vrijdag 12 november 2010

Maar nee, Angela! De financiële realiteit is dezelfde als de politieke!

Volgens mij is het erg belangrijk, wanneer politici het eens bij het rechte eind hebben, dat ook te erkennen. Het komt zo vaak voor dat niet allerlei realiteiten en rationele overwegingen de weg naar de beslissingen plaveien, maar wel de nood aan "politieke compromissen" (lees: ze hebben geen flauw benul van waar ze mee bezig zijn) dat die erkenning erg belangrijk is.

Vandaar denk ik dat we de Duitse Bondskanselier Angela Merkel te hulp mogen schieten wanneer ze, blijkbaar in het defensief gedrongen, zich verdedigt met iets als "de politieke realiteit is anders dan de financiële realiteit" (1). Dat gaat, nog maar eens, over de financiële crisis (aflevering 365) die momenteel over de markten woedt. Die crisis is "veroorzaakt" omdat, ontdaan van de mistbanken en rookgordijnen, Duitsland vindt dat het niet kan blijven opdraaien voor het wanbeleid dat andere landen hebben gevoerd.

Maar als Duitsland niet langer die rekeningen wil betalen, en de landen in kwestie kunnen de rekeningen zelf ook niet meer betalen, dan zijn de beleggers die het geld voor die rekeningen hebben voorgeschoten (minstens een deel van) hun geld kwijt. Sinds de Europese leiders daaraan herinnerd hebben is de waarde van het schuldpapier van een paar minder kredietwaardige landen weer aan het crashen en de beurzen volgen; "weer zware storm in de markten".

En blijkbaar komt "het zondebokmechanisme" weer eens goed op gang en moet Merkel dingen gaan beweren over de politieke realiteit die anders is dan de financiële. Maar dat is niet zo! In werkelijkheid is het gewoon te zot voor woorden dat een hoop mensen blijkbaar werkelijk denkt dat ze huizenhoge rendementen kunnen halen door te beleggen in dubieuze debiteuren, en dat als het boeltje ontploft de Duitse belastingbetaler... de rekening zal betalen (!). De financiële realiteit is altijd en overal geweest dat beleggers die extra risico lopen natuurlijk daar een hoger rendement voor krijgen, en natuurlijk af en dat toe dat risico in hun gezicht krijgen.

Alleen een financiële fantasie, van het allerinfantielste niveau, en zeer zeker geen "financiële realiteit", kan zich inbeelden dat er ergens belastingbetalers zijn die niets beter te doen hebben dan hun geld zomaar aan hebberige schuldeisers af te geven.

Natuurlijk, (bijna) niemand heeft graag een financiële crisis, en (bijna) niemand ziet graag de beurzen crashen en de economie onder druk komen, enzovoort. Maar een filosofie waarin je wegens "herinneren aan de realiteit" tot schuldige wordt uitgeroepen helpt werkelijk niemand vooruit. En dus was Merkel hier veel te defensief. Merkel had moeten zeggen dat sommige mensen blijkbaar zo ver zijn gegaan in hun financiële fantasie dat ze wel eens door de politieke realiteit aan de financiële realiteit mochten herinnerd worden.

------------------------------------
(1) http://www.tijd.be/nieuws/politiek_-_economie_europa/-Politieke_realiteit_is_anders_dan_financiele-.8986094-3140.art

Geen opmerkingen: