Lezer Jan lijkt het niet erg eens met mijn opmerkingen over financiële voorspellingen (1). "En als niemand een mening zou hebben, wat zou je dan doen?". Ook zegt hij dat ik ervan uitga "dat er maar één voorspelling is, maar in werkelijkheids zijn er meer".
Maar mijn punt was niet dat er geen meningen (mogen) zijn, maar alleen dat ze niet tegelijk waar en publiek bekend kunnen zijn. En juist omdat publiek gemaakte voorspellingen niet waar kunnen zijn, en bijgevolg niets waard kunnen zijn, terwijl er toch voor betaald wordt, is mijn punt dat er heel veel van zullen zijn. Als mensen geld zouden betalen voor papiertjes waarop ik eigenhandig mijn naam schrijf, dan zouden die papiertjes zich ook vermenigvuldigen om de beroemde broden en vissen te doen afdruipen. En zo is het ook met financiële voorspellingen.
Maar wat betekent "betrouwbaar", vraagt Jan zich af. Goede vraag, daar niet van. Hier betekent het niets anders dan wat het in de gewone spreektaal betekent. Het is zoals een weersvoorspelling, die "betrouwbaar" is als je er je beslissing over (bijvoorbeeld) een weekend aan zee van kan laten afhangen. Het is in deze simpele betekenis dat een financiële voorspelling niet "betrouwbaar" kan zijn èn publiek bekend.
Hoe dan ook, zegt Jan, de koers wordt niet bepaald door de voorspellingen. De koers wordt uiteindelijk bepaald door vraag en aanbod. En dat is zeer, zeer juist. Dat is zo juist dat het zelfs verdient even bij stil te staan. Heel veel mensen denken namelijk dat de koers bepaald wordt door dingen als begrotingstekorten of rentevoeten of wat dan ook. Terwijl al die factoren hoogstens een invloed kunnen (maar niet moeten) hebben op vraag en aanbod, en het is dat laatste dat de wisselkoersen bepaalt - tenminste, als we het over vrij verhandelbare munten hebben.
En dus, zegt Jan, is wat de voorspellingen doen alleen maar een proberen die beslissingen van vraag en aanbod te voorspellen. En ik kan het er alweer niet nog meer mee eens zijn. Maar mijn punt verandert daar helemaal niet mee. Aan het simpele feit dat de voorspellers hun eigen pogingen wereldkundig maken, kan je zien dat ze ze er zelf weinig vertrouwen in hebben. Want zoals ik liet zien: indien ze ook nog waar waren, dan zou het wereldkundig maken ze juist onwaar maken; het zijn "self-defeating prophecies". Terwijl, indien ze geheim blijven (en toch waar zijn), de bezitter oneindig veel meer zouden opbrengen dan alle bestsellers van de wereld bij elkaar.
Dat laatste geef ik je op een briefje - alleen de term "oneindig" is een stijlfiguur. Maar ik geef je op een briefje: geef mij, of om het even wie die een basiskennis heeft van financiële markten, gedurende een significante periode een nauwkeurig inzicht in wat er zal gebeuren, en zonder zijn voeten van tafel te moeten nemen is hij in een oogwenk multilmiljardair. In euro. Immers, met een minimale inleg - het zou me niks verwonderen dat enkele honderden euro volstaan - ga je naar de futuresmarkten, en vanaf dat punt is het alleen een kwestie van constante verdubbeling. En het laatste, werkelijk het allerlaatste dat iemand in die positie zou doen, is dat voordeel verkwanselen in ruil voor 40 zilverlingen publiciteit.
En dus is mijn antwoord op Jans vragen wie we het meest vertrouwen eenvoudig. Alleen voor mezelf sprekend vertrouw ik in dit soort dingen niemand. Want of het nu de grootste specialist is, of de domste kluns, indien hun voorspelling waardevol was, zou de publicatie die waardeloos maken - volgens het mechanisme dat ik in de post heb beschreven. En dat alleen al laat toe uit het feit dat de voorspellingen gepubliceerd worden af te leiden dat ze al waardeloos zijn. Dit is bij uitstek een onderwerp waarvoor de boutade geldt:
Zij die het weten, zeggen het niet,
Zij die het zeggen, weten het niet.
----------------------------------------------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2006/11/financile-voorspellingen.html
4 opmerkingen:
Wie kan er met zekerheid winst maken op financiële markten?
Mensen met voorkennis: bestuurders van centrale banken en bedrijven. Maar er bestaan strenge straffen op handel met voorkennis.
Zij die arbitragemogelijkheden ontdekken.
Vb EUR/USD = 1.20 en USD/JPY = 120 Dan moet EUR/JPY 144 zijn of je kan daar hopen geld mee verdienen: stel EUR/JPY = 150
Je hebt 1.000.000 eur en koopt daarmee 150.000.000 jpy en koopt daarmee 1.250.000 usd en koopt daarmee 1.041.666.67 eur …. Als je zo een situatie ontdekt dan hou je die zeker voor jezelf anders is de opportuniteit inderdaad meteen weg en verdien je er zelf niets meer aan. Dit soort toestanden zijn in mijn ogen echter geen voorspellingen vermits deze situatie zich op elk moment kan voordoen en niet te voorspellen valt. Je kan je winst immers onmiddellijk uitrekenen. Dit is enkel het gevolg van een inefficiënte markt en komt in werkelijkheid zeer zelden voor.
Voor de rest is er geen zekerheid en moet je je beroepen op je eigen voorspellingen of vertrouwen in voorspellingen van anderen.
Als iemand je zegt dat volgend jaar EUR/USD boven de 1.30 zal staan dan kan deze stelling juist zijn. Enkel weten we het nog niet. We zien het volgend jaar wel. Weet die voorspeller waar EUR/USD volgend jaar zal staan? Neen daarom blijft het een voorspelling. Kan ik er dan iets mee doen? En waar ombetalen we voor? We betalen voor info. Als je zelf gelooft in technische analyse dan betaal je een technisch analist om grafiekjes te maken. Wil je fundamentele analyse dan betaal je voor de grafiek EUR/USD, de grafiek import/export naar USA en zoveel mogelijk extra info. Dan geeft deze man ook nog eens zijn mening en of die dan uitkomt of niet, dat zien we volgend jaar wel. Maar het is niet omdat de uitkomst daarvan niet 100 % zeker is (anders was het voorkennis en strafbaar) dat ze niets waard is.
Een financieel analist die er steeds naast zit zal echt zijn brood niet verdienen. Zoals sommigen beter kunnen voetballen dan anderen, zoals er betere psychologen zijn dan anderen zo zijn er ook mensen die goed zijn in het verzamelen van de nodige gegevens en het analyseren van de financiële markten. En deze mensen verdienen hun brood met het verzamelen van die gegevens en het geven van hun mening. Moesten ze de uitkomst op voorhand weten dan deelden ze hun mening uiteraard niet, ze zouden wel gek zijn. Zij die de beursblaadjes kopen weten heus wel dat die analist geen glazen bol heeft, zelf hebben ze waarschijnlijk niet de tijd en de middelen om het zoekwerk zelf te doen.
Moesten er na de voorspelling geen nieuwe gegevens uitkomen dan zou er inderdaad sprake kunnen zijn van “self defeating prophecies” (zoals bij arbitragemogelijkheden want daar heeft fundamentele of technische analyse niets mee te maken) maar in werkelijkheid is de volgende koers van EUR/USD na een voorspelling weer een nieuw gegeven. Aangevuld met economische cijfers die dagelijks uitkomen zorgen die ervoor dat analisten steeds hun mening kunnen bijstellen. Zodoende is er van “self defeating prophecies” geen sprake, juist omdat er meer dan 1 mening is.
Maar er is inderdaad niet zoiets als DE MENING, zeker zijn we nooit.
ik ben het zelf helemaal oneens met de stelling dat een voorspelling niet tegelijk waar en publiek kan zijn;
van de duizenden voorspellingen die elke dag gepubliceerd worden zit er waarschijnlijk minstens 1 in die correct is,
zelfs op lange termijn,
en aangezien die ook gepubliceerd geworden is uw theorie niet op.
het probleem is alleen dat de mensen niet weten welke de juiste is,
enkel mochten ze dat op voorhand weten dan pas klopt de stelling,
maar ik denk dat iedere analist snel een heleboel correcte voorspellingen die hij gemaakt heeft én op papier gezet heeft kan voorleggen
om Koen's theorie onderuit te halen.
Beursanalisten, de toppers worden soms beursgoeroes genoemd, onderzoeken beursgenoteerde ondernemingen, deviezen, grondstoffen, de rente, enz...
Hun mening wordt, nu meer dan ooit, snel en ruim verspreid via media allerhande.
Geen wonder dat hun opinie effect heeft op de beurskoersen. Al is dat effect doorgaans erg beperkt in de tijd.
Wat maakt van een gewone beursanalist een beursgoeroe? Wat maakt Picasso tot één van de grootste schilders aller tijden?
Talent, visie, hard werk én ook een portie geluk. Picasso's meesterwerken vergden meer dan een kwast en wat verf. Steraandelen ontdekken die een portefeuille groot maken, doe je ook niet zomaar. Talent en visie zijn dan misschien aangeboren eigenschappen, de portie geluk kan je moeilijk forceren. Echte beursgoeroes zijn dan ook niet wijd gezaaid.
Beursanalisten vind je dan weer in elke grote tot middelgrote financiële instelling en bij de belangrijkste financiële kranten en adviesbladen. In hoofdzaak analyseren zij beursgenoteerde bedrijven. Ze pluizen jaarrekeningen uit, concentreren zich op balansgegevens, vragen extra inlichtingen aan de bedrijven. Aan de hand van al die informatie komen ze tot conclusies: kopen, afwachten, verkopen.
Op zich is het volgen van hun goede raad, hun gefundeerde adviezen dus helemaal niet fout.
Integendeel zelfs. Je kan profiteren van de noeste arbeid die beleggingsexperten voor u hebben verricht. Net zoals je bij een fonds je geld in handen geeft van een fondsbeheerder waarvan je verwacht dat hij het beter kan dan jij, hebben de beursanalisten een kennis, ervaring, tijd, beroepsethiek,... die je als particuliere belegger moeilijk allemaal zelf kan hebben.
Beursgoeroe Warren Buffett deelde een tijdje terug mee dat de stijgende beurzen nog niet overdreven duur zijn. Meer moest dat niet zijn om Wall Street naar een nieuw hoogtepunt te duwen'.
Beursmiljardair en wilde weldoener George Soros speelde het klaar om in zijn eentje het Britse pond uit het EMS te speculeren in september '92. Soros haalde de voorbije jaren geregeld de krantenkoppen met ofwel heel grote winsten ofwel enorme verliezen
Het is maar één van de vele citaten die aangeven hoe groot de invloed van bepaalde beursspecialisten kan zijn op de beurs.
Net zoals in de showbusiness zijn het alleen de toppers die het beursspektakel maken. Als Warren Buffett, het orakel van Omaha, zijn mond opent, luistert de hele beurswereld. Hij is dan ook de meest succesvolle belegger aller tijden. Zijn vermogen komt ergens in de buurt van dat van Bill Gates, de rijkste man ter wereld ooit. Geen wonder dat jaarlijks, als de heer Buffett zijn beleid toelicht op de algemene vergadering van zijn beursvehikel Berkhire Hathaway, horden beleggers klaar zitten om zijn adviezen in daden om te zetten.
conclusie : voorspellingen kunnen dus wel waardevol zijn , en zeker als ze van Soros of Buffett komen.
alain d
Lucas: Je moet natuurlijk wel het onderscheid maken tussen "er bestaan geen voorspellingen die uitkomen" (wat ik niet gezegd heb), en "indien een voorspelling die zou uitkomen publiek gemaakt werd kan ze niet meer uitkomen" - wat ik wel gezegd heb (enkel voor liquide financiële markten, natuurlijk, niet voor, bijvoorbeeld, het weerbericht).
De eerste stelling kan je vergelijken met de voorspelling wat een worp met een dobbelsteen zou opleveren. Als iemand beweert dat het een zes zal zijn, dan ontkent niemand dat het best mogelijk is dat het een zes zal zijn, dus dat de voorspelling zal uitkomen. Maar desondanks zullen we dat niet als een "betrouwbare", of een "ware", of een "waardevolle" voorspelling beschouwen. We zouden er niet voor willen betalen. De
voorspeller van een worp met een dobbelsteen die gelijk krijgt heeft gewoon geluk gehad. De persoon die inzet op roulette, en 36 keer de inzet krijgt heeft gewoon geluk gehad. De voorspelling kwam wel uit, maar niemand haalt het in zijn hoofd te beweren dat ze "betrouwbaar" was.
Maar dat was wel waar ik het over had. Sterker nog, je zegt het zelf! Alleen "als ze het op voorhand weten", zeg je, klopt de stelling. Uitstekend, en wat zou nu de betekenis zijn van de uitdrukking "betrouwbaar", behalve dat je het ook nog wéét (en dus niet alleen maar rààdt)? En aangezien dat precies is waarover ik het had, zijn we het blijkbaar toch nog eens.
Bijgevolg haalt geen enkele stelling van een analist die ook nog uitkwam mijn stelling onderuit. Om mijn stelling onderuit te halen moet je analyses vinden die correct beschrijven ("betrouwbaar") wat er zal gebeuren, die vervolgens ook als correct worden ervaren ("publiek"), en die dan *toch* nog zou uitkomen.
Om in het voorbeeld te blijven, je zou mensen moeten vinden die op 1.3000 blijven kopen hoewel ze *weten* dat het nooit hoger zal gaan. En de massa verkopers die met plezier op 1.3000 zullen willen verkopen, vermits ze *weten* ("betrouwbare EN publieke voorspelling") moeten om één of andere mysterieuze reden weigeren te verkopen bij 1.3000, en ook bij 1.2999, en ook bij 1.2998, enzovoort, want als ze dat toch doen komt die prijs ook al nooit bij de 1.3000 - en dat was waar het zonder die "betrouwbare en
publieke voorspelling" toch geweest is.
Zoals een andere commentator al schreef, het is gewoon een toepassing van de "efficiënte markthypothese" dat zoiets niet bestaat. Het enige wat ik doe is daaruit een verband afleiden tussen betrouwbaarheid en publiciteit. Ik twijfel er geen moment aan dat er correcte inzichten kunnen bestaan over hoe markten zich gedragen. Ik geef je nogmaals op een briefje dat mensen die over die informatie beschikken zullen zwijgen als vermoord. Sterker nog, daar bestaan voorbeelden van. Het gaat over voorbeelden uit
markten waarmee ik niet erg vertrouwd ben. Als ik het een beetje goed heb zouden trefwoorden "januari effect" en "zero coupon curve" zijn.
Een reactie posten