Sinds de post van vrijdag over de zonnewende (1) heb ik elke dag de hoeveelheid uren zonneschijn in de gaten gehouden, en het verdict luidt als volgt:
(dag - zonsopgang - zonsondergang)
vrij: 08.36 - 16.36
zat: 08.37 - 16.36
zon: 08.38 - 16.36
maa: 08.39 - 16.37!
Kijk nu! Dus toch! De dagen blijven wel korter worden, maar sinds vrijdag gaat de zon niet langer vroeger onder, en dus komt het allemaal van de ochtend. En dan, maandag 16 december, we hebben net zoals de vorige dag 7 uur en 58 seconden zonneschijn, maar die tijdsduur speelt zich één minuut later af dan gisteren!
Nu durf ik raden dat er 's avonds wel minder seconden zullen bijgekomen zijn dan er 's morgens afgingen, maar toch, het effect is wat ik een maand geleden maar moeilijk kon geloven: de ochtenden en de avonden worden niet parallel en symmetrisch rond het dieptepunt korter, want de avonden komen eerder aan hun donkerste punt dan de ochtenden.Dus ik neem nu maar even aan dat we er 's ochtends nog enkele dagen lang telkens een minuut zien afgaan, en dat het 's avonds nogal stabiel zal blijven (want die enkele tientallen seconden per dag tellen nog niet elke dag meteen samen tot een minuut), en na 21 december zal er 's avonds wel elke dag een minuut bijkomen, en eerst zal het 's morgens een tijdje stabiliseren...
... en stilaan kunnen we weer aan de lente beginnen dingen denken.
Maar serieus nu. Weer gaan mijn gedachten naar mensen uit de tijd van de Babyloniërs, of onze eigen zeventiende eeuw, die dat allemaal oneindig veel beter in de gaten hadden dan jij en ik - en die er over nadachten in termen van "de Aarde is rond" en "de stand van de as" en "aantal graden noorderbreedte" - en het allemaal veel beter begrepen dan wijzelf (even de kenners onder de lezers niet te na gesproken).
Ons kleine planeetje...
--------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/12/mijmeringen-bij-de-naderende-zonnewende.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten