Brokjes

Gewoon een paar dingen uit het nieuws die me bijbleven vandaag.

De manier waarop Hillary Clinton lijkt op te stomen naar de nominatie als Democratische presidentskandidaat is verbluffend. De pers zit zo verlegen om er nog een verhaal waar een zekere spanning in zit te maken, dat ze maar over Howard Dean in 2,004 beginnen. Komaan, een beetje serieus. Hillary als kandidaat is van geen kanten een Dean. Véél te intelligent, ervaren, georganizeerd en berekend. Ik denk dat ze een uitstekende president zou zijn.

Ik vind het een beetje sneu voor kandidaten als een Edwards, die volgens mij beter verdienen dan zo in de schaduw van Hillary wegdeemsteren. Maar soms is de wereld niet zoals hij zou moeten zijn. Het schijnt dat Newton ook nogal wat heel boeiende tijdgenoten had, die in het schijnsel van dat soort vuurtoren helemaal in het niets verdwenen zijn.

Hopen maar dat de Republikeinen nog met een fatsoenlijke kandidaat komen. Maar ik denk toch dat ze een uitstekende president zou zijn.

Ik lees ook dat er in de VS iemand tot de doodstraf is veroordeeld wegens moord. Weer eens. Ik ben (terzijde) lid van Amnesty International, omdat ik het eens ben met hun idee dat wanneer een publiek meekijkt, de dictators toch een béétje uitkijken wat ze doen. De organisatie is tegen de doodstraf, en ik eigenlijk ook wel een beetje.

Oh ja, die moord, dus. De dader had ruzie gemaakt met een moeder van een dochter van vijf jaar. Peuter Sarah binnen drie jaar. Onder het soort motto dat die Amerikanen af en toe een halve school doet uitmoorden vond hij dat hij "the wrong guy to fuck with" was. Hij sloeg de moeder half dood en wierp het kind bij de krokodillen. Vijf jaar oud. Ze leefde nog toen de krokodillen begonnen te bijten.

Ik heb er nog eens over nagedacht. In héél uitzonderlijke gevallen ben ik voor de doodstraf. Je weet dat je een beetje gek bent als het idee in je opkomt dat de executiemethode moet zijn hem bij de krokodillen te werpen, en je dat idee niet meteen weer verwerpt. Maar ach, dat wisten we al, nietwaar?