maandag 8 juni 2009

Wat kan een mens zeggen...

Het verbaast me, na alle opwinding (we zitten wel niet veel hoger dan het niveau van een lokaal stamhoofd, hé, laten we het vooral niet vergeten), hoe vlug al die tamtam alweer lijkt terug te wijken. "Het wordt een moeilijke coalitievorming" en zovoort en zovoort en nog meer zovoort: groooot déjà vu.

De NVA heeft dus toch nog gewonnen, en ik hoor al verschillende keren dat de sneer van Dehaene eigenlijk opgezet spel was; dat de voorspelbare kiezer gewoon getrapt is in de luchtspiegeling opgezet door CD&V en NVA, om gewoon hun eigen kartel onder een andere vorm voort te zetten.

Hmmmm... Misschien. Ik geloof daar allemaal niet veel van, maar ik weet en begrijp er ook niet veel van, dus wie weet...

In ieder geval, zoals ik al zei, Bart De Wever is niet de persoon op wie ik had gestemd, maar het is wel iemand die ik zijn overwinning kan gunnen. Ik zou zeggen: good luck, jongens, doe jullie uiterste best, ik wens jullie heel veel sterkte en vooral: heel, heel veel wijsheid.

Want laten we het vooral niet vergeten, en of je het nu leuk vindt of niet, maar de overwinning van partijen als de NVA, in het bijzonder ten koste van het Vlaams Belang, kan je moeilijk anders interpreteren dan een beslissing van de kiezers om een partij vooruit te duwen die ook een Vlaams programma heeft, maar die niet zit opgesloten in de gecapittoneerde cel van het "cordon sanitaire". Dat wil zeggen dat dat "cordon canitaire" achteraf bezien toch gewerkt heeft (en als je me een beetje kent weet je dat ik net heb toegegeven dat ik dat al die jaren fout voor had.) Maar de staatshervorming komt alsnog wel erg hoog op de agenda.

Ik weet niet of ik het ooit "voorspeld" heb; maar ik heb geregeld wel iets in de volgende zin gedacht. Er bestaat zoiets als "Vlaamse verzuchtingen", en nogmaals, leuk of niet, maar we zullen ermee moeten leven. Dat laatste, heb ik wel eens gedacht, is de laatste maanden te weinig gebeurd: het zal al veel te veel in de kaarten. Het rechtstreeks gevolg is dat de politiek de weg van die "Vlaamse aanpak met een aanvaardbaar gezicht" inslaat. De struisvogelpolitiek heeft niet gewerkt, en dat zat er echt wel aan te komen. Misschien dat het toch wel tijd geworden is om ermee op te houden?

Geen opmerkingen: