zondag 10 februari 2013

Het kwoteringssysteem van Amazon is pluimen kwijt.

Hoe het precies zit weet ik niet, maar het lijkt er op dat Amazon tegenwoordig een soort toepassing heeft waarbij auteurs zelf hun boeken op de Kindle kunnen uitgeven. En waarom ook niet: tussen al die verworpen manuscripten zullen er altijd wel een paar zijn waarvan achteraf, vele jaren later, blijkt dat het echte meesterwerken zijn. Omdat ik niet veel van het wereldje ken (enthousiaste consument, dat wel), dit raadseltje uit een ander medium: welke muziekgroep is bij zijn eerste officiële audiëntie wandelen gestuurd met de mededeling "gitaargroepen zijn uit de mode" (1)?

Wacht, dat doet me er nog aan denken. Eén van de leden van de groep verloor zijn moeder toen hij veertien jaar was. Die moeder... Maar ik dreig de oplossing weg te geven... (2).

Dus. In deze wereld waarin je geen papier en geen inkt en geen transport meer nodig hebt, waarom zou je niet om het even wie die maar wil zijn tekst ter beschikking laten knallen, en laat de markt zijn werk doen? Er zijn er die een boek voor 0 (nul) dollar verkopen, ongetwijfeld in de hoop dat het zo goed wordt gevonden dat de volgende van de reeks het aan hogere prijzen ook zullen goed doen. Of ze verkopen voor één of een paar dollar, en er is een "send sample now" optie. Je krijgt dan de eerste twee (of zoiets) hoofdstukken thuisgestuurd, en als je het goed vindt kan je daarna alsnog het hele pak aankopen. Volgens mij een zeer verheugende ontwikkeling: tegen de facto geen kost krijgen heel veel meer mensen de gelegenheid aan het woord te komen.

Natuurlijk overspoelen de kandidaten in dichte drommen het systeem, en het resultaat, moet ik zeggen, werkt in aanzienlijke mate "systeem-bevestigend". De overspoeling bestaat inderdaad in zeer ruime mate uit totale pulp. En dus blijkt nu dat "het systeem" het al die tijd bij het rechte eind had. Er is zoiets nodig als "poortwachters"; mensen wiens functie en broodwinning er in bestaat de grote hoop tegen te houden voor ze zich vertalen in enorme hoeveelheden verspild papier en gemorste inkt. Eenmaal die hun werk hebben gedaan verschijnt er nog altijd een gigantische papierberg, waarvan ook lang niet alles is wat het had kunnen zijn, maar de huidige feiten leren het, het is al heel veel beter dan wat het zonder poortwachters was geweest. Het grotere nadeel is dat ze inderdaad groepen wegens "uit de mode" kunnen blokkeren - maar weegt dat op tegen de besparingen op vermeden rommel?


Toch ontstaat er nu een nieuw probleem. Vroeger, heb ik gemerkt, gaf het kwoteringsysteem van Amazon best wel een eerste beeld van wat je van een boek kon verwachten. Zeker heb ikzelf altijd gevonden dat tevreden lezers hun enthousiasme zo hard met hoge scores uitdrukten dat het systeem teveel naar rechts werd getrokken (3), maar dat was iets dat je heel eenvoudig in je gedachten kon houden. En dus waren vijfsterren doorgaans best wel goede boeken, en driesterren waren flauwe boeken, en de kwotering "één ster" betekende haast niets, behalve de uitdrukking van één of andere persoonlijke - en daarom waardeloze - frustratie.

Maar deze keer is het anders. Deze keer knalt de één na de ander zijn slecht geschreven, slecht doordacht concept op Amazon, creëert duizend nicknames en recruteert heel de familie, vrienden en kennissenkring om hetzelfde te doen, en vijf minuten later ziet het er uit alsof de hele wereldbevolking uitgerekend dat vod het grootste stuk literatuur uit de wereldgeschiedenis vindt. En als je daar dan zelfs een heel lage prijs voor betaalt, maar toch al een hoop tijd in investeert om dat ook te beseffen, dan is dat een tikje irriterend.

Zo blijven de beloftes van het internet een groot zoeken en tasten. Dat is op zich puik; je zal mij niet horen zeuren over het "gebrek aan sociale verbondenheid" (wat hebben ze toch in hun tabak gedraaid?) dat het allemaal veroorzaakt. Maar dat er wel eens een nadeel vasthangt aan de vooruitgang - ach, wel, niets nieuws onder de zon, zeker?

--------------------------------------------------
(1) bij wijze van hint: En welk lid van dezelfde groep is ooit aangesproken met de woorden "John, gitaar spelen is erg leuk, maar je gaat er nooit geld mee verdienen"?
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2006/05/mother-mary.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2006/03/kwotering.html

Geen opmerkingen: