http://www.tijd.be/nieuws/geld_-_beleggen_fondsen/-Euro_krijgt_begin_2011_klappen-.9004779-3457.art?utm_source=picks&utm_medium=direct
Het dateert van drie januari 2011, dus bijna drie maand geleden. En de titel is duidelijk: de euro krijgt "begin 2011" klappen. We zijn bijna april, dus tijd om ons af te vragen hoe de geschiedenis er nu uitzag in vergelijking met de voorspelling. Hier is de euro/dollar grafiek van de krant De Tijd:
http://grafieken.tijd.be/190143785
Zet onderaan bij "periode" de datum op 3 januari 2011, en... Ziet er iemand "klappen"? Ik zie een grafiek waarin de euro van 1.3400 naar 1.4200 is gestegen. Dus wat was nu de waarde van de analyse van Morgan Stanley? Iedereen die zijn strategie op deze opinie had gebaseerd was nu een hoop geld kwijt geweest. Dus de waarde was in feite serieus negatief. Dus waarom gebruiken mensen hun kostbare tijd om dat soort dingen te lezen - of zelfs om ze te schrijven?
Misschien zal je zeggen: maar het artikel spreekt toch over een koers van 1.21 tegen juni 2011? Dat is natuurlijk zo, maar beeld je nu maar eens in dat we in juni inderdaad 1.21 staan. Vind je dat daarmee de "voorspelling" zijn waarde zou bewezen hebben? Beeld je in dat jij de financiëel directeur (of zoiets) was die met miljoenen, tientallen en zelfs honderden miljoenen euro's en dollars werkt. Wat je in dat geval in januari wil weten is dat het eerst met 800 (!) punten zal stijgen, en het is best meegenomen als je weet dat het drie maand later alsnog zal gaan dalen. Maar als je alleen maar leest dat het "begin 2011" zal "klappen krijgen", en "in juni 1.21 zal staan", dan kom je nooit van je leven op het idee dat er een stijging van 1.34 naar 1.42 zit aan te komen. Tenzij, natuurlijk, je het artikel niet eens leest. Maar als het gaat over artikelen die niemand leest: waarom schrijven ze het dan? En als dit soort artikelen veel gelezen wordt: zouden de lezers in feite niet beter Uw Horoscoop raaplegen? Het had er nog verder kunnen naast zijn, maar daarmee is het echt gezegd.
Ik herinner me nog hoe ik in die tijden waarin ik wel eens presentaties gaf over de wisselmarkten de nodige aandacht had besteed aan de zinloosheid van dat soort voorspellingen, toen iemand van het publiek precies die vraag stelde: waarvoor dienen dan al die analistenrapporten?
Goeie vraag. In feite vraag ik het me al lang ook af. Ik bedoel maar, het is niet omdat ik niet weet waar ze voor dienen dat ineens de voorspelling juist was, nietwaar? Het blijft er even ver naast. Mijn beste gok was, en is: entertainment. Het is zoals mensen die graag artikelen lezen over de naderende voetbalmatch. Veel analyses over spelers, hun kwaliteiten, de mate waarin ze fit zijn; het komt allemaal heel erg actueel en ingewijd over - maar je bent er geen stap mee vooruit als je samen met mij (die noch de financiële voorspellingen, noch de voetbalartikelen heeft gelezen) aan de pronostiek en de wisselmarkten zou deelnemen. Entertainment. Bezigheidstherapie misschien ook.
Overigens, herinner iemand zich deze nog?
http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/10/een-beursvoorspeller.html
Er was een "beursvoorspeller" op basis van Twitter ontdekt, en kijk, het werkte en heel de wereld stond aan te schuiven om met de uitvinder te praten. Maar cynisch als altijd herinnerde ik aan het regeltje dat een financiële voorspelling niet tegelijk waar èn algemeen bekend kan zijn. Immers, basistheorie zegt dat alle bekende informatie al in de koersen zit. Dus als een voorspelling tegelijk waar èn bekend is, dan zit ze ook al in de koersen, en een koers die al gehaald is kan niet nog eens opnieuw gehaald worden. Zo heel cynisch was ik dus eigenlijk niet, gewoon eerste les portefeuilletheorie. En wat vernemen we zes maand later op een conferentie van de uitvinder zelf...
"Bollen gaf daarbij wel aan dat als iedereen zijn algoritme zou gebruiken om de beurs te voorspellen, het algoritme niet meer bruikbaar is."
Nja, een mens vraagt zich af of de wereld zichzelf niet een hoop opwinding had kunnen bespaard hebben, destijds, zes maand geleden, nietwaar? "Eerste les portefeuilletheorie", zou dat nu echt zo moeilijk zijn?
Maar je hoeft het heus niet met me eens te zijn. Als je toch nog waarde hecht aan de voorspellingen van de analisten: kan jij me vertellen of je nog veel belang hecht aan die van Morgan Stanley? Zo neen, wanneer precies ben je ermee opgehouden, en waarom? Wat is je criterium om te zeggen "van die analist lees ik geen voorspellingen meer, er is toch geen verband met de realiteit"? Want als daarop alleen maar een schouderophalend "ik volg het wel degelijk allemaal" komt, dan kan ik alleen maar zeggen dat je het blijkbaar niet belangrijk vindt dat er geen verband tussen de voorspelling en de uitkomst bestaat. Niet iets om je geld op in te zetten.
Entertainment, dus.
--------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/financile-voorspellingen.html
2 opmerkingen:
Very easy indeed to find wrong predictions. A more interesting analysis would be to follow closely one or more analyst and to look at his track record. In the case of the Morgan Stanley guy (or girl), it is quite likely that in an ensuing publication he recognized his error, explained it, came with an alternative scenari, cut his (virtual) losses on time,... It also possible that this guy, who was wrong in that instance, is right, say, 60% of the time. In which case, reading him makes a lot of sense.
Anyway, to judge an analyst, you need to scrutinize his work on the longer term.
That's when you can explain the track records of some banks (Goldman?), asset managers (Buffet?),... Sometimes, trends are identified ans succesfully played upon.
But I guess we will never really agree on this, Koen!
Serge
Maar we zijn het toch al over heel veel eens? Bijvoorbeeld: dat het "gemakkelijk is om foute voorspellingen te vinden": dat is toch precies het punt? Nu zal je zeggen "iedereen weet toch dat het geen natuurwetenschap is?", maar dat is in feite wat ik me afvraag, of "iedereen dat weet". In ieder geval, veel mensen gedragen zich alsof ze het niet weten, en daar gaat mijn bijdrage over.
Anderzijds maak je zeker een goed punt als je het over de "60% van de gevallen correct" hebt. Dat is in feite een uitstekend antwoord op mijn vraag welk criterium iemand hanteert om het toch nog te blijven volgen. Immers, als het "gemakkelijk is om foute voorspellingen te vinden", dan zou iedereen toch een beeld moeten hebben waar wat hem betreft het verschil met "random" ligt? Want als iemand dat niet heeft, en het toch volgt, dan blijf ik maar bij mijn opvatting dat het "entertainment" is.
Maar (bijvoorbeeld) "minimum 60%" lijkt me een goed mogelijk criterium. Alleen vraag ik me nu af: hoeveel mensen *doen* dat ook? Hoeveel mensen houden een statistiek bij van verschillende analisten met hun resultaten om vervolgens de beste over te houden? Als dat veel voorkwam, dan had je na al die jaren toch stilaan een selectie onder de analisten moeten zien?
Dus ik ontken niet dat je dat criterium zou kunnen hanteren, maar ik betwijfel of het (vaak) gebeurt. En in dat geval blijf ik me maar verwonderen over de enorme hoeveelheid aandacht die "analyses" krijgen, terwijl de lezers in feite wel weten dat ze het verschil met random beweringen niet kunnen maken.
Nu ja, "verwonderen"... Met mijn hypothese dat het entertainment is kan je het natuurlijk wel begrijpen.
Een reactie posten