Zeg nu zelf: toch goed dat we politiekers hebben. Met de ernst die past bij de gewichtigheid van het onderwerp laat de Standaard een Steven Vanackere aan het woord (1). De mededeling die de titel heeft gehaald is niet voor de poes. Het afschaffen van de stemplicht zal de opkomst doen dalen! Aaarghhh! Ieks! Urp! Beeld je dat eens in, dat we dààr niet op voorhand aan herinnerd waren: we zouden nogal een gang gegaan zijn. Een hele serie politiekers komt aan het woord, met de pro's en de contra's, en één van de ideeën die aan bod komen is dat zonder stemplicht "politici de mensen zouden moeten overtuigen om te gaan stemmen".
En zeg nu zelf, dat slaat nog ergens op ook. Alleen, dan moet je wel eerst politici hebben. En die hebben we nu eenmaal niet. Politiekers, dat wel, in overvloed, tonnen, met massa's, we kunnen er gemakkelijk de straten mee plaveien. Maar politici? Hier en daar, veronderstel ik, maar je moet vanzelf al goed gaan zoeken, en bovendien, die hebben juist wel iets te doen.
Maar hahaha, het was immers ook helemaal niet de bedoeling iets te zeggen dat "nog ergens op slaat ook"? Laat me raden, zonder ook maar enige kennis van het onderwerp. De partijen die de stemplicht willen afschaffen zijn de partijen die daar goed bij zouden varen? De partijen die nu allemaal "argumenten" aanbrengen om de stemplicht te behouden zijn de partijen die denken dat relatief veel opkomstplichtigen op hun partij stemmen? Zou dat, misschien... kunnen?
Het pathetische van de hele politiek is de manier waarop ze elkaar en dus zichzelf in een houdgreep op het allerlaagste niveau vasthouden. Geregeld zie je mensen aan het woord die ooit, een halve generatie of zo geleden, belangrijke politiekers zijn geweest. En zeker, vaak zijn ze intussen alleen maar meer potsierlijke miezers geworden - zoals die keer dat ik er drie zag deelnemen aan één van de populaire kookprogramma's, een paar jaar geleden. Men - sen - toch. En dat heeft hier ooit iets te vertellen gehad, hé, je houdt het niet voor mogelijk. Maar anderzijds, ik heb er ook al een paar keer - meer dan ik ooit had verwacht, dus - gezien die heel bedachtzaam heel zinnige dingen te zeggen hadden. Tot het punt dat ik me serieus afvroeg: als je dat allemaal ziet en weet en kan zeggen, waarom hing je dan al die tijd de paljas uit, precies zoals de rest?
En het antwoord zit al meteen in de vraag! Het is die "rest" die het hem doet! Ze zitten dus allemaal op dat allerlaagste niveau in dat glibberig slijm, met, pakweg, PS-ers die tegenwoordig haast dadelijk in de krant komen om corruptie (meestal wordt het nog altijd iets zediger omschreven, maar het is corruptie) of liberalen die zoals andere chimpansees geregeld in "woede-aanvallen" uitbarsten of van mening zijn dat het eten bij de lange onderhandelingen niet verfijnd genoeg is. Ha ja, voor mensen met hun status, die zich met die onderwerpen bezig houden...
Zoals de vraag wat er zoal zou kunnen gebeuren als we de stemplicht zouden afschaffen, bijvoorbeeld.
En geregeld klinkt overal om hen heen het hoongelach op om wat ze nu weer hebben uitgekraamd, en dan zijn ze weer verongelijkt en kunnen ze zich wéér maar niet inbeelden waaraan ze zoveel onverschilligheid verdiend hebben.
-----------------------------------
(1) http://www.standaard.be/cnt/dmf20131027_00811064
Geen opmerkingen:
Een reactie posten