Ooit heb ik een voorstel tegen spam gezien dat er op mijn niveau zeer indrukwekkend uitziet. Je zou het de "postzegel oplossing" kunnen noemen. Toen de posterijen werden uitgevonden werkte het systeem in eerste instantie op basis van een kost voor de ontvanger. Dus verstuurden een hoop mensen onzinberichten, omdat het hen niets koste, terwijl ze toch zichzelf het gevoel gaven dat ze in het centrum van de belangstelling stonden. Bijgevolg hielden de posterijen zich al snel bezig met het dragen van een hoop betekenisloos postverkeer, en een goed idee dreigde te verdrinken in de nonsens. Sounds familiar?
De oplossing was de postzegel. Niet de ontvanger, maar wel de verzender betaalde een kost. Die was zeer klein, zodat het goede idee er niet door verstoord raakte. Maar de kost volstond wel om iemand die het systeem misbruikte door massaal onzin te versturen al gauw tegen een flinke kost te doen aankijken. En het probleem was opgelost.
Analoog luidt een voorstel dat de verzender van een bericht op het web een kleine kost zou dragen. Omdat de technologische vooruitgang alweer veel verder staat zou dat een nog veel bescheidener kost kunnen zijn. Het zou zelfs geen geld moeten kosten, enkel tijd. Bijvoorbeeld, wanneer iedere afzender van een bericht naar (bijvoorbeeld) mijn computer pas toegang krijgt wanneer zijn computer een sommetje oplost als "hoeveel is 3,569,421 plus 7,128,967?", dan moet die computer daar tijd insteken. Een computer heeft dat op pakweg 0.01 seconden opgelost: een zeer bescheiden kost.
Wil de verzender per mail 1,000 genodigden voor een groot tuinfeest alarmeren, dan zal zijn computer 10 seconden aan het werk zijn: een zeer kleine irritatie voor een goed doel.
En wie zou er nu een miljoen berichten willen sturen? Tenzij dan een spammer? Een miljoen berichten zou nu 10,000 seconden kosten... daar is hij dan toch al een kleine drie uur aan bezig. Als oefening rekene de lezer maar eens uit hoe lang de computer werk heeft om een miljard spamberichten te verzenden. En we kunnen de rekenoefeningetjes altijd ook een beetje moeilijker maken, als dat zou helpen.
Maar iets dergelijks gebeurt dus niet. En als je mijn inzicht hebt in computers en IT, dan leg je je er zonder wrok bij neer dat daar wel redenen voor zullen zijn. Misschien is dat idee perfect te omzeilen? Of misschien is het veel complexer dan het klinkt? Wat er ook van zij, telkens ik hoor praten over vage, niet gespecifiëerde "nadelen", vraag ik me af: zijn de nadelen die we nu hebben werkelijk kleiner? En daarmee leg ik me berustend neer bij het feit dat het antwoord wel "ja" zal zijn, zelfs als ik me dat niet kan voorstellen.
Intussen brengt het me op een ander idee, dat voortvloeit uit ervaringen met usenet en dit blog. Het probleem is nog steeds dat een open forum al snel een hoop aandachtszoekers aantrekt: wéér die overspoeling met onzinposts. Dus mensen die geïnteresseerd zijn in een echte uitwisseling van ideeën haken al snel teleurgesteld weer af. Als je daar iets aan wil doen ga je in tegen de beste liberale en anarchistische ideeën, en dus gaat niemand er tegen in. Vaak eindigen we met het treurige spectakel van verdedigers van liberale en anarchistische ideeën, die zich beklagen over de waardeloosheid van het open forum waarop ze zich beklagen. Maar omdat hobby-filosofen wel eens proberen "out of the box" te denken, kwam ik al snel met een Geweldig Idee!
Misschien, als onder de beste liberale en anarchistische principes een goed idee dreigt te verdrinken in de onzin, is het tijd om de beste liberale en anarchistische principes te laten vallen?
Eén van mijn voorstellen was dat je een lijst zou kunnen aanleggen. Bijvoorbeeld, alle commentatoren (op één na) die hier ooit iets hebben gepost zou ik op een lijst willen zetten, met als gevolg dat hun posts er even snel doorkomen als die van mij: onmiddellijk. Alle anderen zouden voorlopig nog steeds op de lijst komen die ik eerst moet doorlaten. Het zou natuurlijk volstaan dat iemand enkele goede posts schrijft, en hij promoveert naar de eerste lijst. En dat zou een beter systeem zijn dan wat ik nu doe, en het zou ook een beter systeem zijn dan wat open blogs doen - getuige de manier waarop ze verdrinken in aandachtszoekers. Alleen, technisch kan ik het niet.
Maar wat als ik voor mijn mailbox een lijst had van mensen die mogen mailen? Zeker, het uitwisselen en activeren van mailadressen wordt nu een beetje moeilijker: je moet ze ook eerst nog definiëren. Maar eens dat gedaan is komt er alleen nog mail binnen van mensen die mogen mailen, en dat via een lijst die je tenslotte altijd nog kan aanpassen. Nadelen? Natuurlijk zijn er nadelen. En de huidige nadelen van overvloeiende mailboxen, niet efficiënte filters, virussen, wormen en phishers; zijn dat dan geen grotere nadelen?
4 opmerkingen:
Er zijn voorstellen in die richting uitgewerkt. De reden dat die niet algemener in gebruik zijn is waarschijnlijk voor een groot stuk inertie. De vraag is wel hoeveel het zou helpen. De meeste spam vandaag de dag wordt verstuurd door zogenaamde botnets. Dat zijn grote groepen PCs van mensen die door virussen e.d. zijn overgenomen en vanop afstand kunnen gebruikt worden voor dat soort doeleinden.
Een van de problemen is dat niet alleen de verzender die som moet oplossen. Ook de ontvanger moet die som oplossen; hij moet toch nagaan of het gegeven antwoord juist is. En de eerste ontvanger van het bericht is de provider van de verzender. Dat is het ekwivallent van het postkantoor in dit voorbeeld. Dus niet alleen de individuele gebruiker moet een kost betalen, maar de provider betaald de zelfde kost voor alle berichten die langs hem passeren. De provider betaalt die kost zelfs tweemaal want als hij het bericht aanbied aan de bestemmeling dan zal die ook eerst vragen om een som op te lossen.
Zelf zou ik het niet erg vinden ook als ontvanger de "kost", die tenslotte alleen maar tijd is, te betalen. Ik krijg enkele mails per dag; als mijn computer daar minder dan een seconde werk aan heeft, dan stoort me dat niet. En zeker niet als er in return geen spam meer is.
Erger is dat de provider blijkbaar mee in het schip zitten. Voor hen zouden fracties van seconden, maal miljarden berichten, waarschijnlijk wel een probleem zijn. Als dat zo is, en als daar niets op te vinden valt, dan zal dat wel een veel doorslaggevender reden zijn waarom het idee niet werkt, dan die pure "inertie" volgens Lieven, neem ik aan?
Je kan zoiets perfect opstarten op gebruikersniveau door de verificatie in de mailclient van de gebruiker te doen. Dan heeft de provider er geen last van. Ook hebben providers typisch toch vrij stevige machines omwille van de hoge trafiek die nu door spam en virusen wordt gegenereerd. Er zijn trouwens in de informatica ook hopen soorten problemen bekend waarvan de verificatie orden van grootte sneller is dan het oplossen. (Zonder al te technisch te worden: je kunt bijvoorbeeld controleren of een rij van getallen gesorteerd is door er 1 keer doorheen te lopen. Het sorteren neemt een meer dan lineaire tijd in beslag).
Dit is een van de meer uitgewerkte voorstellen dienaangaande
http://en.wikipedia.org/wiki/Hashcash
en hier zijn wat bezwaren ertegen:
http://camram.org/fro
Een reactie posten