Na de post van gisteren valt me op dat een simpele discussie, op het niveau van "ik ken er niks van maar" best wel interessant kan zijn. Gewoon op basis van conversatie! Sta me toe even te kaderen.
De wereld waarin ik leefde - uit desinteresse, ik geef het onmiddellijk toe - is er één waarin BHV al lang gesplitst had moeten zijn. Dus was na de vorige miskleun plechtig beslist (en zoals Franquin zou zeggen, deze keer echt voor het allerlaatst) dat het na de volgende (intussen: vorige) verkiezingen ging gebeuren. Maar toen lagen de Walen dwars. Smerige Walen! Dat bewijst nog maar eens de perfiditeit van dit ras, dat je weliswaar niet aan hun huidskleur herkent, maar wel aan hun taal.
De volgende stap kwam van ons aller Karel De Gucht. Ik moet opbiechten: zoals van alle politiekers had ik er geen hoge dunk van, maar sinds hij gezegd heeft dat er in Kongo geen politici waren die die taak aankonden ben ik hem een stuk meer gaan appreciëren. Als het ze niet aanstaat konden ze misschien eens beginnen met iets aan die ongeschiktheid te doen? Maar dit terzijde.
We vernamen dat de NVA plat op de buik zou moeten gaan. Daar werd ik zowaar sarcastisch van, tot me te binnen schoot wat een kennis me vertelde: het splitsen van BHV is helemaal niet de enige "oplossing" van het probleem. Er zijn alternatieven te bedenken, en als "wij" zo graag dat ene alternatief willen, dan moeten we "daar een prijs voor betalen". Misschien heeft De Gucht toch wel gelijk? (En de perfide Walen, natuurlijk.)
Nu kwam lezer Canon aan het woord. Ja, er zijn alternatieven, zei die, maar eigenlijk zijn die voor de Franstaligen allemaal nogal negatief. Merk op, steunde hij deze stelling, dat ze ook nooit met één van die alternatieve voorstellen komen: het lijkt wel alsof ze er niet zijn, deed hij me bedenken.
Nu kwam een andere lezer, Serge, opmerken dat er wat hem betreft inderdaad meerdere alternatieven waren. Dat bevestigde een beetje het verhaal van mijn kennis. Maar omdat Serge het daarbij liet kwam Canon terug met de vraag waarom daar dan weer geen voorbeelden van waren.
Hmmmmm, ik moet zeggen, en ik beken blozend dat het als ervaringsexpert is, dat dit het punt is waar mensen kunnen boos worden. Terwijl dat (hopelijk) nergens voor nodig is, en Serge misschien alleen maar het verhaal wilde bevestigen. Sta me toe te proberen kalm te blijven. Het is interessant dat de discussie bepaalde punten scherp stelt, zelfs voor mensen die zoals ik grote onwetendheid moeten opbiechten.
Dus: ik wil geloven dat er alternatieven zijn, zelfs als de persoon die dat zegt, of bevestigt, daar niet onmiddellijk een voorbeeld bij geeft. Ik wil ook wel rekening houden met de mogelijkheid dat die er allemaal onaantrekkelijk uitzien voor de Franstaligen: het één sluit het ander niet uit.
Misschien komen we er door beschaafde conversatie meer van te weten. Zolang iedereen goed voor ogen houdt dat de Vlamingen de goeden zijn en de Walen de slechten, zie ik echt niet in waarom we ruzie zouden maken.
2 opmerkingen:
Gepikt van het internet, een beetje (hopelijk) objectieve informatie.
1. Over wat gaat het?
Het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde omvat:
de 19 gemeenten van het Brussels Gewest, waar een miljoen mensen wonen (waarvan 80% Franstaligen);
de 35 Vlaams-Brabantse gemeenten die Brussel omringen (670.000 mensen waarvan ongeveer 120.000 Franstaligen).
De inwoners van deze 54 gemeenten stemmen bij federale en Europese verkiezingen op dezelfde lijsten (Franstalig en Nederlandstalig).
2. Hoe is het probleem ontstaan?
Vroeger werden kiesarrondissementen gevormd door delen van provincies. Bijvoorbeeld: de provincie Antwerpen omvatte de arrondissementen Mechelen, Turnhout en Antwerpen. Maar toen kwam er dus een hervorming en vandaag valt het arrondissement samen met de provincie. Doel: de politieke tenoren toelaten om in een groter arrondissement stemmen te rapen en verkozen te worden.
Het systeem werd overal aangenomen, behalve in Brussel en in Vlaams Brabant: Brussel maakt geen deel uit van een provincie en bijna 20% van de inwoners van de gemeenten van Halle-Vilvoorde zijn Franstalig. Men heeft in deze twee specifieke gevallen dus de arrondissementen old style behouden: BHV en Leuven.
Vlaamse nationalisten waaronder Herman Van Rompuy (CD&V, en huidig ontmijner), Gerolf Annemans (Vlaams Belang), Geert Bourgeois (N-VA) dienden bij het Arbitragehof klacht in tegen deze uitzondering, wegens discriminatie. Het Hof gaf in mei 2003 de klagers gelijk: de wet moet veranderd worden tegen volgende verkiezingen.
De oplossing die de grote partijen uit het Noorden voorstellen is de splitsing. De 35 gemeenten van “Halle-Vilvoorde” moeten opnieuw bij het kiesarrondissement Leuven gevoegd worden om het arrondissement Vlaams-Brabant weer compleet te maken. Enkel de Nederlandstalige lijsten mogen daarin meedingen naar de gunst van de kiezer.
Er bestaan, volgens het Arbitragehof, ook andere oplossingen, zoals terugkeren naar de oude arrondissementenformule in heel het land.
Een ding klopt niet.
Zelfs als BHV gesplitst wordt en er een kieskring Vlaams-Brabant komt, kunnen de Franstaligen nog steeds lijsten indienen in Vlaams-Brabant. Trouwens Franstaligen en Nederlandstaligen kunnen nu al in om het even welke kieskring lijsten indienen, zo heeft het Vlaams Belang ooit een lijst in Henegouwen ingediend dacht ik.
Wat een splitsing zal teweegbrengen is dat mensen uit het gewest brussel niet langer stemmen zullen kunnen halen in een ander gewest.
Een reactie posten