zaterdag 16 november 2013

Financiële voorspellingen; aflevering "Goldandglory"

Zes maand geleden alweer twitterde Goldandglory dat hij in de Dow Jones en de Nikkei een serieuze top "zag" (1), die er niet alleen nog prompt kwam ook, maar er drie weken later alleen maar nog prominenter bijlag (2). Zodat ik - die tenslotte altijd volhoud dat financiële voorspellingen nauwelijks, lees gerust: helemaal niet te maken zijn - die tweede post besloot met de welgemeende hoop dat hij flink short was gegaan.

Mijn eerste post begon met de toegeving dat het voor mijn filosofie nogal goedkoop was om dat te bekritiseren. Als de koersen "een week, een maand later" een pak lager zouden staan, dan ziet mijn filosofie immers nog altijd iemand die "met een dobbelsteen zal gooien, aankondigt dat het een zes zal worden, en vervolgens nog gelijk krijgt ook". Terwijl, als de koersen een pak hoger zouden staan, ik minstens één voorbeeld heb van iemand die voorspellingen maakt en zich "een week, een maand later" gewoon even stil houdt... En in de wetenschap die economie heet kraait er nooit een haan naar.

Laten we eerst eens kijken hoe het er zes maand later uitziet. Ik kies als periode een jaar, om de zes maanden voorafgaand aan Goldandglory's tweet ook mee te geven. Hier is de Dow Jones, met de top van 23 mei zeer ruwweg aangeduid:



En hier is de Nikkei, waarbij het echt niet nodig is om het punt waar Goldandglory zijn aankondiging deed er bij te zetten: het is daar, precies bonk er op (en sterker nog, aan de vooravond ervan), waar je die enorme top gewoon ziet:



En dus opnieuw: knap werk, als je die eerste zes maanden Nikkei (en Dow ook, overigens) ziet, om dan zo nauwkeurig te kunnen zeggen dat het vat af is. Ikzelf zou het nog niet proberen. Dat blijft ook "knap werk" als je naar de latere zes maanden kijkt. Zeker, het lijkt er op dat het niet de des te grotere crisis is geworden die Goldandglory in de dagen en weken erna ook voorspelde:



Maar dat is in feite alleen maar wat hij ook voorspelde:



Alweer: bonk er op; zij het dat er van die "devaluatie Yen" niet erg veel gekomen is:

 

Juist sinds de top kan je zeggen dat de devaluatie van de yen juist is opgehouden - maar de voorspelling die er op gebaseerd was kwam toch uit! En een paar weken later kregen we toch ook...



 ... terwijl, altijd achteraf bekeken, natuurlijk, het er eerder naar uitziet dat die crash er nooit gekomen is; misschien toch wel juist omdat er een "gezonde marktcorrectie" was?

Alles bij elkaar, in mijn wereld die zo grondig onvoorspelbaar is, is Goldandglory het beste dat me zo direct voor de geest komt. Maar filosofisch gesproken is veel interessanter dan de hoeveelheid gelijk of ongelijk de vraag hoe het juist onze fouten zijn waarmee we vorderingen maken. Oeroud cliché: zonder Newtons foute theorie (bijvoorbeeld: "F = m x a" heeft geen factor voor tijd en houdt dan ook geen rekening met de beperkingen opgelegd door de lichtsnelheid) hadden we ook geen opstapje naar de twintigste eeuw gehad.

Dat is waar "de mannen zich scheiden van de jongens"; waar mensen kunnen proberen het "politiek vervuild denken" (3) te overstijgen - maar het moet niet, natuurlijk. Ik kan vanzelfsprekend niet voor Goldandglory spreken. Stonden al die dingen er omdat er nu eenmaal een crisis moet en zal komen, tot we allemaal weer zijn overgeschakeld op de goudstandaard? Of is dit een wereld waarin we proberen te ontdekken wat het betekent als de voorspelde hausse van de Nikkei er ondanks de verdere daling van de yen toch komt?

----------------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/05/de-golven-en-het-getij-economie-en.html
(2) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/06/het-begint-toch-al-een-mooie.html
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.be/2013/11/herinner-je-je-die-politieke-vervuiling.html

Geen opmerkingen: