Vaak heb ik al moeten terugdenken aan een geloofwaardigheidscriterium dat ikzelf bij Brad DeLong heb opgepikt. Telkens iemand zijn mond open trekt over internationale politiek (deelnemer aan Amerikaanse presidentsverkiezingen; groot lawijt op Twitter, alles daartussenin) zou je hem de dubbele vraag moeten stellen (ik vertel het maar in eigen woorden na):
Wanneer had je door wat een enorme uiting van verdwazing die hele Irakoorlog was?
Wanneer heb je dat publiek gezegd (url?)?
En vandaag moet ik daar weer aan denken. Vandaag, dat wil zeggen, 2014 ook weeral, en in Irak zijn Soennitische rebellen op weg naar Bagdad, nadat ze in het noorden van Irak een aantal steden hebben ingenomen. Tot het punt dat vandaag serieus in het nieuws staat dat de VS overwegen dan maar een bondgenootschap met Iran te sluiten, om het Iraans marionettenregime dat ze daar zelf geïnstalleerd hebben (maar ze hadden zelf niets in de gaten, hoor, het was nog de tijd van Bush) te gaan ondersteunen.
Nogal opvallend is ook dat je hier in België helemaal niets meer terugvindt van de mensen die 10 jaar geleden zo verontwaardigd waren als ik er iets van zei. Zomaar uit het blote hoofd welt in me op dat ik na enkele jaren wel de schellen van voor mijn ogen ging zien vallen, en ook zwerft er nog ergens een uitdaging tot een weddenschap van mij rond: mijn gesprekspartner had aangekondigd dat Irak alleen maar één stap op weg naar het platleggen van het obscurantisme ging zijn, en "Iran was next". Ik heb toen gevraagd daar een tijdsbestek op te plakken en dat was het einde van een veelbelovende weddenschap.
Eens kijken, dat zal stilaan een tiental jaar geleden zijn? Ze zullen wel allemaal een kroostrijk gezin begonnen zijn en zich nu aan serieuze dingen wijden, zeker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten