maandag 4 april 2011

David Frum is een aanhanger van Romney?

David Frum is een ex-speechwriter van Bush (de nar, niet de vader), die evenwel een politieke beweging heeft opgezet met als thema (naverteld in eigen woorden) dat de rechterzijde in de VS dringend weer bij zinnen moet komen. Steeds in eigen woorden, dat "luciede rechts" even hard moet afstand nemen van "dom rechts", als "luciede links" dat destijds moest doen met "dom links", en om dezelfde reden: kwestie van er niet even oliedom uit te zien.

Daarmee gooit hij een pad open dat in mijn ogen de mogelijkheid in zich draagt om de Republiekeinen te rehabiliteren. En die David Frum schrijft nu het soort artikel dat me doet vermoeden dat hij heeft besloten achter de kandidatuur van Romney te staan:

http://www.frumforum.com/romneys-healthcare-talking-points-still-need-work

Het kan misschien allemaal nog afhangen van de vraag of er een nog veel zwaardere kandidaat komt opdagen, maar toch, als je iets leest als...

"How hugely personally impressive he is, in ways big and small. He remembers the names of people in the audience. He knows the policy. He can be very funny. He’s sharp, prepared, ready for any question. Underneath it all, he manifests personal character and decency"

Geen toeval, zeker, dat dat het soort dingen is die je moet schrijven om mij te doen denken dat het aantrekkelijk klinkt? Dat is tenslotte waar Frum heel erg goed in is, in het verpakken van boodschappen die er de kandidaat aantrekkelijk doen uitzien.

Interessant, ook, dat Frum opmerkt dat het Romneycare-probleem nog lang niet is opgelost. Dat is immers precies waarover ik zelf al een paar keer met de handen in het haar zat (1). Interessant, verder, dat hij zegt dat de huidige versie van "het Verhaal" niet erg overtuigend klinkt. Je weet wel, Romneycare was uitstekend in die ene staat, maar als je het naar heel de VS uibreidt, dan werkt het niet meer. Zo verteld is het natuurlijk voodoo-politics: kan iemand vertellen wat er zo specifiek is aan de grenzen van Massachusetts dat een politiek die binnen die grenzen een uitstekend voorbeeld van Hayek-liberalisme is (2) ineens een communistisch complot wordt omdat het die grenzen overschrijdt? Valt dat bijzonder aspect overigens perfect samen met die grenzen, of is er binnen Massachusetts een gebied waar het concept niet echt buiten mocht komen?
Je ziet het punt...

Hoe dan ook, ik vang een heel fraaie echo op van wat ik zelf vond, namelijk dat Romney beter het idee als zijn rechtmatig erfdeel zou omarmen, en vervolgens zeggen dat "het origineel beter is dan de kopie". En nu zie ik Frum schrijven:

"He joked that the president paid him the compliment of describing his plan as the inspiration for the president’s own plan. “In that case,” said Romney, “why didn’t he call me?” Romney suggested the president should have asked him what worked and what didn’t in the Massachusetts experiment."

Ja, ik vind echt dat ik op een soort zelfde golflengte als Frum terechtkom.

Dat maakt dat ik me stilaan eens moet gaan afvragen hoe het met de ultieme geloofwaardigheidstest zit. Je weet wel, het antwoord op die twee vragen:

Wanneer had je door wat een miskleun die hele Irakoorlog was?
Wanneer heb je dat publiek gezegd (url).

Ik ga er nog niet heel veel moeite voor doen, maar hier is een serieuze indicatie dat voor Romney het antwoord minstens "september 2007" is:

http://www.politico.com/blogs/jonathanmartin/0907/Romney_concedes_Iraq_a_mess_describes_threestep_plan.html

September 2007, dat is heel, heel laat. Dat is in een jaar waarin veel Republiekeinen het al doorkregen (3). Maar het blijft heel goed mogelijk dat er nog wel vroegere voorbeelden van opduiken. En verder, tja, we zullen desnoods wel een zekere flexibiliteit aan de dag moeten leggen, zeker? September 2007, het zou niet erg indrukwekkend lijken, maar uiteindelijk lopen er meer dan genoeg rond die zelfs dat niet zouden kunnen voorleggen.

Dus... Romney... Momenteel is Romney de enige kandidaat die me geen kater zou bezorgen als hij Obama zou verslaan. Veel hangt natuurlijk af van wat Obama zelf nog weet te presteren, maar toch... Aangezien onze opinie geen enkel belang heeft, en we er ook niet op kunnen stemmen, lijkt de hele show me het boeiendst wanneer we er zo onbevooroordeeld mogelijk naar kunnen kijken. Dus zal ik maar hopen dat Romney zijn Romneycare-probleem kan oplossen. Want zoals het er vandaag uitziet, en ik ben echt niet de enige om dat te zeggen, is het gewoon niet spannend. Vandaag zou het "Obama, with a landslide" zijn. Maar als er geen tegenspraak is, welke uitdaging blijft er dan over om de beste ideeën te laten bovendrijven?

------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/01/kwestie-van-het-vooral-niet-te-vergeten.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/02/oei-oei-oei-romney.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/03/obamas-communistische-inspiratiebron.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/07/de-vaas-ligt-in-scherven-op-de-grond.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/voetje-voor-voetje.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/02/als-we-het-toch-eens-hadden-geweten.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/09/kijk-toch-eens-aan.html

Geen opmerkingen: