Bij de pediater was het probleem vlug opgelost. De één of andere Latijnse naam was in omloop, en baby Thomas heeft het ook. Veel hoesten, koorts, bleke kleur en jammeren: Bizarrus jamaivus generalitis. En om twee vliegen in één klap te slaan heeft hij ook nog een begin van een oorontsteking. Dat maakt dat hij pijn heeft, en dus ligt onze baby, die normaal gemiddeld één keer per veertien dagen zijn klep open trekt, geregeld ligt te huilen. En het verklaart ook waarom hij 's nachts geregeld wakker wordt.
Het is pech, natuurlijk, weken nadat hij zijn buikgriep heeft overwonnen. Omdat ik er nog niet helemaal bovenop raakte heb ik voor morgen een dag vrij genomen: gewoon om eens in mijn bed te liggen. Alleen, baby Thomas mag niet naar de crèche. Dus als papa dan toch thuis is kan hij ook wel op baby Thomas passen. Nietwaar?
Ach, ik geef het toe, we mogen niet klagen, maar we doen het toch. Baby Thomas, die nu al twee keer veertig graden koorts heeft gemaakt - die heeft reden tot klagen. Terwijl wij, die nu Thomas ruim twee maanden naar de crèche gaat hem voor de eerste keer moeten thuishouden, alleen maar zeer verwende ouders zijn.
Het ergste is natuurlijk wanneer hij duidelijk pijn heeft. Zo'n klein babytje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten