Vanop onze oprit naar Mechelen moet je onze drukke steenweg naar links nemen: op het spitsuur vaak een hele bedoening. Maar deze morgen: wat is dat? Van links komt er helemaal niets; de dichtstbijzijnde koplichten zijn pas ver in de verte te zien, misschien wel een halve kilometer! Alleen, van rechts komen ze nog altijd aangezoefd - paradoxaal genoeg heb ik liever een nog drukker verkeer, als ze stapvoets moeten rijden laten ze je er gemakkelijker tussen.
De koplampen van links naderen snel, dus ik zal me toch tussen de zestig per uur rijdende collega's die van rechts komen moeten slingeren, want als ze werkelijk van twee kanten tegelijk komen doet het vaak aan zelfmoord denken. Maar dat wil zeggen dat ik de baan op moet, en zo dicht mogelijk op de ene aan de bocht moet nemen. Dat verplicht onvermijdelijk de volgende auto te vertragen, wat ze niet leuk vinden, zelfs als het maar voor even is, zelfs als ze ongestoord amper een meter verder hadden kunnen staan: voorliggers, nietwaar?
De auto achter me claxonneert niet, flitst zelfs niet met zijn lichten, het ziet er naar uit dat ik geluk heb. Ik pink even aan beide kanten, een vlug bedankje, een signaal dat ik ook wel weet dat ik het een tikje breed heb genomen. Nu ja, een pekelzonde van een niveau dat die achterligger zelf ongetwijfeld ook al vaak begaan heeft. Maar ik heb ook al vaak het omgekeerde gevoeld; als iemand mij een paar centimeter ruimte afpakt helpt het ook als er een excuusje aan vastzit.
Van al die beschouwingen moest ik denken aan de "wegpiraat" die deze dagen ons internet al bijna onveiliger maakt dan de straat, enkele dagen geleden. Het was echt ontzettend grof. Dat afsnijden en op de rem gaan staan omdat ze hun zin niet krijgen, dat heb ik zelf ook een keer meegemaakt, en in die gevallen waarin ze helemaal niet zo duidelijk een zeker "gelijk" hebben is het inderdaad: ontzettend grof.
Nu ja, ik troost me er maar mee dat ze even goed een grote sticker "Debielen op Wielen Club" op hun auto konden plakken.
Het mooiste is natuurlijk nog de controverse die nu wordt uitgevochten. De Privacy! Mensen die er helemaal zelf voor kiezen op de openbare weg zo de etter uit te hangen dat ze half België op hun dak krijgen, die moeten dringend beschermd worden tegen de kans dat iemand dat ook nog te zien krijgt! En op het einde komt er nog zo'n bedachtzame politierechter op tv vertellen dat het slachtoffer beter naar de politie was gegaan ook. Dat is dan die politie die de daders van inbraken en geweldmisdrijven tien minuten later toch weer laat gaan, nietwaar meneer de rechter? Zo was het toch, hé?
Toch wel, vond de rechter die tenslotte "zetelt als wijze onder het volk", want alleen al het uitlokken van de hetze zou wel eens een rechter kunnen doen besluiten de dader vrij te spreken.
Aaarghh! Ik mag er niet aan denken! Stel je maar eens voor dat onze dader die met een aftandse BMW moet rondrijden een boete van 500 euro (of zoiets) had moeten betalen, dàt zou nog eens een straf geweest zijn! En nu riskeren we dat hij er zomaar mee wegkomt nadat hij alleen maar een beetje is uitgescholden. Aw, nee, ik mag er niet aan denken...
Kijk, alle gekheid op een stokje, voor mij is dat allemaal flauwe kul - niet dat ik er de wet niet om zou volgen, hoor. Maar om te beginnen, die wet... Iemand die er véél meer van weet dan ik heeft me eens verteld dat de wet op de privacy alleen gaat over de manier waarop je moet omgaan met het opslaan van gegevens. Op het eerste zich heeft iemand die op de openbare weg helemaal in zijn flinke eentje het meest opzichtig gedrag gaat vertonen daar helemaal niets mee te maken. Ik vind - en let op de formulering die niet een opinie verwart met de realiteit - dat onze dader zijn problemen dubbel en dik heeft verdiend. Van mij mogen ze hem met naam en toenaam en foto op het internet zetten. En als hij niet graag heeft dat wij hem een etter noemen, dan mag hij altijd eens proberen ophouden een etter te zijn.
2 opmerkingen:
Ik denk dat het een slecht idee zou zijn om de dader met naam en toenaam op het internet te zetten. Allereerst heb je het probleem dat er altijd een kans is dat er mensen zijn met de zelfde naam en toenaam, die dan het slachoffer worden
Ten tweede is er een redelijke kans dat er mensen zullen zijn die daar onredelijk op zullen reageren en die het bv nodig vinden om die dader persoonlijk een lesje te leren.
Dus voor mij liever geen internet rechtvaardigheid.
Je hebt gelijk, natuurlijk, met dat risico. Ik denk dat ik over de formulering van dat "van mij mogen ze" nog eens verder moet nadenken. Anderzijds, het stuk van mijn boodschap over de krokodillentranen om de privacy, daar blijf ik toch achter staan.
Een reactie posten