De metabedenking is dat ik geen enkele politieke ambitie heb. Niet in de eigenlijke zin (hahaha, het idee alleen al, hahahahaha!) en ook niet in de intellectuele zin. Dus ik hoef me niet bezorgd te maken over gemiste postjes als ik iets zeg zoals ik het aanvoel - en juist omdat het een simplisme is, is de kans groot dat andere mensen het ook zo zullen aanvoelen: misschien is dat ook iets om mee te rekenen?
Dat laatste is dan ook het "lichte" argument. Het verhaal van de "rekeningen die wij moeten betalen" bevat, voor zover ik weet, voldoende kern van waarheid om er af en toe serieus geïrriteerd over te raken. En onze rechterzijde weet heel goed hoe ze daarbij moeten helpen. Bijvoorbeeld liet LVB op zijn blog uitgebreid een foto zien van de betoging voor een snelle regeringsvorming, waarop een betoogster met een spandoek opriep tot (in het Frans) "een beetje bescheidenheid met die zo kleine taal". Kan het je onze rechterkant kwalijk nemen, als ze niets anders doen dan gewoon hun tegenstanders aan het woord laten? Voel jij ook de drang om naar de mevrouw te stappen en te vragen wààr ze precies haar inkomen vandaan haalt? Het is tenslotte niet helemaal uitgesloten dat die rekeningen die we betalen er voor iets tussen blijken te zitten: een beetje bescheidenheid terwijl we die betalen, hé, of anders (uitroepteken).
OK, OK, nog altijd allemaal simplismen, allemaal zo groot als een huis. Maar zou ik werkelijk de enige zij- maar ik val in herhaling. Ik geef dat dus allemaal toe en... Het "zware" argument dan.
Als er één ding is, eentje maar, dat we van de "recente" (nu drie en een half jaar oud) crisis moeten onthouden, dan is het dat staten niet zomaar (of in naam van de "solidariteit") tot in de hemel kunnen ontlenen, omdat heel brave beleggers zoals u en ik op een dag kunnen vrezen dat de schulden te hoog oplopen, en dus onbetaalbaar worden. En dan zijn zij ("wij") allemaal ons spaarcentje ("pensioentje") kwijt. Dus moeten (jaja: "moeten"), politiekers de staatsfinancieën veel meer in de gaten beginnen houden dan ze altijd gewend zijn geweest. Sorry, jongens en meisjes (zeker als jullie linkse jongens en meisjes zijn), maar probeer te beseffen dat ik alleen maar de boodschapper ben. Toch schieten? Berustende zucht...
Maar hoe dan ook, ik heb nu eenmaal het idee dat wij door een - hier eerder (1) beschreven - mechanisme in een situatie zitten waarin we een hoop onnodige rekeningen betalen, en ons daarmee onnodig diep in de schulden drukken. En voor mij zou dat "we" gerust in termen van "België" mogen beschreven worden! Volgens mij zijn er hopen Franstalige liberalen die precies hetzelfde denken! Alleen krijgen we die Franstalige liberalen nooit aan het woord zonder dat je Maingain en consoorten een stem in het kapittel geeft. Maar als wij Vlamingen ons voor de keuze gesteld zien tussen OFWEL Maingain, OFWEL de Waalse PS - is het dan echt zo moeilijk te begrijpen dat op de duur zelfs mensen zoals ik voor Bart De Wever gaan sympathiseren (en desnoods stemmen)? Zelfs als we echt geen "separatisten" zijn?
Misschien is het wel werkelijk te moeilijk om te begrijpen. Maar dat verandert er nu eenmaal niets aan...
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/05/no-taxation-without-representation.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten