We lopen al een tijdje rond met verbouwingsplannen, en ineens (overigens tot onze grote tevredenheid) laat de firma weten dat ze vroeger kunnen beginnen: volgende dinsdag.
Goed, maar ik zit volop in een tweede aanval van het beest dat me drie weken geleden al velde. Niets aan te doen. Op één week-end tijd, met barstende hoofdpijn, duizelingen en koude rillingen moet er een halve verhuis door.
En zeggen dat je normaal in deze omstandigheden heerlijk kunt liggen ijlen in je bed. Wat leven we toch in een paradijselijke tijd waarin we ons dat kunnen veroorloven.
Ik ben te ziek om te bloggen, en hoe dan ook, ik heb er geen tijd voor. Het is pauze, hier, de keuken is net leeggemaakt en de laatste plank staat op de zolder. Vlug een krabbel om te zeggen waarom hier zo weinig gebeurt. Maar ik denk wel dat er een paar preken zitten aan te komen, over mensen die zich beklagen over hoe ze moeten "werken" terwijl ze ziek zijn.
Ooit al eens geprobeerd je in te beelden dat je als melaatse in de middeleeuwen dakloos rondzwierf?
Hoe zou het eigenlijk gezeten hebben met de ziekteverzekering voor de slaven in de zilvermijnen van onze verlichte Grieken uit de tijd van Socrates?
Etcetera. Dat zal dus nog even moeten wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten