... heeft bij zijn voorbereidingen misschien ook wel het artikel gelezen over "bezorg de deelnemers een overgetelijke doortocht" (1). Helemaal bovenaan staat een foto met een aantal duidelijk enthousiaste supporters, met vier kindjes op de voorgrond, en de grote mensen - zoals dat hoort - wat meer naar achteren. Kwestie van te kunnen zien, nietwaar?
Maar waar haalt zo'n organisatie in godsnaam haar foto's vandaan? Op basis waarvan kiest ze in godsnaam tussen het miljoen foto's die er zijn uitgerekend deze ene? OK, OK, natuurlijk gaat het voor een stuk om die lachende gezichtjes en dat soort dingen, maar toch...
Er is iets meer aan de hand. Iets dat maakt dat uitgerekend ik me nog veel meer dan andere mensen afvraag waarom ze uitgerekend deze foto hebben uitgekozen.
Ik kan u namelijk nog iets meer over die foto vertellen! Als je nog eens goed naar die vier kindjes kijkt, weet dan dat de voornamen van die kindjes respectievelijk "Sarah", "Lene", "Martha" en "Simon" zijn. En mocht de lezer zich vaag afvragen of hij die eerste en laatste naam hier niet al in combinatie met klanken als "kleuter" en "scholier" heeft zien staan, dan is het antwoord: absoluut.
Of hoe zou ik anders kunnen weten wat de voornamen van deze vier kindjes zijn?
-------------------------------------------------------
(1) http://www.dna.be/artikel/bezorg-de-marathonlopers-een-onvergetelijke-doortocht-door-berchem
zondag 27 april 2014
zaterdag 26 april 2014
Dus toch "een tekort aan leraren"?
Verspreid doorheen de recente tijd zijn me drie flarden van krantenartikelen bijgebleven:
En ineens moest ik terugdenken aan een postje van een tijdje geleden (1). Als je in een bank werkt heb je de laatste jaren wel eens stil gestaan bij de mogelijkheid dat je iets anders zou moeten gaan zoeken. En niet iedereen van die delicate "iets hogere" leeftijd zit erg te springen om een brugpensioen. Dus, zat ik luidop te fantaseren, als het mij overkwam, en er is werkelijk een lerarentekort, dan kan je wel even zelf één en één bij elkaar optellen?
Alleen, het postje bevatte nog een ander thema. Vertrouw gerust de mensheid dat ze er in slagen om tegelijk een tekort aan leraren te hebben en het tegelijk erg moeilijk te maken om leraar te worden. En tegelijk handenwringend in de kranten te komen melden hoe moeilijk het is om aan leraren te geraken, natuurlijk. En toen...
Kwam daar toch wel een reactie op, zeker? Er waren inderdaad allerlei vormvereisten, zoals een tweejarige opleiding. Dat vind ik overigens helemaal niet fout, maar als je in de private, dus winstgevende economie tekorten wil oplossen met "niet om het even wie", dan pak je dat wel flexibel aan. Dan is geslaagd zijn op dat examen een mogelijkheid, of op een heel andere manier iets bewezen hebben is ook goed. Iets doet me vrezen dat je bij de overheid, als kandidaat voor een post waaraan eigenlijk tekort is, niet altijd kan zien of de formaliteiten dienen om iets te realiseren, dan wel om kandidaten af te schrikken. Ik weet het niet echt, hoor, het is waarschijnlijk maar zo'n liberaal vooroordeel van me (maar toch...).
Daarnaast ervaarde de lezer die reageerde dat je op de leeftijd waarop brugpensioen stilaan aan de horizon gloort als "te oud" wordt aanzien. Dat is nu wel een stuk aangepakt omdat anciënniteit intussen wel meetelt, maar het verandert niets als een laag geboortejaar de aanwervers zelf afschrikt.
Tenslotte zat ik zelf nog te piekeren over iets dat een paar leraren (zeer kleine steekproef; ik zie het onder ogen) me zelf hadden verteld. Het lerarenschap was niet zo simpel om allerlei redenen, waaronder erg vaak dat je niet zomaar in een school terechtkwam. Neen, je kreeg een paar uren hier, en een paar uren daar, en "hier" en "daar" lagen niet altijd erg dicht bij elkaar. Alweer, ik hoor de mensen die dat soort dingen in elkaar moeten zetten al opmerken "als je denkt dat dat zo gemakkelijk is...", en ze zullen ongetwijfeld gelijk hebben. Alleen, als je denkt dat het in de winstgevende economie altijd zo gemakkelijk is om de dingen in elkaar te zetten... En toch merk ik vaak dat de mensen die bij ons voor iets verantwoordelijk zijn, er wel geregeld in slagen problemen met tekorten op te lossen.
Het laatste puntje hierboven, de leerlingen zelf hebben gevoel dat het met dat lesgeven beter zou kunnen, illustreert dan weer van een heel andere kant de problemen met teveel verstarring. Ik weet het, ik zit er niet zelf in, het is gemakkelijk om het vanop de zijlijn vast te stellen, maar toch... Als je tegelijk tekorten hebt en je eigen voorwaarden maken het onmogelijk om die tekorten op te vangen; en als je tegelijk logge structuren hebt, en je eigen product zegt dat het tekort schiet; dan is het misschien tijd dat niet alleen de stuurlui die aan wal staan zich gaan afvragen wat de volgende zet wordt?
-----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/10/brugpensioen-op-50-jaar.html
- Er is een lerarentekort.
- Mensen die van een relevant beroepsleven naar het lerarenkorps doorvloeien kunnen sinds recent hun anciënneiteit meenemen.
- Leerlingen klagen over "te weinig gemotiveerde", uitgebluste leerkrachten.
En ineens moest ik terugdenken aan een postje van een tijdje geleden (1). Als je in een bank werkt heb je de laatste jaren wel eens stil gestaan bij de mogelijkheid dat je iets anders zou moeten gaan zoeken. En niet iedereen van die delicate "iets hogere" leeftijd zit erg te springen om een brugpensioen. Dus, zat ik luidop te fantaseren, als het mij overkwam, en er is werkelijk een lerarentekort, dan kan je wel even zelf één en één bij elkaar optellen?
Alleen, het postje bevatte nog een ander thema. Vertrouw gerust de mensheid dat ze er in slagen om tegelijk een tekort aan leraren te hebben en het tegelijk erg moeilijk te maken om leraar te worden. En tegelijk handenwringend in de kranten te komen melden hoe moeilijk het is om aan leraren te geraken, natuurlijk. En toen...
Kwam daar toch wel een reactie op, zeker? Er waren inderdaad allerlei vormvereisten, zoals een tweejarige opleiding. Dat vind ik overigens helemaal niet fout, maar als je in de private, dus winstgevende economie tekorten wil oplossen met "niet om het even wie", dan pak je dat wel flexibel aan. Dan is geslaagd zijn op dat examen een mogelijkheid, of op een heel andere manier iets bewezen hebben is ook goed. Iets doet me vrezen dat je bij de overheid, als kandidaat voor een post waaraan eigenlijk tekort is, niet altijd kan zien of de formaliteiten dienen om iets te realiseren, dan wel om kandidaten af te schrikken. Ik weet het niet echt, hoor, het is waarschijnlijk maar zo'n liberaal vooroordeel van me (maar toch...).
Daarnaast ervaarde de lezer die reageerde dat je op de leeftijd waarop brugpensioen stilaan aan de horizon gloort als "te oud" wordt aanzien. Dat is nu wel een stuk aangepakt omdat anciënniteit intussen wel meetelt, maar het verandert niets als een laag geboortejaar de aanwervers zelf afschrikt.
Tenslotte zat ik zelf nog te piekeren over iets dat een paar leraren (zeer kleine steekproef; ik zie het onder ogen) me zelf hadden verteld. Het lerarenschap was niet zo simpel om allerlei redenen, waaronder erg vaak dat je niet zomaar in een school terechtkwam. Neen, je kreeg een paar uren hier, en een paar uren daar, en "hier" en "daar" lagen niet altijd erg dicht bij elkaar. Alweer, ik hoor de mensen die dat soort dingen in elkaar moeten zetten al opmerken "als je denkt dat dat zo gemakkelijk is...", en ze zullen ongetwijfeld gelijk hebben. Alleen, als je denkt dat het in de winstgevende economie altijd zo gemakkelijk is om de dingen in elkaar te zetten... En toch merk ik vaak dat de mensen die bij ons voor iets verantwoordelijk zijn, er wel geregeld in slagen problemen met tekorten op te lossen.
Het laatste puntje hierboven, de leerlingen zelf hebben gevoel dat het met dat lesgeven beter zou kunnen, illustreert dan weer van een heel andere kant de problemen met teveel verstarring. Ik weet het, ik zit er niet zelf in, het is gemakkelijk om het vanop de zijlijn vast te stellen, maar toch... Als je tegelijk tekorten hebt en je eigen voorwaarden maken het onmogelijk om die tekorten op te vangen; en als je tegelijk logge structuren hebt, en je eigen product zegt dat het tekort schiet; dan is het misschien tijd dat niet alleen de stuurlui die aan wal staan zich gaan afvragen wat de volgende zet wordt?
-----------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2012/10/brugpensioen-op-50-jaar.html
vrijdag 25 april 2014
Hoeveel miljonairs houd je over?
Eén van mijn favoriete Twitteraars is Matthias Somers. Favoriet, niet zozeer omdat hij links is (hij komt zelfs op voor de Socialisten: dat vind ik toch op het randje, hoor), maar omdat hij luciede links is. Van hem kregen we enkele dagen geleden deze tweets (altijd van de onderste naar de bovenste lezen), waarover ik dagen later nog altijd loop te piekeren:
Want in feite ben ik het best wel eens met links wanneer ze betwijfelen dat we ons van al dat gezucht over de zware lasten die "de miljonairs" dragen veel moeten aantrekken. Maar tegelijk vraag ik me toch ook dingen af zoals...
En daar zat ik dus een paar dagen over te piekeren. Nu is het zo dat de Matthiassen van deze wereld al hebben laten zien dat ze in staat zijn daar serieus over te gaan cijferen, maar goed, ik ben nu eenmaal maar een kleine garnaal, dus mijn bijdrage is onopgemerkt voorbij gegaan. En omdat ik nu eenmaal niet de kennis heb om het antwoord te vinden probeer ik dan maar weer hoever ik met mijn manier om beredeneerd te gokken geraak.
Neem dus aan dat je in België 1 miljoen pensioen- en steuntrekkers maandelijks 1000 euro wil uitkeren. En neem aan dat je in België ook 1 miljoen miljonairs hebt, waar we het geld gaan halen waar het tenslotte zit. Dan zie je meteen dat elke miljonair maandelijks 1000 euro afdraagt. Niet iets waarvan ze zullen geruïneerd zijn, maar toch, je ziet het toch al een beetje liggen, nietwaar?
Alleen, hoeveel miljonairs zijn er werkelijk in België? Even snuisteren suggereert dat 100,000 een betere orde van grootte is dan 1 miljoen. In dat geval betalen ze allemaal 10,000 euro voor al die uitkeringen. Hmmmm... Als je een paar miljonairs had die maar net boven de grens uitkomen, dan wordt mijn vraag uit de titel al snel actueel, nietwaar? Maar dan duurt het ook maar even en er zijn er een paar andere die "nog maar net boven de grens uitkomen", en dus even later gaan die ook voor de bijl, en dus...
Omdat je nu minder miljonairs hebt moeten die nu grotere gedragen afstaan en dus komen ook de grotere fortuinen onder druk (cetera cetera). Het komt er op neer dat je al snel in een situatie eindigt waarin de miljonairs niet langer de sociale zekerheid betalen, in dit geval omdat er geen miljonairs meer zijn. Kortom, waarin je terug de middenklasse doet betalen - je kan al even goed van bij het begin de miljonairs met rust laten, zou je gaan denken...
Want in feite ben ik het best wel eens met links wanneer ze betwijfelen dat we ons van al dat gezucht over de zware lasten die "de miljonairs" dragen veel moeten aantrekken. Maar tegelijk vraag ik me toch ook dingen af zoals...
En daar zat ik dus een paar dagen over te piekeren. Nu is het zo dat de Matthiassen van deze wereld al hebben laten zien dat ze in staat zijn daar serieus over te gaan cijferen, maar goed, ik ben nu eenmaal maar een kleine garnaal, dus mijn bijdrage is onopgemerkt voorbij gegaan. En omdat ik nu eenmaal niet de kennis heb om het antwoord te vinden probeer ik dan maar weer hoever ik met mijn manier om beredeneerd te gokken geraak.
Neem dus aan dat je in België 1 miljoen pensioen- en steuntrekkers maandelijks 1000 euro wil uitkeren. En neem aan dat je in België ook 1 miljoen miljonairs hebt, waar we het geld gaan halen waar het tenslotte zit. Dan zie je meteen dat elke miljonair maandelijks 1000 euro afdraagt. Niet iets waarvan ze zullen geruïneerd zijn, maar toch, je ziet het toch al een beetje liggen, nietwaar?
Alleen, hoeveel miljonairs zijn er werkelijk in België? Even snuisteren suggereert dat 100,000 een betere orde van grootte is dan 1 miljoen. In dat geval betalen ze allemaal 10,000 euro voor al die uitkeringen. Hmmmm... Als je een paar miljonairs had die maar net boven de grens uitkomen, dan wordt mijn vraag uit de titel al snel actueel, nietwaar? Maar dan duurt het ook maar even en er zijn er een paar andere die "nog maar net boven de grens uitkomen", en dus even later gaan die ook voor de bijl, en dus...
Omdat je nu minder miljonairs hebt moeten die nu grotere gedragen afstaan en dus komen ook de grotere fortuinen onder druk (cetera cetera). Het komt er op neer dat je al snel in een situatie eindigt waarin de miljonairs niet langer de sociale zekerheid betalen, in dit geval omdat er geen miljonairs meer zijn. Kortom, waarin je terug de middenklasse doet betalen - je kan al even goed van bij het begin de miljonairs met rust laten, zou je gaan denken...
dinsdag 22 april 2014
Kleuter Simon is vijf jaar oud
En een bewogen vijfde levensjaar is het geweest: als je het zelf hebt meegemaakt weet je wat het is hem daar in zijn ziekenhuisbedje te zien liggen, en dan, toen het niet langer "longontsteking" was, maar ook nog "met complicaties" serieus te beginnen denken aan hoe zoiets ook wel eens slecht afloopt.
Maar we zijn acht maanden verder, en kleuter Simon holt opgewonden achter zijn nieuwe speeltje aan, enthousiast aangemoedigd door zijn grote broer en zus.
En dat maakt het des te bitterder dat we vandaag vernemen dat het zoontje van iemand van mijn werk met leukemie is gediagnoseerd. Wij waren er op een paar dagen doorheen, maar nu horen we over chemotherapie en maanden zware behandelingen "en na twee jaar heb je 80%".
En wij dachten dat we een moeilijke periode doormaakten. En wij hadden het gevoel dat de wereld stil stond... (1).
Kleuter Simon holt opgewonden rond. Maar achter mijn brede glimlach is het een verjaardag in mineur.
------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/07/kleuter-simon-is-weer-thuis.html
Maar we zijn acht maanden verder, en kleuter Simon holt opgewonden achter zijn nieuwe speeltje aan, enthousiast aangemoedigd door zijn grote broer en zus.
En dat maakt het des te bitterder dat we vandaag vernemen dat het zoontje van iemand van mijn werk met leukemie is gediagnoseerd. Wij waren er op een paar dagen doorheen, maar nu horen we over chemotherapie en maanden zware behandelingen "en na twee jaar heb je 80%".
En wij dachten dat we een moeilijke periode doormaakten. En wij hadden het gevoel dat de wereld stil stond... (1).
Kleuter Simon holt opgewonden rond. Maar achter mijn brede glimlach is het een verjaardag in mineur.
------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/07/kleuter-simon-is-weer-thuis.html
maandag 21 april 2014
Te zonnig om waar te zijn?
Paul Krugman plaatst een grafiek op zijn blog (1) die de evolutie weergeeft van de kost per Watt aan zonne-energie, gedurende de laatste 25 jaar:
En dat lijkt wel te zonnig om waar te zijn! Begrijp ik correct dat die kost met een factor 17 (!) is gedaald? Klopt het dat we stilaan op het punt komen waar zonne-energie competitief wordt met verbrandingsenergie?
Ik weet er allemaal absoluut niets van, dus wie weet hoeveel "politieke vervuiling van het denken" ik me laat opsolferen. Maar laatst heb ik ergens in een krant gelezen over een nieuwe doorbraak (de zoveelste); materiaal dat toeliet veel dunnere cellen te produceren, die het allemaal nog eens een stuk rendabeler zouden maken... In feite zou ik er wel veel meer over willen weten - maar waar vindt een fatsoenlijk Christenmensch de tijd om eerst goede bronnen te vinden, en ze daarna nog te lezen ook?
Het zou mooi zijn, nietwaar, als al die doorbraken als "warmtepompen" (wat mij betreft had het laatste woord even goed Chinees kunnen zijn, maar dat verandert natuurlijk niet dat die dingen intussen bestaan) nu ook nog gekoppeld werden aan je eigen dakbedekking en alle gezinnen hebben gratis verwarming? Naar ik me heb laten vertellen zijn we daar nog "ver" vandaan - maar dat doet me denken aan wat ik vaak lees over de Industriële Revolutie die pakweg 200 jaar geleden volop op gang kwam. Voor de tijdgenoten van destijds, jaar na jaar na jaar, leek het alsof er helemaal niet zo ontzettend veel tegelijk veranderde, maar eenmaal je er met een perspectief van ettelijke decennia naar kijkt ziet het verhaal er heel anders uit.
Dus wie weet schrijven ze in 2200 boeken over het petroleumtijdperk van de twintigste eeuw, dat niet eindigde bij gebrek aan petroleum zoals het stenen tijdperk niet eindigde bij gebrek aan stenen. Wie weet schrijven ze er over zoals over de stoommachine, of de spinnerij, die na reeksen en reeksen kleine doorbraakjes, gespreid over vele, vele jaren, aan het einde de indruk gaf dat de wereld er "plots" heel anders uitzag...?
---------------------------------------------
(1) http://krugman.blogs.nytimes.com/2014/04/15/rising-sun/
En dat lijkt wel te zonnig om waar te zijn! Begrijp ik correct dat die kost met een factor 17 (!) is gedaald? Klopt het dat we stilaan op het punt komen waar zonne-energie competitief wordt met verbrandingsenergie?
Ik weet er allemaal absoluut niets van, dus wie weet hoeveel "politieke vervuiling van het denken" ik me laat opsolferen. Maar laatst heb ik ergens in een krant gelezen over een nieuwe doorbraak (de zoveelste); materiaal dat toeliet veel dunnere cellen te produceren, die het allemaal nog eens een stuk rendabeler zouden maken... In feite zou ik er wel veel meer over willen weten - maar waar vindt een fatsoenlijk Christenmensch de tijd om eerst goede bronnen te vinden, en ze daarna nog te lezen ook?
Het zou mooi zijn, nietwaar, als al die doorbraken als "warmtepompen" (wat mij betreft had het laatste woord even goed Chinees kunnen zijn, maar dat verandert natuurlijk niet dat die dingen intussen bestaan) nu ook nog gekoppeld werden aan je eigen dakbedekking en alle gezinnen hebben gratis verwarming? Naar ik me heb laten vertellen zijn we daar nog "ver" vandaan - maar dat doet me denken aan wat ik vaak lees over de Industriële Revolutie die pakweg 200 jaar geleden volop op gang kwam. Voor de tijdgenoten van destijds, jaar na jaar na jaar, leek het alsof er helemaal niet zo ontzettend veel tegelijk veranderde, maar eenmaal je er met een perspectief van ettelijke decennia naar kijkt ziet het verhaal er heel anders uit.
Dus wie weet schrijven ze in 2200 boeken over het petroleumtijdperk van de twintigste eeuw, dat niet eindigde bij gebrek aan petroleum zoals het stenen tijdperk niet eindigde bij gebrek aan stenen. Wie weet schrijven ze er over zoals over de stoommachine, of de spinnerij, die na reeksen en reeksen kleine doorbraakjes, gespreid over vele, vele jaren, aan het einde de indruk gaf dat de wereld er "plots" heel anders uitzag...?
---------------------------------------------
(1) http://krugman.blogs.nytimes.com/2014/04/15/rising-sun/
Abonneren op:
Posts (Atom)