Ik vond het wat vreemd aandoen, zomaar in maart terwijl het buiten al donker was. Normaal associëer ik asperges met zomeravonden in de tuin, maar ze waren toch heerlijk. Een paar eitjes, een paar aardappeltjes, en heel veel asperges...
Meer moet dat niet zijn.
OK, ik ervaar mijn eigen bloggerij als zeer licht, de laatste tijd, met weliswaar een regelmatige opflakkering, maar toch. Het kan aan veel dingen liggen: zeer druk, serieus slaapgebrek, premature seniliteit, peuter Thomas die hier net met grote oogjes op mijn schoot klimt, maar hoe dan ook: we halen vaak niet mijn eigen kwaliteitscriteria. Ik probeer dan maar af en toe gewoon een dagje over te slaan, of misschien een postje om te melden dat we onze eerste asperges binnen hebben. Dat laatste zal wel aan het feit liggen dat we in Mechelen wonen, zeker?
Ik zit nochtans enkele zeer interessante dingen te lezen. Maar als een mens dan pompaf thuis komt, dan krijg je dat niet altijd allemaal onder woorden...
2 opmerkingen:
Koen toch! Asperges eet je pas vanaf half april, wat jij op je bord kreeg komt van glasteelt.
The real thing moet uit de volle grond komen.
Desgewenst geef ik je een adresje waar ze dat witte goud ouderwets "steken". Daar krijg je stengeltjes die een uur te voren nog onder de heuveltjes verborgen zaten.
Mvg,
MichelN
Ah wel, en ze waren toch lekker.
Neh.
Een reactie posten