Tafereel één: Stilleven: Een computertafeltje, een gevuld glas water, een peuter van 18 maanden die nog niet kan stappen, maar die zich wel kan optrekken aan tafeltjes om op de tast te verkennen wat er zoal op die tafeltjes te ontdekken valt, en een mama die een fles pap aan het klaarmaken is.
Tafereel twee: Huiselijk geluk. Een mama zit in de zetel met in haar armen een peuter van 18 maanden die tevreden een fles pap aan het leegdrinken is. Ineens merkt mama op dat de peuter helemaal nat is. Papa merkt verwonderd rondkijkend op dat het glas dat daarnet vol was, nu leeg op dezelfde plaats staat. Er is ook een grote natte plek op de grond.
Tafereel drie: Transcendentale epistemologie. Papa ziet een scène voor zijn ogen waarbij een peuter van 18 maanden zich optrekt aan het tafeltje en op de tast een glas water vindt. De peuter reikt helemaal tot aan de rand van het glas, en trekt dat naar zich toe. Het glas rolt om en giet zijn inhoud neer over de peuter, die aan de plotse afkoeling voelt dat er iets niet helemaal in de haak is. De peuter vermoedt dat ze iets mispeuterd heeft, maar zet geen keel op omdat ze begrijpt dat ze daarmee alleen maar de aandacht trekt. Ze probeert zo goed en zo kwaad als dat kan de zaak te camoufleren. Op één of andere manier zet ze het glas terug recht en begint met grote oogjes en een onschuldig gezicht rond te kruipen.
Met een beetje geluk hebben mama en papa niet eens iets bemerkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten