Na veel gespartel en gehoest - hij is weer verkouden - ligt baby Thomas eindelijk in zijn mandje in slaap. Een grote opluchting, want een baby die moe is maar niet kan slapen krijgt het moeilijk om zijn legendarische zonnige zelf te blijven.
Papa sluipt, letterlijk op kousenvoeten, tot bij het mandje en ziet glimlachend hoe baby Thomas in "kandelaar" ligt: op zijn rug, met de handjes in lichtgevormde knuistjes naast zijn hoofdje: baby Thomas slaapt.
Maar wat is dat? Baby Thomas heeft zo hard en veel en lang gesparteld dat hij (a) allebei zijn sokjes heeft uitgeprutst en (b) hij niet langer onder, maar grotendeels op zijn dekentje ligt.
Alarm! Alert! Brrrrrp! Baby Thomas gaat koude voetjes krijgen! Tuut - tuut - tuut - tuut...
Wat nu? Als ik zijn deken onder hem vandaan haal is hij zo weer wakker en begint het gehoest opnieuw. Er zijn nog dekentjes, maar die liggen in de kamer waar peuter Sarah ligt te slapen, en die kan het ook heel goed gebruiken. Papa zwerft de benedenverdieping rond als een tijger op zoek naar een prooi, tot hij aan een stoelleuning nog een sweater van baby Thomas zelf ziet hangen. Daarmee sluipt papa, opnieuw op kousenvoeten tot aan het mandje waar baby Thomas ligt te slapen, en deponeert de zachte stof heel voorzichtig, zonder adem te durven halen, over de babyvoetjes. De kleinste verstoring kan fataal zijn...
Maar alles is in orde. Baby Thomas blijft slapen en nu blijven zijn voetjes warm! Papa sluipt vertederd weer weg. Een sissy, en er nog trots op ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten