Op één van de blogs van De Tijd staat een post over Milton Friedman (1). En daar vernemen we:
"Hij vreesde het suffix '-flatie'. Vooral deflatie, een doeltreffend
welvaartsvernietigend mechanisme, omdat een carrousel van prijsdalingen
en uitgestelde consumptie de economie onverbiddelijk smoort. Het inzicht
'deflatie moet worden bestreden, desnoods door geld uit een helikopter
te gooien', heeft Ben Bernanke van hem."
En ik sta er met open mond op te kijken. Zoiets is belangrijk voor het ego: het besef hoeveel dingen er zijn waar je werkelijk niets over weet (in dit geval: economie) maar er toch allerlei opinies over hebt, gebaseerd op niets anders dan wat vage geruchten.
Een andere les - maar ik geef toe: minder belangrijk - gaat over de vraag waar die vage geruchten vandaan komen. In dit geval zijn dat de jarenlange internetdebatten over de crisis. Je weet wel: zal het overheidsoptreden leiden tot massieve inflatie, of zal het tekortschieten van dat overheidsoptreden ons integendeel doen wegzinken in deflatie? Nu heb ik ze niet bijgehouden, maar ik weet zeker dat ik de laatste jaren heel veel verklaringen heb gezien, uit de "libertarische" hoek, dat deflatie juist heel erg goed is, dat het het teken bij uitstek van economische vooruitgang is.
En dus vind je in de geschiedenis van dit blog geregeld pogingen om te vertellen hoe dat absoluut niet zo duidelijk is (2), of citaten van economische historici dat de geschiedenis helemaal niet leert dat inflatie het groot historisch probleem was, maar wel deflatie (3). Ook Friedrich Hayek, overigens, noemt deflatie...
"(...) that vicious and rightly feared process in which the decline of some incomes leads to the decline of other incomes, and so forth." (Hayek, The Constitution of Liberty, chapter 21)
Overigens staat dit temidden van een stuk dat (tenminste volgens De Tijd) de problemen van zowel inflatie als deflatie behandelt. Alleen wist ik werkelijk niet dat dat bij Friedman ook zo was.
Het is natuurlijk ook mogelijk dat de Tijd aan het kletsen is op ongehoorde schaal. En het is in elk geval uitstekend nog eens goed voor het Socratische "hoe meer je weet dat je niets weet" te staan. Dat is namelijk de weg naar vooruitgang, en niet het steeds weer herhalen van hoe je het altijd wel allemaal geweten hebt.
Dat laatste was een hint aan een aantal andere ego's.
-------------------------------
(1) http://blogs.tijd.be/bbb/2012/04/de-flatiebangbroek.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/deflatie-een-probleem.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/09/goud-kevers.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/05/terug-naar-het-bankieren-van-vroeger.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/11/wat-de-geschiedenis-leert-over-geld.html
1 opmerking:
Koen citeerde: "Vooral deflatie, een doeltreffend welvaartsvernietigend mechanisme, omdat een carrousel van prijsdalingen en uitgestelde consumptie de economie onverbiddelijk smoort."
Schaterlachend denk ik bij dit soort anti-deflatie gebeuzel aan de vele fabrikanten van massaproducten voor de consument, die steeds goedkoper worden, steeds meer worden verkocht en steeds meer winst opleveren voor de fabrikant in kwestie. De huizen vol electronica en andere apparatuur spreken boekdelen. Ook een vorm van deflatie. En nee, geen uitstel van aankopen. Dat gebeurt eigenlijk vooral bij door schulden overgewaardeerde producten, die ook nog als onderpand dienen, zoals koophuizen. Bij voldoende prijsdaling koopt men die trouwens ook vanzelf weer. Deflatie duurt nimmer eeuwig. Deflatie kent wel meerdere definities, zoals afname van de geldhoeveelheid. Maar ook dat is gunstig, omdat de lucht uit de inflatoire zeepbellen loopt.
Een reactie posten