vrijdag 9 februari 2007

Als we het toch eens hadden geweten...

MSNBC heeft vandaag een artikel over de (toenmalige) Amerikaanse onderminister van Defensie, Douglas Feith.

http://www.msnbc.msn.com/id/17051786/

Laat ik dat maar even kaderen. We zagen recent grote voorstanders van de oorlog passeren, in termen van “als we geweten hadden wat we nu weten, dan waren we nooit aan de oorlog begonnen” (1). Je weet wel: er waren geen WMD’s, en het was allemaal toch veel moeilijker dan gedacht, enzovoort. Maar ja, zo klonk het verhaal, we waren nu eenmaal op het verkeerde spoor gezet door de inlichtingendiensten, de CIA op kop.

Dat is een deuntje waarover ik me de eerste keer heb vrolijk gemaakt, op de kop af drie jaar geleden, in een postje op usenet met als titel “Het is de schuld van de inlichtingendiensten!”, van 9 februari 2,004 (2). (Ik zie bij het terug opzoeken dat Powell toen al verklaarde dat hij met de informatie die hij “intussen” had een ander beleid had willen voeren. Sommige mensen hadden dat toen al ruim een jaar door, anderen hadden het pas nog eens drie jaar later door, en sommigen hebben het nu nog altijd niet door: “you can fool some of the people all of the time”(3))

De “vrolijkheid” ging er om dat het liedje nog maar één jaar daarvoor heel anders klonk. Toen klonk het nog alsof diensten als de CIA zelf in het complot zaten om de “imminent threat” van Saddam te helpen verdoezelen. En tot vandaag, drie jaar later, kan je nog steeds op Amazon (ik vrees dat de url te lang is voor Blogger, maar ik vond het op een wip terug) het boek zien (zij het aan “Bargain Price” – hoe zou dat toch komen?) waarin dat aan de wereld werd kond gedaan. Ik verwijs maar naar de post van toen, maar de uitleg ging van “Mylroie describes how the C.I.A. and the State Department have systematically discredited critical intelligence about Saddam's regime, including indisputable evidence of its possession of weapons of mass destruction."

(Tot vandaag laat ik me geregeld verwijten dat ik destijds de voostanders van de oorlog bekritizeerde in termen van “ze geloofden de leugens van Bush pink op de naad”. De lezer begrijpt natuurlijk onmiddellijk: “persiste et signe”, en het zal nog gebeuren.)

Het punt is natuurlijk: Ze hadden de informatie waarvan ze nu beweren dat ze er mèt die informatie nooit aan waren begonnen. De bewering dat ze die niet hadden was alleen maar het zielige schaamlapje waarachter ze nog probeerden weg te kruipen; het zieligste schaamlapje van de wereldgeschiedenis, toen al.

Maar intussen is er niet langer alleen dat boek, waarin hun eigen propaganda beweerde dat dezelfde CIA, die de schuld was van de overdreven claims, eigenlijk geprobeerd had de bewijzen ervan juist te verdoezelen! Ze krijgen dat deze weken nog eens extra op hun dak met het proces tegen “Scooter Libby”. Ook daar zien we het thema van de regering Bush die mensen, verbonden aan de CIA, met alle middelen probeerden te discrediteren, omdat ze, zogezegd, de link tussen Saddam en het terrorisme juist "minimalizeerden"! Dat was inderdaad wat ze ons destijds wilden doen geloven, daar niet van. Hetgeen me verbaast is de manier waarop velen nog jaren, sommigen tot vandaag, pink op de naad geloven dat Bush eigenlijk misleid was door de overdreven, en daarom foute informatie over de dreiging. Zelfs als de bewijzen van het tegendeel hen sinds jaren, vanop een afstand van drie centimeter voor hun neus, recht in het gezicht staren.

En vandaag, dus, is het een simpel nieuwsfeit dat zeer, zeer hoge functionarissen uit die regering de informatie die de regering Bush wilde horen, en die dom rechts pink op de naad bleef napraten, gewoon fabriceerden zoals dat uitkwam:

“Feith, who was defense policy chief before leaving the government in 2005, was one of the key contributors to the administration's rationale for war. His intelligence activities, authorized by then-Defense Secretary Donald H. Rumsfeld and his deputy, Paul D. Wolfowitz, and coordinated with Vice President Cheney's office, stemmed from an administration belief that the CIA was underplaying evidence of then-Iraqi leader Saddam Hussein's ties with al-Qaeda.”

Dus de vraag is of mensen die op dat soort problemen wezen nu “hysterische, anti-Amerikaanse extreem-linkse intellectuelen” waren, of integendeel de echte vrienden van Amerika, die in wanhoop de grootste exponent van de Westerse Beschaving in de handen zagen vallen van dat soort hoogverraad:

"The bottom line is that intelligence relating to the Iraq-al-Qaeda relationship was manipulated by high-ranking officials in the Department of Defense to support the administration's decision to invade Iraq," Levin said yesterday. "The inspector general's report is a devastating condemnation of inappropriate activities in the DOD policy office that helped take this nation to war."

Ach, de vraag stellen is haar beantwoorden. Het dronken nijlpaard in het Witte Huis heeft nog twee jaar te gaan: gelukkig al een lamme eend sinds toen hij pas herkozen was. Dus laten we besluiten met één puntje. Tot op de dag van vandaag blijven sommigen pink op de naad geloven dat Bush eigenlijk een rechtvaardige oorlog voerde, en dit deels gebaseerd op foute informatie. De waarheid, rijkelijk laat, is dat Bush en de rest een bende platte leugenaars waren, die een oorlog begonnen zijn die hen nu in ongelofelijke klodders van het gezicht aan het druipen is. Als het niet zo tragisch was zou ik zeggen dat elke donkere wolk nog wel een zilveren rand had.

--------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/voetje-voor-voetje.html
(2) Het Google ID is 4027c217$0$307$ba620e4c@news.skynet.be
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/05/you-can-fool-some-people-all-of-time.html

Geen opmerkingen: