donderdag 8 januari 2009

Peuter Thomas zegt "mama"

Sinds peuter Thomas kan stappen (1) dartelt hier een zodanig goedgehumeurde uk door het huis dat daarvan alleen al de Aarde met een graad zou kunnen opwarmen. Hij was altijd al een kind dat erg gelukkig was wanneer hij iets nieuws had geleerd, zoals op zijn buikske rollen, of kruipen. Maar nu hij kan stappen, nu is het hek helemaal van de dam. Hij doorkruist met een brede glimlach het huis, en in zijn armpjes draagt hij zijn zwaarste speeltjes alsof het kinderspel was, en zijn enthousiasme kent geen grenzen.

En intussen heeft zich bijna woordelijk de scène voorgedaan waarover hier twee jaar geleden ook een juichende post is verschenen (2). Papa en peuter (en kleuter, maar die doet nu even niet mee in het stuk) zijn thuis, en deze keer zit papa te bloggen. Nuance: papa heeft de peuter pap gegeven, luier ververst, eten voor de kleuter klaargezet, het hele tafereel van "pakken" en "boekje lezen" en nog veel meer doorlopen, en nu kan hij eindelijk een blik op zijn eigen blogoefeningen werpen. Het gewone kabaal achter hem is al een tijdje bezig voor de preciese inhoud van de geluiden uit de buitenwereld tot hem doordringen. "Mama! mama! mama!" staat peuter Thomas opgewonden te roepen. En ja hoor: de auto van mama is net de oprit opgereden en peuter Thomas is door het dolle heen. Als papa hem op de vensterbank zet zodat hij de naderende mama goed kan zien slaat hij bija de ruit aan stukken...

Het is iets wat ik vaker heb gehoord: kindjes leren ofwel spreken, ofwel stappen. Als ze het één kunnen, proberen ze onmiddellijk het ander. En inderdaad, het klankenrepertorium van peuter Thomas breidt zich sinds enkele weken enorm uit, van uh - uh - uh enkele weken geleden (en muziek, natuurlijk, heel veel muziek) naar oooohh en ahahahahah en èèèèèèèè en vele andere. En dus nu ook "mama" en papa houdt zich heelder dagen bezig met "Papa? Zeg eens papa?" - je ziet het voor je.

Intussen ontwikkelt hij zich tot een opvallend sociaal karakter. Nog maar kort geleden vreesden we voor zijn menselijke relaties als hij al zo koel deed tegen zijn knuffels (3), maar dat is helemaal omgeslagen. In de familie is vijf maand geleden baby Lucas geboren, en sinds een hele tijd viel iedereen op hoe (de toenmalige) baby Thomas zich van zijn beste kant liet zien. Hij kroop tot bij het verbaasd kijkende neefje en legde met een grote glimlach zijn wang tegen de wang van het babietje en verklaarde "eh - eh - eh!". Sinds hij een peuter is gaat het alleen maar beter. Op het kerstfeestje kroop hij gezellig bij mijn broer - de trotse vader van baby Lucas - op schoot, en begon heel vriendelijk over de bol van baby Lucas te aaien. Het ging zo ver dat mijn zus zich verplicht zag luidop, zichtbaar twijfelend, te vragen hoe iemand als ik zulke lieve kindjes kon hebben.

Maar het mooiste is misschien hoe leuk hij reageert op muziek. We staan versteld van hoeveel deuntjes hij al kan neuriën, waaronder vanzelfsprekend Nijntje en Kabouter Plop, maar ook Beethoven en Rossini! Ja, ik verzeker je dat het deel van de Pastorale symfonie, wanneer het onweer overdrijft en de zon doorbreekt door onzen Thomas geneuried herkenbaar overkomt! Zitten er fouten in? Tonnen fouten zitten er in. Maar toch... Lezer Benny had me een hele tijd geleden verteld dat baby's vaak erg muziekaal zijn, en ik moet het geloven, want ik zie het voor mijn ogen gebeuren, maar ik vind het toch ongelofelijk.

Intussen maakt ook kleuter Sarah grote vorderingen. Ze kan nu precies even goed overweg met de DVD installatie als haar papa. Dat wil zeggen, ze kan het aan en af zetten, ze kan er schijfjes insteken en ze kan ervoor zorgen dat het systeem aanspringt en het filmpje begint. Ik heb vaak gezegd dat ik uitkeek naar de dag waarop onze kindjes ons gingen leren hoe we opnames moesten maken van tv programma's. Ik begin te denken dat die dag dichter bij is dan ik ooit gedacht had. Voor een heel andere jongensdroom, de dag waarop peuter Thomas groot genoeg zal zijn om zijn papa eindelijk weer met kastelen en soldaatjes te laten spelen, zal het vermoedelijk nog iets langer wachten zijn.

---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/baby-thomas-is-niet-langer-een-baby.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/01/baby-sarah-is-niet-langer-een-baby.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/11/baby-thomas-heeft-een-knuffel.html

Geen opmerkingen: