Zo heb ik ooit een artikel aan de muur gehangen waarin een zeker (Peter?) De Keyzer had voorspeld dat de dollar, nog wel met een datum in een behoorlijk verre toekomst erbij, naar een bepaald verafgelegen niveau zou gaan. Naarmate de dag dichterbij kwam, jawel, deed de dollar precies dat, en ik heb het artikel maar stilletjes van de muur gehaald ("goedkoop"). En dan nog denk ik dat er nu eenmaal oneindig veel voorspellingen zijn, dus natuurlijk zit er altijd wel ééntje goed - maar toch...
Desondanks wil ik er deze keer maar eens één uithalen. Ziehier:
http://www.tijd.be/nieuws/politiek_-_economie_internationaal/-Dit_jaar_barst_de_schuldenzeepbel-.9018659-3466.art
Het is eigenlijk een prachtig voorbeeld van de "politieke vervuiling van het denken" (1). De auteur is "libertariër" of zoiets, en dat mag, natuurlijk. Alleen is het per hypothese, per axioma, zeg gerust (tenminste, zo is het vaak genoeg) per religieus dogma de staat die de crisis heeft veroorzaakt, en per ander religieus dogma kan staatsoptreden "het" alleen maar erger maken, ergo, "het" zal dit jaar nog erger worden.
En als het niet waar zal zijn, dan horen we er nog even weinig van als van mijn bijgehouden artikelen die wel uitkomen. Terwijl het verschil tussen een religieus dogma en een serieuze hypothese is dat je bij een serieuze hypothese kan zeggen wanneer je zal erkennen dat het een foute hypothese was. "Hypothesen" die in feite vermomde religieuze dogma's zijn komen het denken alleen maar vervuilen, en in de politieke economie minstens evenveel als in andere zwaar vervuilde disciplines die ik al wel heb gezien.
Bijvoorbeeld kan je vrij gemakkelijk, mits even googelen, artikelen van stilaan meer dan een jaar (en langer) geleden terugvinden waarin uitgebreid stond dat "het" allemaal ging eindigen op hyperinflatie. De overheden hadden massaal geld gedrukt en dat kon alleen maar slecht aflopen; "hyperinflatie", "dead cat bounce", "nieuwe crash komt er aan", "zoek dekking", enzovoort enzovoort: en de dag dat er eens één zal zeggen: "zoals Paul Krugman op basis van Keynesiaanse modellen toen al schreef bleek achteraf dat niet hyperinflatie maar wel deflatie het grootste gevaar was - en dus moet ik mijn modellen maar niet langer als religieuze dogma's behandelen"...
Wel, die dag zal ik hun ideeën tenminste een béétje als serieuze hypothesen kunnen beschouwen. (En ze verliezen er niets mee, op een religieus dogma na, dan, want ook zonder die toegeving heeft iedereen heus wel gezien dat het fout was...)
Hoe dan ook, ik heb besloten om deze keer maar een beetje meer intellectueel risico te lopen. Het zou immers heel goed kunnen dat volgend jaar de schuldzeepbel barst - en dan loop ik toch wel een redelijke kans dat iemand me hier ooit aan komt herinneren. En dan nog, natuurlijk. Ik heb jaren geleden al geschreven dat "het" best wel eens heel erg, serieus fout zou kunnen gaan (2), dus als het nog gebeurt ook: waarom zou ik er dan uitgerekend die ene causaliteit als bewezen mee beschouwen?
Uiteindelijk zou ik al lang blij zijn als we al die modelbouwers eens in het verstand kunnen peuteren: we - weten - het - niet. Zij weten het ook niet. Herinner iemand zich nog de "dead cat bounce" periode van intussen twee jaar geleden (3)? Het internet stond er vol mee! De beurzen waren in de nasleep van het faillissement van Lehman nog een half jaar blijven crashen, en toen steeg het eens een weekje... En de doemscenario's stonden aan te schuiven om te zeggen dat het allemaal maar een tijdelijke opvering was.
Kent iemand ook maar één enkel voorbeeld die sindsdien gezegd heeft: "wel, dat hadden we goed mis, en dus moesten we die modellen maar niet langer als religieuze dogma's beschouwen"?
Of denk je dat het eerder dezelfde mensen zijn die nu, twee jaar later, nog altijd hetzelfde deuntje zingen, en op dezelfde toon als je ze niet gelooft - maar die intussen wel de klim van de BEL20 van 1500 naar 2700 hebben gemist?
Ik zie dat ik sindsdien nog wel eens meer verwezen heb naar "analyses" die het allemaal over dezelfde boeg gooiden: juist achter de horizon lag de ineenstorting te wachten (4), want de overheden die de schuld van de crisis waren maakten precies dezelfde fouten nog eens opnieuw... Maar kijk, net zoals bij de Dead Cat Bounce-post van bijna twee jaar geleden is Armaggedon nog altijd niet uitgebroken.
Maar het liedje, ze zongen het voort... (5).
We zullen zien...
-------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/02/complexe-wetenschappen-en-politieke.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2010/10/ophouden-met-politiek-vervuild-denken.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2008/10/en-dan-nu-een-inktzwart-scenario.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/03/dead-cat-bounce.html
Ik signaleer er bij dat ik zeer beslist niet heb "voorspeld" dat de markten zouden stijgen; ik heb alleen gezegd dat de waarde van dat soort voorspellingen zeer twijfelachtig was: en het was ook zeer twijfelachtig!
(4) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/09/over-zeepbellen-faillissementspremies.html
EN http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2009/09/niet-duurzaam.html
Ook alweer bijna 18 maanden geleden, en ondanks de schuldecrisis is die "grote ontgoocheling" nog altijd niet uitgekomen...
(5) http://www.tijd.be/nieuws/geld_-_beleggen_algemeen/-Wall_Street_kan_nog_60_procent_zakken-.9019348-3467.art?ckc=1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten