"Mislukt!"

Aan tafel ontwikkelt zich een spannende strijd. Je moet weten dat de kleuters Sarah en Thomas recht tegenover elkaar zitten, zodat mama en papa elk één kleuter naast zich hebben, en aan het hoofd van de tafel peuter Simon tussen hen beide het geheel kan overzien. En midden in de maaltijd laat ineens kleuter Thomas van zich horen:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Sarah een kikker was!", waarna hij zijn twee handjes de lucht in steekt en er triomfantelijk aan toevoegt: "Ping!"

Nu moet je kleuter Sarah niet persoonlijk kennen om te weten dat een kleuter van vijf jaar zoiets niet over haar kant laat gaan. Het duurt geen halve seconde voor er over de tafel terugkomt:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Thomas korte beentje had, PING!"
Dat gaf algehele hilariteit aan tafel, en voor we uitgelachen waren kwam er:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Sarah korte armpjes had, PING!"
Ja, kijk, hij is nog maar drie jaar, dus de grote originele ideeën moet je er nog niet van verwachten. En intussen kwam er al:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Thomas wèg was, PING!"
Nu viel het mondje van kleuter Thomas open. Als hij weg was, dan kon hij immers niet meer antwoorden? Tijd voor een snelle vaderlijke interventie:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Thomasje weer terug was, Ping!"
Grote opluchting op het gezichtje van kleuter Thomas die meteen door ging:
"Hocus pocus pas, ik wou dat papa weg was, PING!"
Waarop papa, zo snel dat niemand kon letten op de kleine logisch-chronologische inconsistentie (met een wijsneuzerige vinger in de lucht):
"Hocus pocus pas, MISLUKT!, ping!"

Die papa toch! Altijd kan je er op rekenen om snedig uit de hoek te komen. De twee kleuters moeten heel erg lachen om zoveel diepzinnigheid. Kleuter Sarah nam echter meteen de bal weer over:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Thomas Boemba was, PING!"
Bon, dat kan hier nog lang duren en het eten wordt koud. Het wordt tijd voor nog een vaderlijke interventie:
"Hocus pocus pas, ik wou dat Saartje haar bordje helemaal leeg at, PING!" (Dat laatste uitgesproken met een diepe basstem en alle nodige nadruk.)

Waarop kleuter Sarah met haar liefste glimlach, zonder een seconde na te denken:
"Hocus pocus pas, mislukt! PING!"

Papa terug naar af. Ping.