Aangezien Brad DeLong (1) WO II aan het "live-bloggen" is zoals het zich 70 jaar geleden afspeelde, en aangezien november 1942 de tijd was van "Stalingrad, de Omsingeling" (2) heeft hij het nu, in de nasleep van de Amerikaanse presidentsverkiezingen over "Silvergrad". Nate Silver, moet je weten, is de blogger die enorm onder vuur is gekomen omdat hij op basis van gemiddelde polls, naarmate oktober vorderde, Obama een steeds toenemende kans om te winnen toenam. [Vul hier mijn standaardlitanie over het "loeien en schelden van dom rechts" in]. En nu de feiten zijn binnengebroken, nu heeft hij het over "Silvergrad"!
Als je nu posts uit de serie van voetnoot (2) hieronder kent weet je wel dat ik niet bepaald kan lachen met het onuitsprekelijk afzien dat gewone mensen is overkomen in Stalingrad. Mijn punt hier is echter dat ik ook niet veel te lachen vind aan wat de Republikeinen is overkomen in 2012. De Republikeinen "moeten dringend weer bij zinnen komen", vind ik al heel lang, omdat een de facto één-partijstaat, bij gebrek aan serieuze oppostie in feite echt niemand vooruit helpt.
Dus nu heeft Silver gelijk gekregen, en nu is er ook het standaard gegnuif over de totale verbijstering van Republikeinen die nog ruime, zelfs "landslide" overwinningen voor Romney aan het voorspellen waren, toen bijna alle polls het tegendeel aankondigden. Vandaar "Silvergrade", dus, en DeLong zit ze heel erg uit te lachen.
Nu, hij heeft natuurlijk wel een beetje gelijk. Alleen, nu er zeer harde klappen nodig waren om toch een beetje licht te doen schijnen in enkele zeer harde koppen, nu moeten we dat licht het leven niet moeilijk maken, maar integendeel aanmoedigen.
Toch is ook dat "beetje gelijk" erg instructief. Neem nu de site die ikzelf altijd bekeek, en neem nu eens in het bijzonder die site op 21 juli (3). Heb je op de url in de voetnoot geklikt? Valt je niets op? Dat is in termen van rood en blauw tot de allerlaatste staat de exacte uitkomst van de verkiezing! Meer dan drie maand later! En als je nu links bovenaan ook eens op "electoral vote graphs" klikt, dan zie je dat de race al die tijd de soort stabiliteit vertoonde die maakte dat ik me eerst bezorgd afvroeg waar mijn "spannende strijd" bleef, en later korzelig bijna wegwandelde omdat het niet spannend genoeg was (4).
Merk op, dat was alleen maar één van de vele, vele sites die precies dat zeiden, en dat op basis van wat de grote meerderheid van de polls vaststelde. En dat was ook wat Nate Silver deed, en schreef... En het geloei en gescheld van dom rechts (etc etc), hoe dan ook, ze hadden zelf "onbevooroordeelde" en dus veel betere cijfers. En ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe de serieuze sites (in mijn geval dus Electoral Vote) zich afvroegen: "wat hebben zij gezien dat wij allemaal over het hoofd zien?" En ook: "als ze gelijk krijgen wil ik ook wel eens luisteren naar hoe ze dat gedaan hebben".
Maar dat soort vragen zag je nooit in de andere richting. Ze waren er gewoon zo van overtuigd dat hun versie van de realiteit juist was dat ze niet op het idee kwamen zichzelf in vraag te stellen - en op 7 november was de schok zo groot en de verbijstering zo totaal dat infantiel links zich kon vrolijk maken over dom rechts.
Mijn punt was, hierboven, als er dan nu toch een paar zijn die zich dingen afvragen als "wat hebben we dan verkeerd gedaan?"; denk je dan dat je dat proces helpt, of integendeel saboteert, wanneer je de serieuze mensen in hun gezicht gaat uitlachen?
Laten we toch niet vergeten dat de Republikeinen nu wel haast moeten nadenken. Beetje gnuiven? Beetje van "hahaha, Republikeinen en nadenken, hahahahaha!" doen? Ik weet heus wat je bedoelt, hoor, twaalf jaar alweer dat Bush (!) verkozen (!!) raakte. Alleen, denk je dat je dat nadenken helpt, of integendeel (enz.)?
Het punt is, er bestaat een redelijke kans dat er bij dat nadenken serieuze dingen naar boven zullen komen. Het kan zijn dat ze zich iets afvragen als "hoe komt het dat wij met die polls zo naast de simpelst waarneembare feiten, recht onder onze neus hebben kunnen kijken?". Het zou kunnen dat ze op de plaats van "polls" vervolgens een paar andere dingen invullen. De Irak-oorlog, bijvoorbeeld. Hun standpunten over vrouwen en abortus en verkrachting bijvoorbeeld. Hun ideeën over de economische crisis, bijvoorbeeld; misschien ontdekken ze wel dat het groot Communistisch complot van Obama met punten en komma's uit The Constitution of Liberty van Friedrich Hayek komt. Of denk aan de "hyperinflation soon!". En vele, vele andere.
En zeker, ik heb alweer een hoop heel dwaze dingen gezien, daar bij dom rechts. "Het komt omdat jongere mensen nog niet zoveel wijsheid hebben". "Het zijn allemaal uitkeringstrekkers". "Het komt door de storm". Enzovoort. En dan? Horen we bij dom links dan geen dwaze dingen? De kunst is nu niet ons met de dwaasheden bezig te houden, maar ons ervoor te zorgen dat de momenten van luciditeit hun kans krijgen. We hebben er allemaal, tot en met de Democraten zelf, alle belang bij dat onze democratieën gebaseerd zijn op een betekenisvolle oppositie; op een denkbaar alternatief. Ik geef toe dat de Republikeinen er de laatste decennia, sinds daar ergens in de tijd van Bill Clinton, niet in geslaagd zijn dat niveau te halen. Laten we het beetje kans dat ze het beter gaan doen niet zelf saboteren.
-------------------------------------------
(1) http://delong.typepad.com/sdj/
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2010/10/stalingrad-de-omsingeling.html
(3) http://www.electoral-vote.com/evp2012/Pres/Maps/Jul21.html
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/08/de-spannende-strijd-moet-zich-stilaan.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/09/de-verkiezingscampagne-is-erg-vervelend.html
4 opmerkingen:
https://twitter.com/davidfrum/status/266037009796169728
Ex-speech writer van Dubya
Frum is iemand die ik al langer met veel belangstelling lees. Vooral zijn "what if our enemies were right?" van een hele tijd geleden toont dat er nog heel veel intellectueel leven in de rechterzijde zit. Laten we het dus alsjeblieft niet zelf opblazen.
Klimaatopwarming heb ik als onderwerp na wat twijfelen uit het lijstje gelaten. Ik weet er niet genoeg van. Maar het is waar, zuiver formeel gesproken zijn de symptomen - de consensus van de mensen die zich met de cijfers bezig houden is daar, maar de conclusies zijn toch fout - inderdaad daar.
En dat is nu precies wat ik zo jammer vind: je kan ze niet in hun analyses vertrouwen omdat ze zich zo wereldvreemd gedragen.
Wat mij vooral opvalt als een slecht teken is dat de meeste critici wel schermen met hun PhD titels maar er niet bijvermelden dat die in heel andere vakgebieden zijn.
Het komt wel vaker voor dat heel slimme mensen overschatten hoe veel van hun talenten zomaar naar een ander domein zijn over te dragen. En dan krijg je fenomenen zoals een topwiskundige als Serge Lang die zich met HIV-AIDS ontkenning gaat bezighouden.
Juist, natuurlijk, maar doen we dat niet allemaal? Ik herinner me levendig een discussie met een Amerikaanse Republikein die me (na zéér zware ruzie over de Irak-oorlog) deed beseffen dat ik met economische geschiedenis deed wat de creationisten met biologie doen.
Anders dan de creationisten ben ik dan gaan lezen wat me zo interesseerde voor, en niet langer nadat, ik mijn "conclusies" al had vastgelegd.
Een zeer leerrijke ervaring. Eenmaal je het van jezelf hebt ingezien merk je dat je het veel meer doet dan je denkt.
Wat één van de redenen is waarom ik nooit mijn bek opendoe over klimaatopwarming, allerlei internationale conflicten en vele andere onderwerpen.
Een reactie posten