Het beste stuk van mijn "analyses" over de Amerikaanse verkiezingen van vier jaar geleden vond ik de terugblik, toen de afloop bekend was en je dat kon vergelijken met wat je er met je neus bovenop over geschreven had. De harde waarheid was dat het niet zeer indrukwekkend was, toch opgevrolijkt met het idee dat het tenminste amusant was (1). Een paar zwaar de mist ingegane voorspellingen, maar ook "technische" fouten, zoals vergeten namen en datums te noemen, zodat je er achteraf veel te weinig mee kan reconstrueren hoe het er ongeveer moet uitgezien hebben.
Die technische fouten kan je alleen maar proberen te verbeteren, en hoewel ik dat ook echt geprobeerd heb vind ik nog altijd dat mijn huidige beschrijvingen nog niet accuraat genoeg overkomen. Ik weet niet goed waarom, ik denk dat het veel te maken heeft met het verschil tussen mensen die iets over "nieuws", "verslaggeving" en "communicatie" weten, en mensen die gewoon wat zitten te bloggen.
Maar hoe zit het met de "voorspellingen"? Nu de laatste min of meer serieuze tegenkandidaat heeft afgehaakt en Romney quasi zeker de uitdager wordt kan je al een soort pré-terugblik proberen. En dan vind ik dat het nog niet zeer slecht gedaan heb. Merk overigens op dat ik nog een heel ander vooroordeel heb: de toekomst is onvoorspelbaar. Dat vooroordeel is zo sterk dat ik ook hier zal benadrukken hoe de juiste voorspellingen nog altijd hopeloos verwarde gevallen van "meer geluk dan wijsheid" waren.
Toch ben ik er wel trots op dat ik al héél lang op voorhand kon zeggen: wat zitten al die "serieuze" commentaren zich toch om Sarah Palin te bekommeren; een zodanig dwaas mens dat er van haar natuurlijk al lang geen sprake meer zal zijn wanneer het spel echt op gang komt. Ik bespaar ons allemaal de url's van intussen màààànden (soms zelfs jaren) geleden, waarin parmantig werd aangekondigd dat "de Democraten bang waren van Palin" en veel consoorten. Met welke soort blindheid moet je geslagen zijn om dat uit je klavier te krijgen? Dezelfde blindheid, ongetwijfeld, die dezelfde mensen nog Bush' Irakoorlog deden verdedigen tot lang nadat die al beschaamd niet eens zijn eigen leugens meer volhield. Maar waar komt die blindheid vandaan? Er zitten echt een hoop doorgaans luciede geesten tussen die, als het over deze onderwerpen ging, van het ene moment op het andere niet meer konden zien wat zich recht onder hun neus afspeelde.
Het zou allemaal niet zo belangrijk zijn als steeds diezelfde mensen niet geregeld ook nog veel macht hadden...
Iets heel anders was mijn voorspelling dat Romney de tegenkandidaat zou worden. Niet omdat ik dacht dat we dat in april al "lang" (toch wel een paar maanden) zouden weten: de toekomst is nu eenmaal onvoorspelbaar, en je weet nooit of de één of andere miljardair enkele fracties van percenten van zijn vermogen wil gebruiken voor het amusement van in een presidentiële verkiezingscampagne betrokken te zijn. Veel interessanter is de manier waarop ik mezelf met grote ogen voelde kijken naar hoe dat allemaal veel minder zeker leek te worden dan gedacht. Ook dat is me vier jaar geleden enkele keren overkomen: "ik geloofde het niet terwijl het voor mijn ogen gebeurde", en ik geloofde het terecht niet, maar dat wist ik alleen maar na de afloop. Terwijl het gebeurde gingen al die zekerheden zwaar aan het wankelen, tot het punt dat je niet kan volhouden dat je "het altijd wel geweten hebt". Zelfs niet als het achteraf toch waar bleek ("de toekomst is onvoorspelbaar").
Het gaat dus om de verhouding tussen wat je ziet als je er middenin zit, en wanneer het is afgelopen. Natuurlijk heb ik altijd beweerd dat Romney de voorverkiezingen zou winnen. Natuurlijk heb ik dat al beweerd toen veel serieuze commentatoren het nog angstig over de tegenkandidaten hadden. Maar het blijft allemaal schone schijn, iets waarvan je kan verbergen dat het ook maar wijsheid achteraf was omdat iedereen die gebeurtenisjes als de voorverkiezing van Iowa wel ontzettend spannend vindt op het moment zelf, maar al lang weer vergeten is als het een paar maand later is.
En dus is de waarheid dat ik correct Romneys overwinning heb voorspeld, maar dat dat niet veel meer voorstelt dan iemand die beweert dat hij een zes gaat gooien met een dobbelsteen, en het vervolgens nog doet ook. Ja, er bestaan juiste voorspellingen, maar nee, dat betekent niet dat de toekomst voorspelbaar is. Het betekent alleen dat je alleen maar zes mensen nodig hebt die allemaal een verschillende voorspelling maken over een worp met een dobbelsteen, en je zal een correcte voorspelling hebben.
Hoe zit het met de overblijvende voorspellingen? Ik denk nog altijd dat Obama zal winnen. Ik denk ook dat het géén landslide wordt (dat lijkt me een te gemakkelijke) en dus "een spannende strijd". Want (en dat lijkt me wel betekenisvol) al het gejammer over de verscheurde Republikeinen zal tegen de zomer verdwenen zijn als sneeuw voor de zon, en veel mensen die destijds zo schamper deden over "anything but Bush" (waar ikzelf nog altijd trots op ben) zullen nu voor "anything but Obama" kiezen. En tenslotte denk ik dat Obama zal winnen omdat de aanvallen op "Romneycare" hun tol zullen eisen. Ook beeld ik me in dat elke uitspraak van Romney, bedoeld om de onafhankelijke kiezer aan te spreken, onmiddellijk zal gevolgd worden door een tegenovergestelde uitspraak van Romney uit de voorverkiezing, samen met een beeld van een intussen beroemd geworden "etch the sketch" die alles weer uitwist, en vervangt door de nieuwe versie. En Obama die approved of the message, of course.
Hoe zwaar kan ik het mis hebben? Ik vind dat "spannende strijd" moet betekenen dat Obama ook eerder nipt kan verliezen: anders is het toch niet "spannend"? Het zou in elk geval veel beter zijn als voorspelling, destijds maanden geleden, dan al die mensen die het over Palin hadden.
Als Obama afgetekend verliest heb ik nog mijn hedge dat dat inderdaad kan, indien de economische crisis in november nog veel zwaarder is geworden. Dat zou in elk geval een significant foute voorspelling blijven, maar toch. En het wordt een "zware misser" als Obama in dit soort (of beter) economische omgeving afgetekend verliest.
Maar alles bij elkaar zit ik nog heel redelijk op koers. Momenteel zou ik zelfs vinden, indien Obama in november een spannende strijd wint, dat de kwaliteit van mijn beweringen er in vergelijking met vier jaar geleden op vooruit is gegaan.
----------------------------------
UPDATE, 's avonds dezelfde dag...
Hmmmmm, nja, 't begint al:
http://politicalwire.com/archives/2012/04/14/obama_celebrates_romneycare.html#047397a
----------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/verkiezingen-het-is-geen-wetenschap.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten