Het lijkt er op dat de vorige post over de Amerikaanse verkiezingen (1) dan toch wat voorbarig was. Maar goed dat ik er weer bijschreef dat ik het nauwelijks kon geloven, toen de polls lieten zien dat Obama achterop raakte. Achteraf bezien lijkt het er op dat we gewoon een standaardverhaal hebben gezien. Na de conventies krijgen de kandidaten een "bounce", en na enkele weken ebt die weer weg.
Praktisch aansluitend daarop sloeg de financiële crisis heel nieuwe dimensies in, en John "the fundamentals of our economy are strong" McCain "schort zijn campagne op" (!) (??) wegens... de economische crisis!
Dat is nog eens een kandidaat president met greep op de werkelijkheid!
Maar ik moet er wel bijzeggen, elke kritiek op een kandidaat omdat die ongeschikt is voor zijn job wordt natuurlijk serieus gerelativeerd, omdat we doodeenvoudig kunnen wijzen op de laatste acht jaar, en de wereld is toch ook niet vergaan, nietwaar?
(Nu, als heel het Midden Oosten eind 2,008 een baken van democratie was geweest en de VS de laatste jaren een inflatieloze economische groei van 4% per jaar bij volledige werkgelegenheid en een Dow Jones op 36,000 hadden laten zien mag je er donder op zeggen dat de vergelijkingen tussen Bush en Winston Churchill van geen kanten meer hadden volstaan. U make deze bedenking tussen haakjes verder zelf af...)
Hoe dan ook, als je nu gewoon kijkt naar de realiteit - probeer het desnoods eens bij wijze van experiment - dan moet je toch zeggen: "Obama by a landslide"?
Maar hoewel Obama's kansen er terug een stuk beter uitzien zal de landslide wel een vrome wens blijven. Laten we nog maar eens naar "de site" voor dit onderwerp kijken:
http://www.electoral-vote.com/
Knalrood, toch, die Bush-staten? Je gelooft het haast niet, maar daar stemmen de mensen dus met verschillen van tussen de tien tot meer dan twintig percent op de Republiekeinen, zelfs na acht jaar Bush! Ik denk dat we misschien allemaal wat vaker op vakantie in Kansas en Utah en Idaho moesten gaan, zodat we toch een béétje aanvoelen wat er allemaal gebeurt. Die verhalen over creationisme, dat zijn dus echt geen grappen, hé, dat is allemaal - ècht!
Het heeft iets geks, de manier waarop die mensen het kosmopolitische, vooruitstrevende, liberale Amerika van de wetenschappelijke vooruitgang, de economische welvaart en de politieke vrijheid gegijzeld konden houden, en dat mogelijk nog zullen kunnen, en dat het niet het contact met de werkelijkheid is dat daar veel aan zal veranderen. Maar goed, als je ze enkele jaren geleden mocht geloven waren die kosmopolitische, vooruitstrevende en liberale Amerikanen zo goed als uitgespeeld. Misschien dat John "de economie is gezond" McCain en George "wanted, dead or alive" Bush toch nog voldoende ogen hebben doen opengaan...
-------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/09/john-mccain-neemt-de-leiding.html
3 opmerkingen:
Is het niet meer dan normaal dat SF-auteurs voorbijgaan aan het democratisch model? Wellicht is dit toch maar een verwrongen fantasie van de hedendaagse mens die in zijn eigen beperkte tijdsbesef gevangen zit. Hoeveel % van de tijden der tijden kunnen immers als echt democratisch worden beschouwd? Die SF-auteurs blijken me eerder een sterk staaltje van visionair/historisch realisme ten toon te stellen...
OK, ik ben nog maar net begonnen met reageren en maak hier al een blunder van formaat. Mijn post heeft niets te maken met je artikel over die kerel van de frietjes, maar met de vorige post... Afijn, zo heb je toch al 2 reacties.
Ik zou zeggen: copiëer je echte reactie naar die andere post; ik denk wel dat ik deze comments hier weggepoetst krijg.
Het is overigens een goed punt dat je maakt. Maar de andere kijk is ook mogelijk: rijkere samenlevingen zouden wel eens naar meer democratie kunnen neigen. Ik weet het gewoon niet; blijkbaar zien veel SF auteurs dat niet zo zitten...
Een reactie posten