, some provision for those threatened by the extremes of indigence or starvation due to circumstance beyond their control has long been accepted as a duty of the community. (...) The necessity of some such arrangement is unquestioned - be it only in the interest of those who require protection against acts of desperation on the part of the needy".
Maar deze twee onschuldig ogende zinnetjes (van elkaar gescheiden door slechts enkele zinnen in de brontekst) blijken al snel als "onvermijdelijke" consequentie te hebben...
"(...) that the amount of relief now given in a comparatively wealthy society should be more than is absolutely necessary to keep alive and in health. We must also expect that the availability of this assistance will induce some to neglect such povision against emergencies as they would have been able to make on their own."
We zien het al meteen gebeuren: het begon met "beyond their control" en we zijn nog op dezelfde bladzijde als per theorema van tante Marie ("iedereen weet dat...") de plicht van de samenleving al veel verder gaat dan dat. En als je dat allemaal binnen hebt, wat kan je er dan proberen tussen te krijgen als de redenering verder gaat:
"It seems only logical, then, that those who will have a claim to assistance in circumstances for which they could have made provision should be required to make such provision themselves."
En presto! Het is weeral gebeurd! Een paar redelijk klinkende zinnetjes, een beetje met een zorgelijk gezicht verder filosoferen, en de mensen kunnen al "required" worden! Haja, want ze zijn te dom om er zelf voor te zorgen; er moet maar een beetje vangnet beschikbaar zijn en ze hebben allemaal een horizon tot het puntje van hun neus. En dus hebben we niet hard moeten zoeken om te weten waar Obama de mosterd haalt; het staat allemaal al netjes, letterlijk in mijn rode boekje hier:
"(...) once help is assured to such an extent that it is apt to reduce individuals' efforts, it seems an obvious corollary to compel them to insure (or otherwise provide) against those common hazards of life."
Ziedaar. "To compel them to insure". Het staat er letterlijk in, en het duurt een paar decennia, en het duikt op in de wetgeving van de communist Obama. Ik bespaar ons allemaal maar de lange bladzijden filosofie die na deze fragmenten volgen over hoe de staat dat dan allemaal moet organizeren, en zal ermee volstaan gewoon te wijzen op de basistekst zelf. Voor wie het in deze waardige opvolger van het Communistisch Manifest allemaal eens voor zichzelf wil nalezen, hier is de verwijzing:
Friedrich Hayek, The Constitution of liberty, Hoofdstuk 19, alles uit nummer één.
--------------------------------------------
Einde re-post. De oorspronkelijk url was:
http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
zondag 10 juni 2012
Het wordt "een spannende strijd"!
Zoals vaak is het weer eens de moeite om de "electoral vote" site van vandaag te consulteren:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
Want stilaan is het plaatje: "een spannende strijd"! Noch van het protserige "Obama wordt een one-time president", noch van het "hij heeft de buit al binnen" (van een jaar later) lijkt er veel overgebleven. Het is al niet meer zo heel "nog kort dag", en het plaatje ziet er al wat meer uit zoals het er in november zou kunnen uitzien. Op een uitzondering na zou het geen verrassing zijn als de blauwe staten van vandaag ook in november zouden blauw kleuren, en hetzelfde voor de rode. Dat wil zeggen dat je nu tamelijk goed kan zien dat (a) Obama start met de voorsprong die een zittende president nu eenmaal wel vaker heeft, en (b) de vorm die de "spannende strijd" best wel eens zou kunnen aannemen.
Laten we eerst proberen de kaart te "corrigeren" waar de resultaten er een tikje bevreemdend uitzien. Neem eerst even een kijkje op de volgende twee kaarten van dezelfde site:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun04.html#item-1
De eerste kaart toont je dat Obama ongeveer 242 van de benodigde stemmen (uitgedrukt in kiesmannen, dus per staat, zoals er ook werkelijk wordt geteld) praktisch op zak heeft. Daaruit volgt dat we Florida wel moeten in Romneys kamp schrijven. Niet omdat dat realistisch is (reken integendeel gerust op een groot deel van de bloederigste veldslagen van de 2012 campagne in Florida), maar omdat het er anders niet toe doet: Als Obama wint in Florida heeft hij quasi zeker 271 stemmen, en gedaan.
Een tweede belangrijke correctie lijkt me dat, zoals diezelfde kaart toont, we Michigan in het blauwe kamp mogen zetten. En als kleinigheidje zou ik de zes stemmen van Iowa aan Obama geven, gewoon omdat hij er vorige keer heeft gewonnen. Dat wil zeggen dat ik op basis van de huidige kaart Obama 285 stemmen zou geven, en Romney 253. De flinterdunne marges die aan Bush doen denken, dus, helemaal geen "landslide". En daarmee kunnen we een blik werpen op de vorm die de "spannende strijd" zou kunnen aannemen.
Je voelt het al aan mijn Iowa beslissing hierboven; je mag als eerste benadering uitgaan van "Obama wint alles wat hij vorige keer won (behalve)", maar in de volgende stap moet je je afvragen welke staten Romney daarvan kan afknabbelen. Wat de huidige kaart toont is dat dat volgens de polls al aardig gelukt is, en nu is de vraag wat hij nog meer moet doen.
Wel, met "mijn" verschil komt hij 17 stemmen tekort, dus waar gaat hij 17 blauwe stemmen in rode stemmen veranderen? Let wel, er zal gigantisch gevochten moeten worden om de huidige "amper" of "zwak" Republikeinse staten ook rood te houden, dus ik neem nu even aan dat dat (al was het maar gemiddeld) ook lukt. In dat geval zie je onmiddellijk dat er één "amper blauwe" staat is die Romney zeer zeker zou kunnen winnen, en dat is Virgina. Dat zijn 13 van de 17 ontbrekende stemmen, dus reken maar op zeer bloederige veldslagen in Virgina.
Wanneer dat allemaal lukt moet hij er nog vier meer vinden. Nu heb je er de "amper" of "licht"blauwe staten maar uit te pikken, en je weet waar je een paar zeer bloederige veldslagen mag verwachten...
Tegelijk is er de grote paradox: hoe hard bevochten al die staten ook zijn, het hangt toch allemaal af van zaken waar de kandidaten geen vat op hebben; in de eerste plaats de economie (1). Een beetje zoals pas in Europa is gebeurd. Als het draait wint de zittende president, en als het niet draait stemmen ze hem weg. Ongeacht van welke kleur hij is of welke politiek hij voorstaat. Ik weet niet wat ik daar van moet denken maar het bevestigt in ieder geval: de toekomst is nu eenmaal onzeker. En het bevestigt ook, met de huidige stand van de economie, het wordt "een spannende strijd".
-----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/02/de-verkiezingscampagne-als-voetbalmatch.html
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun09.html
Want stilaan is het plaatje: "een spannende strijd"! Noch van het protserige "Obama wordt een one-time president", noch van het "hij heeft de buit al binnen" (van een jaar later) lijkt er veel overgebleven. Het is al niet meer zo heel "nog kort dag", en het plaatje ziet er al wat meer uit zoals het er in november zou kunnen uitzien. Op een uitzondering na zou het geen verrassing zijn als de blauwe staten van vandaag ook in november zouden blauw kleuren, en hetzelfde voor de rode. Dat wil zeggen dat je nu tamelijk goed kan zien dat (a) Obama start met de voorsprong die een zittende president nu eenmaal wel vaker heeft, en (b) de vorm die de "spannende strijd" best wel eens zou kunnen aannemen.
Laten we eerst proberen de kaart te "corrigeren" waar de resultaten er een tikje bevreemdend uitzien. Neem eerst even een kijkje op de volgende twee kaarten van dezelfde site:
http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jun04.html#item-1
De eerste kaart toont je dat Obama ongeveer 242 van de benodigde stemmen (uitgedrukt in kiesmannen, dus per staat, zoals er ook werkelijk wordt geteld) praktisch op zak heeft. Daaruit volgt dat we Florida wel moeten in Romneys kamp schrijven. Niet omdat dat realistisch is (reken integendeel gerust op een groot deel van de bloederigste veldslagen van de 2012 campagne in Florida), maar omdat het er anders niet toe doet: Als Obama wint in Florida heeft hij quasi zeker 271 stemmen, en gedaan.
Een tweede belangrijke correctie lijkt me dat, zoals diezelfde kaart toont, we Michigan in het blauwe kamp mogen zetten. En als kleinigheidje zou ik de zes stemmen van Iowa aan Obama geven, gewoon omdat hij er vorige keer heeft gewonnen. Dat wil zeggen dat ik op basis van de huidige kaart Obama 285 stemmen zou geven, en Romney 253. De flinterdunne marges die aan Bush doen denken, dus, helemaal geen "landslide". En daarmee kunnen we een blik werpen op de vorm die de "spannende strijd" zou kunnen aannemen.
Je voelt het al aan mijn Iowa beslissing hierboven; je mag als eerste benadering uitgaan van "Obama wint alles wat hij vorige keer won (behalve)", maar in de volgende stap moet je je afvragen welke staten Romney daarvan kan afknabbelen. Wat de huidige kaart toont is dat dat volgens de polls al aardig gelukt is, en nu is de vraag wat hij nog meer moet doen.
Wel, met "mijn" verschil komt hij 17 stemmen tekort, dus waar gaat hij 17 blauwe stemmen in rode stemmen veranderen? Let wel, er zal gigantisch gevochten moeten worden om de huidige "amper" of "zwak" Republikeinse staten ook rood te houden, dus ik neem nu even aan dat dat (al was het maar gemiddeld) ook lukt. In dat geval zie je onmiddellijk dat er één "amper blauwe" staat is die Romney zeer zeker zou kunnen winnen, en dat is Virgina. Dat zijn 13 van de 17 ontbrekende stemmen, dus reken maar op zeer bloederige veldslagen in Virgina.
Wanneer dat allemaal lukt moet hij er nog vier meer vinden. Nu heb je er de "amper" of "licht"blauwe staten maar uit te pikken, en je weet waar je een paar zeer bloederige veldslagen mag verwachten...
Tegelijk is er de grote paradox: hoe hard bevochten al die staten ook zijn, het hangt toch allemaal af van zaken waar de kandidaten geen vat op hebben; in de eerste plaats de economie (1). Een beetje zoals pas in Europa is gebeurd. Als het draait wint de zittende president, en als het niet draait stemmen ze hem weg. Ongeacht van welke kleur hij is of welke politiek hij voorstaat. Ik weet niet wat ik daar van moet denken maar het bevestigt in ieder geval: de toekomst is nu eenmaal onzeker. En het bevestigt ook, met de huidige stand van de economie, het wordt "een spannende strijd".
-----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/02/de-verkiezingscampagne-als-voetbalmatch.html
dinsdag 29 mei 2012
De "electoral vote" site steekt van wal
Zoals ik al eerder heb gezegd is er een site die ik echt heel goed vind om de Amerikaanse verkiezingen te volgen:
http://www.electoral-vote.com/
Merk in het menu links het derde item "electoral vote graphs" op. Gewoon geregeld eens op klikken, en een veel beter inzicht zal uw deel zijn. Daarnaast zijn er gewoon zijn geregelde commentaren die ik bijna altijd bondig, to the point en heel inhoudelijk vind. Dus ik zou het echt begrijpen als je van hier maar meteen wegklikt...!
Hoe dan ook. Met nog een kleine zes maand te gaan komt de tijd dichtbij waarin het dagelijks voorpagina zal zijn - en de site lijkt zich dan ook definitief op gang te trekken. De aanpak is vernieuwd, maar die schitterende kaart is dezelfde gebleven. En dus zien we in één oogopslag wie op basis van de "jongste" polls de verkiezingen zou winnen. De aanhalingstekens staan daar omdat die "jongste" polls zo lang op voorhand nog niet veel voorstellen. Maar naarmate de tijd vordert worden die polls meer en meer representatief, en vanaf de herfst kan je er alleen maar niet naar kijken als het je werkelijk geen lor kan schelen wie het wint.
Ool is het heel interessant geregeld (1) eens te vergelijken met de definitieve kaart van vier jaar geleden:
http://electoral-vote.com/evp2008/Pres/Maps/Dec31.html
Vandaag, dus, is het toch al een heel ander beeld dan toen. Om te beginnen zie je meteen dat de kaart er een stuk minder blauw uitziet dan toen: en dat zou niemand moeten verbazen. Verder zien we dat Romney maar 60 (in plaats van 200) stemmen meer achterop loopt. Dat wil zeggen, als hij voor niet meer dan 30 stemmen staten van kleur kan doen veranderen wint hij. Als je dan even kijkt naar hoeveel staten er "amper" of "licht" Democratisch pollen, lijkt me dat de conclusie nog altijd is: het wordt "een spannende strijd". Natuurlijk zal Obama even goed proberen de "licht" rode staten terug blauw te maken; dat is nu juist wat het zo spannend maakt.
Maar ik heb er in feite niet zoveel over te vertellen. Zeer zeker ben ik geweldig gecharmeerd indien je hier geregeld mijn commentaren over de verkiezing komt lezen. Desondanks is de boodschap vandaag dat je op deze heel veel beter geïnformeerde site vanaf nu, of toch heel binnenkort, geregelde updates mag gaan verwachten.
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2012/04/met-de-de-facto-aanduiding-van-romney.html
http://www.electoral-vote.com/
Merk in het menu links het derde item "electoral vote graphs" op. Gewoon geregeld eens op klikken, en een veel beter inzicht zal uw deel zijn. Daarnaast zijn er gewoon zijn geregelde commentaren die ik bijna altijd bondig, to the point en heel inhoudelijk vind. Dus ik zou het echt begrijpen als je van hier maar meteen wegklikt...!
Hoe dan ook. Met nog een kleine zes maand te gaan komt de tijd dichtbij waarin het dagelijks voorpagina zal zijn - en de site lijkt zich dan ook definitief op gang te trekken. De aanpak is vernieuwd, maar die schitterende kaart is dezelfde gebleven. En dus zien we in één oogopslag wie op basis van de "jongste" polls de verkiezingen zou winnen. De aanhalingstekens staan daar omdat die "jongste" polls zo lang op voorhand nog niet veel voorstellen. Maar naarmate de tijd vordert worden die polls meer en meer representatief, en vanaf de herfst kan je er alleen maar niet naar kijken als het je werkelijk geen lor kan schelen wie het wint.
Ool is het heel interessant geregeld (1) eens te vergelijken met de definitieve kaart van vier jaar geleden:
http://electoral-vote.com/evp2008/Pres/Maps/Dec31.html
Vandaag, dus, is het toch al een heel ander beeld dan toen. Om te beginnen zie je meteen dat de kaart er een stuk minder blauw uitziet dan toen: en dat zou niemand moeten verbazen. Verder zien we dat Romney maar 60 (in plaats van 200) stemmen meer achterop loopt. Dat wil zeggen, als hij voor niet meer dan 30 stemmen staten van kleur kan doen veranderen wint hij. Als je dan even kijkt naar hoeveel staten er "amper" of "licht" Democratisch pollen, lijkt me dat de conclusie nog altijd is: het wordt "een spannende strijd". Natuurlijk zal Obama even goed proberen de "licht" rode staten terug blauw te maken; dat is nu juist wat het zo spannend maakt.
Maar ik heb er in feite niet zoveel over te vertellen. Zeer zeker ben ik geweldig gecharmeerd indien je hier geregeld mijn commentaren over de verkiezing komt lezen. Desondanks is de boodschap vandaag dat je op deze heel veel beter geïnformeerde site vanaf nu, of toch heel binnenkort, geregelde updates mag gaan verwachten.
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2012/04/met-de-de-facto-aanduiding-van-romney.html
zondag 29 april 2012
Amerikaanse Verkiezingen: nu begint het echt
Met de de facto aanduiding van Romney als Republikeinse kandidaat gaan de Amerikaanse presidentsverkiezingen hun laatste fase in. Mijn manier om er een beetje kop of staart aan te krijgen is het volgen van de polls voor de verschillende staten, vanuit de filosofie dat een goed gemaakte poll een redelijk beeld geeft van hoe de uitslag zou zijn indien de verkiezingen vandaag werden gehouden. Natuurlijk zou iedereen moeten begrijpen dat er tussen "vandaag" en "november" heel veel kan veranderen: maar door geregeld te volgen krijg je een beeld van de trends.
Een volgens mij goed gemaakte site is de "electoral vote" site (1). Die verdeelt (nogal conventioneel) de mogelijke resultaten in drie groepen. De eerste groep is "het verschil is zo groot dat de staat zo goed als zeker naar resp. Obama of Romney zal gaan". De tweede groep is "de staat lijkt naar één van beide te gaan, maar er is nog werk aan". De derde groep is "het verschil is zo klein dat het in werkelijkheid alle kanten op kan". Bovendien zie je op de kaart per staat een cijfer dat je vertelt hoe zwaar de staat doorweegt. Bijvoorbeeld in Californië vallen er 55 stemmen te rapen, maar in Buurstaat Nevada maar 6.
Eén manier (mijn opinie) om ermee te werken is als volgt. Je begint met de uitslag van november 2008 (2). Je ziet dat Obama een 200 stemmen meer had dan McCain (op een totaal van 538). Dus er zullen een hoop staten van het Obama kamp naar het Romney kamp moeten verhuizen. Niet dat daaraan getwijfeld wordt, maar het moeten er "in de kering" (elke stem minder voor Obama is er zeer waarschijnlijk één meer voor Romney) allemaal samen een honderdtal zijn. En dus kan je de vorige uitslag naast de laatste polls zetten en je afvragen waar die 100 stemmen vandaan moeten komen.
Nu zijn die allereerste nationale polls uit april niet veel waard, maar hier gaat het om de oefening. Om te beginnen trek ik me niet teveel aan van staten die lijken te "verblauwen" (lees: Arizona) omdat dat zo tegen de trend ingaat dat ik er niet erg veel van geloof, en verder gewoon ter simplificatie. Daarnaast volsta ik ermee elke staat die vanuit blauw minstens in "perfect gelijk" terechtkomt meteen voor Romney te tellen. We moeten wel erg optimistisch voor Romney zijn, want anders is het met dat verschil van 200 stemmen geen "spannende strijd".
Schuivend over de kaart van west naar oost en van zuid naar noord zie ik de volgende verschuivingen naar Romney toe:
Colorado: 9
Nebraska: 5
Iowa: 6
Indiana: 11
Florida: 27
Virginia: 13
Volgens mijn bovenstaand criterium zie ik maar 71 stemmen verschuiven, tenminste, vandaag in april 2012. Er zijn echter twee manieren om te blijven vasthouden aan de "voorspelling" dat het toch een "spannende strijd" (er zal nu eenmaal nog veel gebeuren tussen nu en november) wordt. De eerste is dat geen kat gelooft dat een staat als North Carolina opnieuw op Obama zal stemmen: dat maakt 15 stemmen, en de helft van het tekort is al weggewerkt. Bovendien is het heel redelijk aan te nemen dat zware staten die in de "barely Obama" kolom staan heel gemakkelijk bij Romney terecht kunnen komen. Dus: Pennsylvania (20) en/of Michigan (16) erbij, en Romney haalt het.
Dus leren we daar nog iets van, behalve "de toekomst is onzeker" en "april is nog zeer vroeg"? Wel, je kan zien dat Romney misschien wat defensief zal moeten spelen in Arizona en Florida, en verder dat hij, als dit het plaatje was dat je pakweg in augustus ziet, de zwakke plekken Penssylvania en Michigan zal aanpakken. En dus kan je ook al een beetje zien wat er in augustus zal gebeuren. Gebaseerd op veel betere polls, zoveel dichter bij november, zijn het precies redeneringen van ruwweg deze vorm die de beide kampen zullen volgen. Dat is waarom al die dagelijkse polls met al hun analyses van trends en tendensen, en de keuze van de kandidaat vice-president en welke staten die kan meebrengen zo belangrijk zullen zijn. De map als geheel is chaotisch genoeg, maar zoals ik probeer te illustreren, met een paar assumpties kan je genoeg simplifiëren om er bruikbare politieke campagnes uit te halen.
------------------------------------
Oh, nog een leuk dingetje om naar te kijken: Gallup is ook begonnen met de polls op te volgen:
http://www.gallup.com/poll/election.aspx
Hmmmmm.... lijkt op een "spannende strijd"...
------------------------------------
(1) http://www.electoral-vote.com/
(2) http://electoral-vote.com/evp2008/Pres/Maps/Dec31.html
Een volgens mij goed gemaakte site is de "electoral vote" site (1). Die verdeelt (nogal conventioneel) de mogelijke resultaten in drie groepen. De eerste groep is "het verschil is zo groot dat de staat zo goed als zeker naar resp. Obama of Romney zal gaan". De tweede groep is "de staat lijkt naar één van beide te gaan, maar er is nog werk aan". De derde groep is "het verschil is zo klein dat het in werkelijkheid alle kanten op kan". Bovendien zie je op de kaart per staat een cijfer dat je vertelt hoe zwaar de staat doorweegt. Bijvoorbeeld in Californië vallen er 55 stemmen te rapen, maar in Buurstaat Nevada maar 6.
Eén manier (mijn opinie) om ermee te werken is als volgt. Je begint met de uitslag van november 2008 (2). Je ziet dat Obama een 200 stemmen meer had dan McCain (op een totaal van 538). Dus er zullen een hoop staten van het Obama kamp naar het Romney kamp moeten verhuizen. Niet dat daaraan getwijfeld wordt, maar het moeten er "in de kering" (elke stem minder voor Obama is er zeer waarschijnlijk één meer voor Romney) allemaal samen een honderdtal zijn. En dus kan je de vorige uitslag naast de laatste polls zetten en je afvragen waar die 100 stemmen vandaan moeten komen.
Nu zijn die allereerste nationale polls uit april niet veel waard, maar hier gaat het om de oefening. Om te beginnen trek ik me niet teveel aan van staten die lijken te "verblauwen" (lees: Arizona) omdat dat zo tegen de trend ingaat dat ik er niet erg veel van geloof, en verder gewoon ter simplificatie. Daarnaast volsta ik ermee elke staat die vanuit blauw minstens in "perfect gelijk" terechtkomt meteen voor Romney te tellen. We moeten wel erg optimistisch voor Romney zijn, want anders is het met dat verschil van 200 stemmen geen "spannende strijd".
Schuivend over de kaart van west naar oost en van zuid naar noord zie ik de volgende verschuivingen naar Romney toe:
Colorado: 9
Nebraska: 5
Iowa: 6
Indiana: 11
Florida: 27
Virginia: 13
Volgens mijn bovenstaand criterium zie ik maar 71 stemmen verschuiven, tenminste, vandaag in april 2012. Er zijn echter twee manieren om te blijven vasthouden aan de "voorspelling" dat het toch een "spannende strijd" (er zal nu eenmaal nog veel gebeuren tussen nu en november) wordt. De eerste is dat geen kat gelooft dat een staat als North Carolina opnieuw op Obama zal stemmen: dat maakt 15 stemmen, en de helft van het tekort is al weggewerkt. Bovendien is het heel redelijk aan te nemen dat zware staten die in de "barely Obama" kolom staan heel gemakkelijk bij Romney terecht kunnen komen. Dus: Pennsylvania (20) en/of Michigan (16) erbij, en Romney haalt het.
Dus leren we daar nog iets van, behalve "de toekomst is onzeker" en "april is nog zeer vroeg"? Wel, je kan zien dat Romney misschien wat defensief zal moeten spelen in Arizona en Florida, en verder dat hij, als dit het plaatje was dat je pakweg in augustus ziet, de zwakke plekken Penssylvania en Michigan zal aanpakken. En dus kan je ook al een beetje zien wat er in augustus zal gebeuren. Gebaseerd op veel betere polls, zoveel dichter bij november, zijn het precies redeneringen van ruwweg deze vorm die de beide kampen zullen volgen. Dat is waarom al die dagelijkse polls met al hun analyses van trends en tendensen, en de keuze van de kandidaat vice-president en welke staten die kan meebrengen zo belangrijk zullen zijn. De map als geheel is chaotisch genoeg, maar zoals ik probeer te illustreren, met een paar assumpties kan je genoeg simplifiëren om er bruikbare politieke campagnes uit te halen.
------------------------------------
Oh, nog een leuk dingetje om naar te kijken: Gallup is ook begonnen met de polls op te volgen:
http://www.gallup.com/poll/election.aspx
Hmmmmm.... lijkt op een "spannende strijd"...
------------------------------------
(1) http://www.electoral-vote.com/
(2) http://electoral-vote.com/evp2008/Pres/Maps/Dec31.html
maandag 23 april 2012
Een "handwriting on the wall"?
Ineens viel me op: ik durf bijna wedden dat als je de blogs van exact vier jaar geleden zou nalezen, je een lange serie posts over de Amerikaanse verkiezingen zou zien, een groot deel "op het niveau van een voetbalmatch", met aan beide kanten mensen die schreven hoe belangrijk het wel was dat hun kant zou winnen.
En vandaag? Fronsend surf ik eens langs de rechtse blogs, dan langs nog rechtsere blogs, en dan langs de neusdichtgeknepen rechtse blogs; de soort waar je me nooit zien, zelfs niet om te lezen, om dezelfde reden waarom ik nooit de hetisdeschuldvanhetkapitalisme linkse blogs lees, en...
Niets. Geen woord, zo lijkt het wel. Ongetwijfeld ken ik veel te weinig rechtse blogs, maar de blogs die ik ken leken wel nog nooit van de verkiezingen te hebben gehoord, de laatste maanden.
Ik vraag me af of dat toch geen "handwriting on the wall" is.
En vandaag? Fronsend surf ik eens langs de rechtse blogs, dan langs nog rechtsere blogs, en dan langs de neusdichtgeknepen rechtse blogs; de soort waar je me nooit zien, zelfs niet om te lezen, om dezelfde reden waarom ik nooit de hetisdeschuldvanhetkapitalisme linkse blogs lees, en...
Niets. Geen woord, zo lijkt het wel. Ongetwijfeld ken ik veel te weinig rechtse blogs, maar de blogs die ik ken leken wel nog nooit van de verkiezingen te hebben gehoord, de laatste maanden.
Ik vraag me af of dat toch geen "handwriting on the wall" is.
zaterdag 14 april 2012
"So far, so good"
Het beste stuk van mijn "analyses" over de Amerikaanse verkiezingen van vier jaar geleden vond ik de terugblik, toen de afloop bekend was en je dat kon vergelijken met wat je er met je neus bovenop over geschreven had. De harde waarheid was dat het niet zeer indrukwekkend was, toch opgevrolijkt met het idee dat het tenminste amusant was (1). Een paar zwaar de mist ingegane voorspellingen, maar ook "technische" fouten, zoals vergeten namen en datums te noemen, zodat je er achteraf veel te weinig mee kan reconstrueren hoe het er ongeveer moet uitgezien hebben.
Die technische fouten kan je alleen maar proberen te verbeteren, en hoewel ik dat ook echt geprobeerd heb vind ik nog altijd dat mijn huidige beschrijvingen nog niet accuraat genoeg overkomen. Ik weet niet goed waarom, ik denk dat het veel te maken heeft met het verschil tussen mensen die iets over "nieuws", "verslaggeving" en "communicatie" weten, en mensen die gewoon wat zitten te bloggen.
Maar hoe zit het met de "voorspellingen"? Nu de laatste min of meer serieuze tegenkandidaat heeft afgehaakt en Romney quasi zeker de uitdager wordt kan je al een soort pré-terugblik proberen. En dan vind ik dat het nog niet zeer slecht gedaan heb. Merk overigens op dat ik nog een heel ander vooroordeel heb: de toekomst is onvoorspelbaar. Dat vooroordeel is zo sterk dat ik ook hier zal benadrukken hoe de juiste voorspellingen nog altijd hopeloos verwarde gevallen van "meer geluk dan wijsheid" waren.
Toch ben ik er wel trots op dat ik al héél lang op voorhand kon zeggen: wat zitten al die "serieuze" commentaren zich toch om Sarah Palin te bekommeren; een zodanig dwaas mens dat er van haar natuurlijk al lang geen sprake meer zal zijn wanneer het spel echt op gang komt. Ik bespaar ons allemaal de url's van intussen màààànden (soms zelfs jaren) geleden, waarin parmantig werd aangekondigd dat "de Democraten bang waren van Palin" en veel consoorten. Met welke soort blindheid moet je geslagen zijn om dat uit je klavier te krijgen? Dezelfde blindheid, ongetwijfeld, die dezelfde mensen nog Bush' Irakoorlog deden verdedigen tot lang nadat die al beschaamd niet eens zijn eigen leugens meer volhield. Maar waar komt die blindheid vandaan? Er zitten echt een hoop doorgaans luciede geesten tussen die, als het over deze onderwerpen ging, van het ene moment op het andere niet meer konden zien wat zich recht onder hun neus afspeelde.
Het zou allemaal niet zo belangrijk zijn als steeds diezelfde mensen niet geregeld ook nog veel macht hadden...
Iets heel anders was mijn voorspelling dat Romney de tegenkandidaat zou worden. Niet omdat ik dacht dat we dat in april al "lang" (toch wel een paar maanden) zouden weten: de toekomst is nu eenmaal onvoorspelbaar, en je weet nooit of de één of andere miljardair enkele fracties van percenten van zijn vermogen wil gebruiken voor het amusement van in een presidentiële verkiezingscampagne betrokken te zijn. Veel interessanter is de manier waarop ik mezelf met grote ogen voelde kijken naar hoe dat allemaal veel minder zeker leek te worden dan gedacht. Ook dat is me vier jaar geleden enkele keren overkomen: "ik geloofde het niet terwijl het voor mijn ogen gebeurde", en ik geloofde het terecht niet, maar dat wist ik alleen maar na de afloop. Terwijl het gebeurde gingen al die zekerheden zwaar aan het wankelen, tot het punt dat je niet kan volhouden dat je "het altijd wel geweten hebt". Zelfs niet als het achteraf toch waar bleek ("de toekomst is onvoorspelbaar").
Het gaat dus om de verhouding tussen wat je ziet als je er middenin zit, en wanneer het is afgelopen. Natuurlijk heb ik altijd beweerd dat Romney de voorverkiezingen zou winnen. Natuurlijk heb ik dat al beweerd toen veel serieuze commentatoren het nog angstig over de tegenkandidaten hadden. Maar het blijft allemaal schone schijn, iets waarvan je kan verbergen dat het ook maar wijsheid achteraf was omdat iedereen die gebeurtenisjes als de voorverkiezing van Iowa wel ontzettend spannend vindt op het moment zelf, maar al lang weer vergeten is als het een paar maand later is.
En dus is de waarheid dat ik correct Romneys overwinning heb voorspeld, maar dat dat niet veel meer voorstelt dan iemand die beweert dat hij een zes gaat gooien met een dobbelsteen, en het vervolgens nog doet ook. Ja, er bestaan juiste voorspellingen, maar nee, dat betekent niet dat de toekomst voorspelbaar is. Het betekent alleen dat je alleen maar zes mensen nodig hebt die allemaal een verschillende voorspelling maken over een worp met een dobbelsteen, en je zal een correcte voorspelling hebben.
Hoe zit het met de overblijvende voorspellingen? Ik denk nog altijd dat Obama zal winnen. Ik denk ook dat het géén landslide wordt (dat lijkt me een te gemakkelijke) en dus "een spannende strijd". Want (en dat lijkt me wel betekenisvol) al het gejammer over de verscheurde Republikeinen zal tegen de zomer verdwenen zijn als sneeuw voor de zon, en veel mensen die destijds zo schamper deden over "anything but Bush" (waar ikzelf nog altijd trots op ben) zullen nu voor "anything but Obama" kiezen. En tenslotte denk ik dat Obama zal winnen omdat de aanvallen op "Romneycare" hun tol zullen eisen. Ook beeld ik me in dat elke uitspraak van Romney, bedoeld om de onafhankelijke kiezer aan te spreken, onmiddellijk zal gevolgd worden door een tegenovergestelde uitspraak van Romney uit de voorverkiezing, samen met een beeld van een intussen beroemd geworden "etch the sketch" die alles weer uitwist, en vervangt door de nieuwe versie. En Obama die approved of the message, of course.
Hoe zwaar kan ik het mis hebben? Ik vind dat "spannende strijd" moet betekenen dat Obama ook eerder nipt kan verliezen: anders is het toch niet "spannend"? Het zou in elk geval veel beter zijn als voorspelling, destijds maanden geleden, dan al die mensen die het over Palin hadden.
Als Obama afgetekend verliest heb ik nog mijn hedge dat dat inderdaad kan, indien de economische crisis in november nog veel zwaarder is geworden. Dat zou in elk geval een significant foute voorspelling blijven, maar toch. En het wordt een "zware misser" als Obama in dit soort (of beter) economische omgeving afgetekend verliest.
Maar alles bij elkaar zit ik nog heel redelijk op koers. Momenteel zou ik zelfs vinden, indien Obama in november een spannende strijd wint, dat de kwaliteit van mijn beweringen er in vergelijking met vier jaar geleden op vooruit is gegaan.
----------------------------------
UPDATE, 's avonds dezelfde dag...
Hmmmmm, nja, 't begint al:
http://politicalwire.com/archives/2012/04/14/obama_celebrates_romneycare.html#047397a
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/verkiezingen-het-is-geen-wetenschap.html
Die technische fouten kan je alleen maar proberen te verbeteren, en hoewel ik dat ook echt geprobeerd heb vind ik nog altijd dat mijn huidige beschrijvingen nog niet accuraat genoeg overkomen. Ik weet niet goed waarom, ik denk dat het veel te maken heeft met het verschil tussen mensen die iets over "nieuws", "verslaggeving" en "communicatie" weten, en mensen die gewoon wat zitten te bloggen.
Maar hoe zit het met de "voorspellingen"? Nu de laatste min of meer serieuze tegenkandidaat heeft afgehaakt en Romney quasi zeker de uitdager wordt kan je al een soort pré-terugblik proberen. En dan vind ik dat het nog niet zeer slecht gedaan heb. Merk overigens op dat ik nog een heel ander vooroordeel heb: de toekomst is onvoorspelbaar. Dat vooroordeel is zo sterk dat ik ook hier zal benadrukken hoe de juiste voorspellingen nog altijd hopeloos verwarde gevallen van "meer geluk dan wijsheid" waren.
Toch ben ik er wel trots op dat ik al héél lang op voorhand kon zeggen: wat zitten al die "serieuze" commentaren zich toch om Sarah Palin te bekommeren; een zodanig dwaas mens dat er van haar natuurlijk al lang geen sprake meer zal zijn wanneer het spel echt op gang komt. Ik bespaar ons allemaal de url's van intussen màààànden (soms zelfs jaren) geleden, waarin parmantig werd aangekondigd dat "de Democraten bang waren van Palin" en veel consoorten. Met welke soort blindheid moet je geslagen zijn om dat uit je klavier te krijgen? Dezelfde blindheid, ongetwijfeld, die dezelfde mensen nog Bush' Irakoorlog deden verdedigen tot lang nadat die al beschaamd niet eens zijn eigen leugens meer volhield. Maar waar komt die blindheid vandaan? Er zitten echt een hoop doorgaans luciede geesten tussen die, als het over deze onderwerpen ging, van het ene moment op het andere niet meer konden zien wat zich recht onder hun neus afspeelde.
Het zou allemaal niet zo belangrijk zijn als steeds diezelfde mensen niet geregeld ook nog veel macht hadden...
Iets heel anders was mijn voorspelling dat Romney de tegenkandidaat zou worden. Niet omdat ik dacht dat we dat in april al "lang" (toch wel een paar maanden) zouden weten: de toekomst is nu eenmaal onvoorspelbaar, en je weet nooit of de één of andere miljardair enkele fracties van percenten van zijn vermogen wil gebruiken voor het amusement van in een presidentiële verkiezingscampagne betrokken te zijn. Veel interessanter is de manier waarop ik mezelf met grote ogen voelde kijken naar hoe dat allemaal veel minder zeker leek te worden dan gedacht. Ook dat is me vier jaar geleden enkele keren overkomen: "ik geloofde het niet terwijl het voor mijn ogen gebeurde", en ik geloofde het terecht niet, maar dat wist ik alleen maar na de afloop. Terwijl het gebeurde gingen al die zekerheden zwaar aan het wankelen, tot het punt dat je niet kan volhouden dat je "het altijd wel geweten hebt". Zelfs niet als het achteraf toch waar bleek ("de toekomst is onvoorspelbaar").
Het gaat dus om de verhouding tussen wat je ziet als je er middenin zit, en wanneer het is afgelopen. Natuurlijk heb ik altijd beweerd dat Romney de voorverkiezingen zou winnen. Natuurlijk heb ik dat al beweerd toen veel serieuze commentatoren het nog angstig over de tegenkandidaten hadden. Maar het blijft allemaal schone schijn, iets waarvan je kan verbergen dat het ook maar wijsheid achteraf was omdat iedereen die gebeurtenisjes als de voorverkiezing van Iowa wel ontzettend spannend vindt op het moment zelf, maar al lang weer vergeten is als het een paar maand later is.
En dus is de waarheid dat ik correct Romneys overwinning heb voorspeld, maar dat dat niet veel meer voorstelt dan iemand die beweert dat hij een zes gaat gooien met een dobbelsteen, en het vervolgens nog doet ook. Ja, er bestaan juiste voorspellingen, maar nee, dat betekent niet dat de toekomst voorspelbaar is. Het betekent alleen dat je alleen maar zes mensen nodig hebt die allemaal een verschillende voorspelling maken over een worp met een dobbelsteen, en je zal een correcte voorspelling hebben.
Hoe zit het met de overblijvende voorspellingen? Ik denk nog altijd dat Obama zal winnen. Ik denk ook dat het géén landslide wordt (dat lijkt me een te gemakkelijke) en dus "een spannende strijd". Want (en dat lijkt me wel betekenisvol) al het gejammer over de verscheurde Republikeinen zal tegen de zomer verdwenen zijn als sneeuw voor de zon, en veel mensen die destijds zo schamper deden over "anything but Bush" (waar ikzelf nog altijd trots op ben) zullen nu voor "anything but Obama" kiezen. En tenslotte denk ik dat Obama zal winnen omdat de aanvallen op "Romneycare" hun tol zullen eisen. Ook beeld ik me in dat elke uitspraak van Romney, bedoeld om de onafhankelijke kiezer aan te spreken, onmiddellijk zal gevolgd worden door een tegenovergestelde uitspraak van Romney uit de voorverkiezing, samen met een beeld van een intussen beroemd geworden "etch the sketch" die alles weer uitwist, en vervangt door de nieuwe versie. En Obama die approved of the message, of course.
Hoe zwaar kan ik het mis hebben? Ik vind dat "spannende strijd" moet betekenen dat Obama ook eerder nipt kan verliezen: anders is het toch niet "spannend"? Het zou in elk geval veel beter zijn als voorspelling, destijds maanden geleden, dan al die mensen die het over Palin hadden.
Als Obama afgetekend verliest heb ik nog mijn hedge dat dat inderdaad kan, indien de economische crisis in november nog veel zwaarder is geworden. Dat zou in elk geval een significant foute voorspelling blijven, maar toch. En het wordt een "zware misser" als Obama in dit soort (of beter) economische omgeving afgetekend verliest.
Maar alles bij elkaar zit ik nog heel redelijk op koers. Momenteel zou ik zelfs vinden, indien Obama in november een spannende strijd wint, dat de kwaliteit van mijn beweringen er in vergelijking met vier jaar geleden op vooruit is gegaan.
----------------------------------
UPDATE, 's avonds dezelfde dag...
Hmmmmm, nja, 't begint al:
http://politicalwire.com/archives/2012/04/14/obama_celebrates_romneycare.html#047397a
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/verkiezingen-het-is-geen-wetenschap.html
woensdag 14 maart 2012
Romney verliest (een stuk van) "het zuiden"
Vandaag hebben Alabama en Mississippi gestemd voor de Amerikaanse voorverkiezingen, en de winnaar is Santorum. Niet zo heel erg verrassend (proberen commentatoren er nu haastig van te maken) omdat zuidelijke staten nu eenmaal erg conservatieve staten zijn, enzovoort, etcetera.
Eén van mijn grootste ergernissen bij voorspellingen is hun neiging om zichzelf veel te lang gelijk te blijven geven. Neem nu: ikzelf! Mijn voorspelling voor de verkiezingen was (en is): het wordt een spannende strijd tussen Obama en Romney, en Obama zal winnen. Natuurlijk kan je jezelf serieus blijven nemen als in dat scenario Romney wint: hoe zou het anders een "spannende strijd" kunnen zijn? Je had het dan gewoon op een redelijke wijze mis, zoals dat nu eenmaal gaat met toekomstvoorspellingen.
Aan de andere kant van het spectrum heb je voorspellingen uit 2007 waarin je aankondigt dat het nog te vroeg is voor Obama om president te worden. De enige manier waarop je nog kan blijven commentaren geven of voorspellingen doen, is in het volste besef dat je het voor het spel doet, de show, zeg maar "het circus", met jezelf in de rol van clown.
Zo ver zijn we nu nog niet. Obama kan nog altijd de verkiezing winnen na "een spannende strijd met Romney". Maar als ik eerlijk ben: we zijn ook niet meer op het punt waarop ik kan doen alsof ik de hele tijd in een kristallen bol zat te kijken. Immers, in mijn wereldbeeld zouden de Republikeinen stilaan eens "bij zinnen komen". Ze zouden zich realiseren dat er "gevaar schuilt in de manier waarop de ware verdedigers van de vrijheid geneigd zijn zich aan te sluiten bij de conservatieven", en zich dan maar weer profileren als ware "verdedigers van de vrijheid". Zelfs in "het zuiden".
Maar dat doen ze niet; tenminste niet op de schaal die ik had verwacht. En dus moet ik toegeven dat mijn wereldbeeld minstens een deel "out of focus" is (zelfs als Obama binnen acht maanden na een spannende strijd wint tegen Romney). Ik vond dat de VS tijdens de Bush jaren geregeerd werden door een wereldbeeld dat goed vergelijkbaar was met het soort wereldbeeld dat je zou verwachten van ayatollahs en mollahs: en dat vind ik nog (kijk waar het ze gebracht heeft). Ik vond ook dat ze dat zelf begonnen door te krijgen, ergens vanaf pakweg 2005 (en dat vind ik nog). Anders dan wereldbeelden van mollahs zijn Westerse wereldbeelden in staat tot zelf-kritiek en -correctie, en dat was precies wat er in de VS gebeurde, en nog steeds: dat vind ik nog. En ik dacht dat die beweging zich ver genoeg zou doorzetten om in het hart van de Republikeinen het herstel in te zetten...
... en ik begin er serieus aan te twijfelen! Romney gelooft niet genoeg en niet op de juiste manier in "het kindeke Jezus en de klokken van Rome" (2)! Abortus is niet moord genoeg, en hoewel hij het inderdaad niet luidop mag zeggen denkt hij te weinig dat homoseksualiteit en overspel best met steniging zou ontmoedigd worden. Want ze mogen natuurlijk wel roepen over "vrijheid", maar zodra het gaat over onderwerpen als "regime change" of allerlei hokus pokus die snel tot "eeuwige waarden" zijn uitgeroepen mag de overheid natuurlijk zijn neus in allerlei zaken steken. Dat blijven ze nog altijd op grote schaal denken, zelfs als de omvang van de ramp nu al enkele jaren recht voor hun neus te kijk ligt.
Daar kan ik inderdaad wel een tikje bitter van worden. De verleiding wordt dan groot om dan maar met volle kracht, dat wil zeggen, "op het niveau van een voetbalmatch", voor Obama te gaan supporteren, en hem van harte een "landslide victory" toe te wensen in november. En ik houd nu al mijn hart vast voor de "bakken tegelijk", waarmee veel liberalen, in de zin van "de ware verdedigers van de vrijheid", weer eens, hun geloofwaardigheid bij het groot vuil zullen zetten, omdat ze er nog "op het niveau van een voetbalmatch" zullen naar kijken als de één of andere mollah de Republikeinse kandidaat wordt.
----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/01/amerikaanse-presidentsverkiezingen-2008.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/10/aangeschoten-wild.html
Eén van mijn grootste ergernissen bij voorspellingen is hun neiging om zichzelf veel te lang gelijk te blijven geven. Neem nu: ikzelf! Mijn voorspelling voor de verkiezingen was (en is): het wordt een spannende strijd tussen Obama en Romney, en Obama zal winnen. Natuurlijk kan je jezelf serieus blijven nemen als in dat scenario Romney wint: hoe zou het anders een "spannende strijd" kunnen zijn? Je had het dan gewoon op een redelijke wijze mis, zoals dat nu eenmaal gaat met toekomstvoorspellingen.
Aan de andere kant van het spectrum heb je voorspellingen uit 2007 waarin je aankondigt dat het nog te vroeg is voor Obama om president te worden. De enige manier waarop je nog kan blijven commentaren geven of voorspellingen doen, is in het volste besef dat je het voor het spel doet, de show, zeg maar "het circus", met jezelf in de rol van clown.
Zo ver zijn we nu nog niet. Obama kan nog altijd de verkiezing winnen na "een spannende strijd met Romney". Maar als ik eerlijk ben: we zijn ook niet meer op het punt waarop ik kan doen alsof ik de hele tijd in een kristallen bol zat te kijken. Immers, in mijn wereldbeeld zouden de Republikeinen stilaan eens "bij zinnen komen". Ze zouden zich realiseren dat er "gevaar schuilt in de manier waarop de ware verdedigers van de vrijheid geneigd zijn zich aan te sluiten bij de conservatieven", en zich dan maar weer profileren als ware "verdedigers van de vrijheid". Zelfs in "het zuiden".
Maar dat doen ze niet; tenminste niet op de schaal die ik had verwacht. En dus moet ik toegeven dat mijn wereldbeeld minstens een deel "out of focus" is (zelfs als Obama binnen acht maanden na een spannende strijd wint tegen Romney). Ik vond dat de VS tijdens de Bush jaren geregeerd werden door een wereldbeeld dat goed vergelijkbaar was met het soort wereldbeeld dat je zou verwachten van ayatollahs en mollahs: en dat vind ik nog (kijk waar het ze gebracht heeft). Ik vond ook dat ze dat zelf begonnen door te krijgen, ergens vanaf pakweg 2005 (en dat vind ik nog). Anders dan wereldbeelden van mollahs zijn Westerse wereldbeelden in staat tot zelf-kritiek en -correctie, en dat was precies wat er in de VS gebeurde, en nog steeds: dat vind ik nog. En ik dacht dat die beweging zich ver genoeg zou doorzetten om in het hart van de Republikeinen het herstel in te zetten...
... en ik begin er serieus aan te twijfelen! Romney gelooft niet genoeg en niet op de juiste manier in "het kindeke Jezus en de klokken van Rome" (2)! Abortus is niet moord genoeg, en hoewel hij het inderdaad niet luidop mag zeggen denkt hij te weinig dat homoseksualiteit en overspel best met steniging zou ontmoedigd worden. Want ze mogen natuurlijk wel roepen over "vrijheid", maar zodra het gaat over onderwerpen als "regime change" of allerlei hokus pokus die snel tot "eeuwige waarden" zijn uitgeroepen mag de overheid natuurlijk zijn neus in allerlei zaken steken. Dat blijven ze nog altijd op grote schaal denken, zelfs als de omvang van de ramp nu al enkele jaren recht voor hun neus te kijk ligt.
Daar kan ik inderdaad wel een tikje bitter van worden. De verleiding wordt dan groot om dan maar met volle kracht, dat wil zeggen, "op het niveau van een voetbalmatch", voor Obama te gaan supporteren, en hem van harte een "landslide victory" toe te wensen in november. En ik houd nu al mijn hart vast voor de "bakken tegelijk", waarmee veel liberalen, in de zin van "de ware verdedigers van de vrijheid", weer eens, hun geloofwaardigheid bij het groot vuil zullen zetten, omdat ze er nog "op het niveau van een voetbalmatch" zullen naar kijken als de één of andere mollah de Republikeinse kandidaat wordt.
----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/01/amerikaanse-presidentsverkiezingen-2008.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/10/aangeschoten-wild.html
Abonneren op:
Posts (Atom)