Het is jammer, zeg maar pijnlijk, dat zulk een belangrijk onderwerp nu het voorwerp wordt van grootschalige "politieke vervuiling van het denken" (1). Terugdenkend aan de beschrijving in de termen van de filosoof René Girard zien we twee doodsvijanden vechtend over de straat rollen, zo druk bezig met het afbijten van de keel van de ander, dat ze niet eens in de gaten hebben dat ze eigenlijk elkaars tweelingbroers zijn (2).
De partij die denkt dat alles "de schuld van de overheid" is vindt nu dat die zich maar zo snel mogelijk moet terugtrekken. Natuurlijk, het zou wel eens kunnen dat er dan banken failliet gaan, en dat er een domino effect optreedt, en dat heel de wereld in de afgrond valt - en hoe ze dan "de schulden" waar ze altijd zo bang van zijn zullen afhandelen is iets waar ik nog nooit een antwoord op heb gekregen.
De andere partij denkt dat alles "de schuld van de markten" is, en dat bijgevolg de overheden de boel moeten ondersteunen. Intussen hebben we echter ook gezien dat overheden zomaar opeens kunnen meemaken dat de beleggers hun obligaties niet meer willen. Niks speculanten, niks derivaten, gewoon het simpele feit dat ook u 10% op uw spaargeld kan krijgen als u maar gewoon Griekse staatsobligaties koopt: maar geef maar toe dat ook u daar geen zin in hebt uit vrees dat ze zullen in default gaan, of uit de euro stappen, enzovoort. Dus zomaar opeens is het geld waarmee die overheden dat allemaal moeten doen er niet meer. De kassen zijn leeg, de deuren zijn dicht, de hele zooi is gesloten.
En in dat geval moet je ook kunnen antwoorden op het punt: Europa, dat is ook maar "33 keer Griekenland". En hoe meer de schulden oplopen, hoe groter de kans dat de beleggers ook de obligaties van de grotere overheden niet meer zullen willen, en dan kan ook "Europa" de boel niet meer uit de soep halen - want "de kassen zijn leeg" etc - en dan kletst heel de wereld alsnog tegen de vlakte.
Dus, zou je als normaal denkend persoon gaan denken, het is stilaan tijd om eens na te denken waar we staan, hoeveel ruimte we nog hebben, wat we nog kunnen, wat we beter laten, inclusief de vraag hoeveel extra belastingen we zelf bereid zijn te betalen. Maar dit zeer belangrijke onderwerp gaat helemaal tenonder in de ruzies van de twee vechtende partijen, die niet eens kunnen over al die onderwerpen nadenken, omdat ze niet aanvaarden dat de ander zelfs maar bestaat. De ene partij kan onmogelijk een antwoord op de vraag "hoeveel ruimte er nog is" geven (tenzij "nul"), omdat ze anders een zinvolle rol voor de overheid erkennen. En de andere partij kan onmogelijk een rol voor de markten zien, omdat ze welk ongeval en probleem en crisis er ooit gebeurt de markten al als oorzaak van de problemen hebben verklaard voor ze zelfs maar weten wat er gebeurd is.
En serieus dat ze allemaal zichzelf nemen...!
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/02/complexe-wetenschappen-en-politieke.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/06/over-markten-versus-overheden.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten