Het ziet er naar uit dat de voorstellen om de "crisis" op te lossen zich aan het vermenigvuldigen zijn als de broden en de vissen. Nu kan ik natuurlijk niet voor andere mensen spreken, dus dit gaat alleen maar over één opinie van één stemgerechtigde kiezer. Maar ik kan wel als die opinie meegeven dat ik me echt niet ga bezig houden met al de details van die voorstellen, en zelfs niet met de grote lijnen. Want hoeveel strikken, toeters en bellen ze ook rond de eigenlijke problemen gaan ophangen, ikzelf zal er altijd door en achter en onder willen kijken om één vraag beantwoord te zien.
Moeten wij blijven de rekeningen betalen van mensen die niet zelden werkloos zijn omdat ze geen Nederlands (willen) spreken?
Ja of neen?
Al de rest... Ik begrijp het heus wel, dat we al die bezigheidstherapie voor alfamannetjes en -vrouwtjes nodig hebben, maar verwacht niet dat "we" (lees: minstens één stemgerechtigde onderdaan) nog blijven doen alsof we dat allemaal zeer serieus nemen.
Hoe zit dat nu met die rekeningen? Dat is de vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten