Anders schrijf ik weer een post van twee bladzijden Word lang, met geen andere boodschap dan dat het heerlijk is om in de tuin en de avondzon asperges te eten. Heel simpel, met gekookte aardappelen en enkele eieren.
Meer moet dat niet zijn.
Het enige probleem was dat peuter Sarah asperges en eitjes lekkerder vond dan we hadden verwacht.
Misschien even meegeven dat mijn doorgegeven stokje van enkele dagen geleden een amusante reactie heeft gegeven bij de Conceptuele Ingenieur:
http://koan.filosofie.be/index.php?/archives/1098-Taboe.html
Het is op zich geestig, maar ik haal er het onderwerp waar zijn titel naar verwijst even uit. De auteur merkt op dat het wel taboe lijkt om te zeggen hoeveel lezers je op je blog hebt. Ach, welnee, het is gewoon niks om trots op te zijn! Hier zijn het er gemiddeld (sinds ik de Googleteller heb, een dikke twee maand geleden) een 75 per dag. Erger nog, tegenwoordig zit de klad er zelfs wat in en is het een struggle om boven de 60 te raken. En net zoals bij de grote blogs komt een groot deel ervan via Google, zodat de meeste bezoekers al snel vinden dat het allemaal te veel, te moeilijk, te lang en te luid is...
Niet te verwonderen dat De Gentse Zwijger kort geleden kon rapporteren dat er een blogmalaise leek te heersen:
http://degentsezwijger.blogspot.com/2008/04/blogmalaise.html
Tja, als iemand het deed omdat hij een "groot lezerspubliek" dacht te bereiken... Hahaha, dat zou dus betekenen dat dat groot publiek op jou of mij... zat te wachten?
Neeneenee, volgens mij moet je het doen omdat je het gewoon fijn vind. Kijk, neem een voorbeeld aan mij, begonnen met die stomme asperges en zie eens waar ik geraakt ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten