Het was een verkopersmarkt, die markt van huizen en gronden (1) van pakweg 2007 tot 2012 - en daarvoor en daarna misschien ook, maar omdat ik niet erg keek en kijk weet ik dat niet. Maar omdat ik nu eenmaal eigenaar ben van dat huis met grote tuin en goed uitzicht, plus de mogelijkheid de zolder serieus uit te bouwen, kon ik er naar kijken als het integendeel een kopersmarkt was. Dat wil zeggen, ik gedroeg me (naar de maatstaven van een verkopersmarkt) nogal verwend, want ik kon me gemakkelijk veroorloven uiteindelijk te eindigen zonder nieuw huis: ik heb er al één.
Dus welke conclusies zou ik trekken als de markt nu eens heel erg zou omslaan, en pakweg ikzelf een huis zou willen verkopen in een kopersmarkt? Wel, ik zou in de eerste plaats terugdenken aan de theorieën over "transparantie" die ik heb bedacht door De Soto te lezen (2), aangevuld met eigen ervaringen. Ik zou (in die kopersmarkt, dus) bedenken dat ik erge nood had aan kandidaat kopers, en dat ik die alleen zou vinden door zo open, eerlijk en eenvoudig mogelijk zoveel mogelijk duidelijk te maken op zo weinig mogelijk tijd. Terwijl je in de huidige echte markt ongeveer om het even wat kan doen, en er komt toch volk op af.
Zo denk ik een beetje meewarig glimlachend terug aan de persoon die van de tien beschikbare foto's er drie (3) had gewijd aan de keuken: een blik op de ingebouwde koelkast, gevolgd door een blik op de ingebouwde koelkast maar dan van dichter bij, en dan gevolgd door een blik op de deur van de ingebouwde koelkast, maar dan in close-up. Het ding is ongetwijfeld al lang verkocht, maar in mijn ingebeelde markt kwamen de kopers zelfs niet kijken. Ik heb alle begrip voor mensen die op Immoweb de goedkope formule met tien foto's kiezen, die zich zelfs niet even afvragen wat de koper wil weten - maar ik heb niet zoveel begrip voor dit soort onnadenkendheid. Want wat de koper wil weten - of beter gezegd, wil zien - is: een heel duidelijke blik op de keuken (maar één volstaat, dank u), leefruimte(s), slaapkamers (verschillende foto's als ze er erg verschillend uitzien) en badkamer en de tuin. Met wat geluk heb je daarna nog een paar plaatsen voor foto's over, op dat budget van tien. Kies de troeven van je huis (grote leefruimte, grote tuin?) en Geef ze mee vanuit een andere hoek.
Klinkt triviaal, zeker? Ga zelf maar eens kijken (aangenomen dat het nog steeds een verkopersmarkt is). Twee foto's van de (vervallen) garage, drie van het tuinkot, je gelooft je ogen niet.
Veel belangrijker nog is dat je eerlijk bent. Jaja, in een verkopersmarkt doet het er niet toe, maar ikzelf zat in een kopersmarkt, remember? Dus, "200 vierkante meter (ik houd van ronde getallen, zeg dat het 12.5 x 8 was), twee slaapkamers, ruimte om zolder uit te bouwen. Dus je komt binnen in de 12.5 x 8, en het blijkt dat een deel daarvan is gebruikt voor de ruime garage. Dus een gang, buigt in een L-vorm naar rechts, en daar voorbij de inderdaad ruime leefruimte met keuken, maar aan de straatkant een nogal nauwe keuken, een slaapkamer en de garage. En links als je binnenkomt? Ha, aan de straatkant nog een mooie ruimte van vier meter breed, maar dan wel met de trap naar boven erin. Voor mijn part, natuurlijk, maar als je dat de "tweede slaapkamer" noemt, dan vraag ik me af hoeveel meer kermistrucs je aan het uithalen bent, en hoe dom dat je eigenlijk denkt dat ik ben (niet zo dom als ik er uitzie).
Vervolgens, wanneer je die trap opgaat, blijkt dat je wel in de 12.5 x 8 van de bovenverdieping uitkomt, maar dat het dak al meteen ter hoogte van de vloer schuin omhoog gaat hellen. Bovendien is de trap zo gebouwd dat die er daarboven zelf ook al met een groot stuk ruimte vandoor gaat. Kortom je krijgt er zeker twee slaapkamers en een badkamer in, maar nooit van je leven een derde plus de soort gang die je dan nodig hebt. 500,000 euro? Wel, in de verkopersmarkt is het ongetwijfeld alweer verkocht: a fool and his money are soon parted.
Wat ik ook nooit begrepen heb (let op de formulering: in de vorige twee paragrafen was ik aan het pontificeren; hier heb ik het niet begrepen. Moet ik het onderlijnen ook?) is "adres aan de eigenaar/makelaar vragen". Kijk, één van de aardigheden van "transparantie" zoals je het bij De Soto vindt is nu juist dat je met heel weinig moeite de ligging, de oriëntatie, de aard van de straat en de aard van de tuin (veel schaduw? uitkijkend op een oude loods?) te weten komt, zodat je selecteert op waar je je (zéér kostbare, zéér schaarse) tijd in steekt. In "mijn" kopersmarkt laat je die dan ook allemaal schieten. De juiste volgorde is: éérst je selectie maken, en dààr moeite in steken, en niet omgekeerd.
Maar het aardige was dat ik er na een tijdje plezier begon in te krijgen. Dus stuurde ik toch maar een mailtje (waarop ik van makelaars en eigenaars altijd prompte antwoorden kreeg, en van notarissen vaak helemaal niet, één keer zelfs na herhaling. Don't ask me why...), want het antwoord dat ik kreeg vertelde me daarna, als het huis zes maand later nog altijd te koop stond, hoe lang het er precies al stond. Maar de moraal van het verhaal blijft: in mijn kopersmarkt zou ik er als verkoper van bij het begin voor zorgen dat de koper weet, en kan zien: het huis ligt aan een drukke steenweg. Maar. Grote diepe tuin, met achteraan een natuurgebied, honderd meter grasveld verder, met heel veel bomen, gelukkig naar de noordkant gericht, dus ze pakken nooit je zon af. Je houdt niet van steenwegen? Geen probleem, ik heb tenminste niet je kostbare tijd verspild. Je vindt steenwegen niet zo belangrijk (of je ziet er zelfs het grote gemak van in) - dan kan je gerust eens komen kijken en je zal je niet hoeven afvragen of ik veel kermistrucs aan het proberen ben.
Oeps. Voor alle duidelijkheid: het huis staat niet te koop. Kleuter Thomas heeft al verklaard dat hij nooit meer uit zijn nieuw kamertje wel wil. Punt.
-----------------------------------------
(1) http://www.speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/01/beschouwingen-bij-de-vastgoedmarkt.html
(2) http://www.speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/01/de-vastgoedmarkt-transparantie.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten