woensdag 7 juli 2010

De Politicus en de Politieker

Het gaat niet zo goed, zo lijkt het wel, met de vorderingen van de grote winnaar van de verkiezingen, Bart De Wever. Ik geef toe dat ik het niet zo erg gevolgd heb - dus "niet gehinderd door enige kennis van zaken" probeer ik me iets in te beelden bij het scenario van een mislukking.

Dat scenario zie ik alleen in termen van onvoldoende (vanuit het standpunt van Bart De Wever, natuurlijk) tegemoetkomingen van de kant van Di Rupo; met zijn Waalse Socialisten de grote tegenspeler van De Wever. Want er lijkt een mogelijkheid te bestaan dat De Wever geen politieker, maar wel een politicus is. Het zou quasi ongehoord zijn in België, maar wie was niet verbaasd toen bleek dat De Wever helemaal niet zo nodig eerste minister hoefde te worden? Straks hebben we nog werkelijk een politieke leider die het om zijn beginselen doet!? Dus misschien zegt die wel werkelijk iets als "OK, als het zo zit, trek dan maar uw plan". En wie kan raden wat er dan zal gebeuren?

Volgens mij is het punt dat je goed voor ogen moet houden dat 80% van de Vlamingen niet voor de splitsing van België is, terwijl toch massaal op NVA, VB en LDD wordt gestemd. Het punt is dus dat die (vooral) NVA stemmers iets heel anders proberen te zeggen. Namelijk, ze zien het sinds drie jaar niet meer zitten in het Belgische model van pappen en nathouden; een model waarin socialisten Sinterklaas kunnen spelen omdat ze het geld om dat te doen niet zelf moeten verdienen (1). En tegelijk valt als gevolg van die Sinterklaaspolitiek de drang om Nederlands te leren weg, wat nochtans tot de dag van vandaag zou helpen om een job te vinden. Geef die Vlamingen nu maar eens ongelijk: I wish you good luck.

En alleen al gezien de verkiezingsuitslagen van de jongste drie jaar leken de geesten in Franstalig België dan ook aanzienlijk gerijpt te zijn. Wie denkt er nog aan de tijd van "het kartel", slechts drie jaar geleden, en het "verbazend" "succes" van "junior partner" (sic, sic, en sic) Bart De Wever? En kan je niet gewoon op je vingers natellen dat, indien politicus (als tegengesteld aan politieker) Bart De Wever er wegens nog steeds onvoldoende rijpheid van die geesten de brui aan geeft, er alleen maar een verdere radicalisering zal ontstaan? Of dacht iemand dat al die Vlamingen die er nu al drie jaar niet naast zitten te signaleren ineens maar weer op de oude krokodillen zullen stemmen, omdat "de Walen niet willen"?

Is het zelfs maar denkbaar dat De Wever dan een nog grotere verkiezingsoverwinning te wachten staat? Ik vrees dat dat ondenkbaar is. Ik vrees dat het aantal Vlamingen dat dan alsnog (zij het zuchtend) zou besluiten over te gaan op de splitsingslogica plots enorm zou gaan stijgen. In dat geval is alles mogelijk, zelfs een omkering van de instortende trend van het VB. Of misschien mag ik even dromen. Zou het kunnen, in probabiliteiten net aan de rand van de waarneembaarheid, dat er bij de liberalen met Alexander De Croo nog een politicus (als tegengesteld aan politieker...) bezig is op te staan? Als er in de partij die toch een beetje weet hoe het met de economie zit, en waarom dat belangrijk is, ook een leidersfiguur aan het woord komt, voor wie het niet om de macht maar wel om het resultaat te doen is...

Luciede conservatieven en serieuze liberalen: straks raak ik nog ontroerd...

Maar misschien is dat allemaal niet nodig. Alweer niet gehinderd door enige kennis van zaken denk ik dat we aan de andere kant, met Di Rupo, te maken hebben met een politieker (als tegengesteld aan politicus). Di Rupo droomt wel van het eerste ministerschap. En de Waalse PS-ers lijken me wel het type dat het, als puntje bij paaltje komt, niet al te nauw zal nemen met de belangen der kameraden, en al rap zal kiezen voor de portefeuille; zowel in politieke als financiële zin. (Ja, ik bedoel dat ik het een enorme bende hypocrieten vind. Ze kunnen altijd proberen me van het tegendeel overtuigen door me pakweg een paar afbeeldingen van hun woning te laten zien.)

Dus het kan wel zijn dat alsnog "de geesten voldoende gerijpt" zullen blijken om Bart De Wever één en ander te laten binnenhalen. Eens kijken: als liberaal ben ik helemaal niet tegen sociale zekerheid, vermits ik denk dat daarmee "de markt" groter, en dus beter, wordt gemaakt dan wanneer we leven temidden van een lompenproletariaat. Dus daar mogen we van mij best wel wat laten betijen. Laten we wel zeggen dat zij die betalen niet langer recht in hun gezicht mogen uitgelachen worden door zij die ontvangen; en laten we er rekening mee houden dat een markt die niet alleen groter is, maar bovendien gedragen wordt door werkende mensen beter is dan een markt van steuntrekkers. Maar voor de rest, sociale zekerheid: ik ben voor.

En op het "culturele" vlak... Maar ach, waarom zou ik het op dat punt beter willen weten dan Bart De Wever en zijn partij?

--------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/05/no-taxation-without-representation.html

4 opmerkingen:

Anoniem zei

I'd be amazed if we were having a government any time soon. No agreement is possible between those two. Elio has made promises which completely contradict De Wever's vision. You have a typical left vs right clash there. And on the communautair side, I still can't see how Bart would demand less, after having received a clear endorsement from the Flemish population, than he asked before the elections.
On the French speaking side, noone denies now that some sort of reform is needed now. That's a progress. But maybe BDW read too much in this. I don't think the southerners will budge on the fundamental things (those which are wealth related really). Precisely those things where BDW would love to book a success.
It's going to be a long summer of negotiations? And a long autumn too.
Serge

HugoM zei

Enkele bedenkingen.

- BDW en zijn NVA is de eerste groep in de naoorlogse geschiedenis die de loden last van een "middenveld" achter zich heeft.

- BDW noch Di Rupo zijn advokaten. Di Rupi is een chemicus en BDW een historicus. Beide hebben ze dus allicht een klaardere Cartesiaanse geest dan de advokaten van het verleden, ook al omdat iemand die voor advokaat studeert, dat doorgaans doet omdat ie last heeft met wis-kunde.

- Di Rupo heeft de Vlamingenhaat niet met de moedermelk meegekregen. Het is een Italiaan die zich uit armoe heeft opgewerkt en waarschijnlijk, zich in Wallonië (niet Brussel) heeft geïntegreerd, en allicht heel vreemd aankijkt tegen de habituele Vlamingenvreters. Zijn onderbuikgevoel is allicht anders.

- Di Rupo heeft altijd sterk op regionalisatie aangedrongen.

Wat betekent dit nu? Dat het water al wat warmer is en het vuur wat vochtiger aanvoelt betekent niet dat je water en vuur kan verzoenen.

De grond van de zaak is natuurlijk dat Wallonië (en Brussel) in mekaar storten als er jaarlijks niet veel Vlaams geld in wordt gepompt.

Wallonië was er al lang van onder gemuisd, als het niet voor de Vlaamse centen was. "They are only in it for the money".
Vlaanderen en Wallobrux zijn twee parallelle universa, zonder gemeen aanvoelen, gemene cultuur, gemene taal, gemene waarden zoals arbeidsethiek.

Dus als de geldstroom het enige is wat de twee bindt, laat Vlaanderen dan gewoon onafhankelijk worden maar mits een jaarlijkse brandschatting van enkele miljarden euri aan het zuiden.

Het moet toch betaald worden.

Koen Robeys zei

En zo zie je hoe, zelfs in een wereld waarin de ene partij "verlatingsangst" heeft, en voor 80% van de andere partij splitsing niet hoeft, de boel evolueert naar de splitsingslogica. Ze willen wel samenblijven, maar alleen onder de eigen voorwaarden. En als op een dag één of andere eenzijdige maatregel wordt genomen, dan vallen de monden open van verontwaardiging en knalt de lucht van de verongelijkte kreten.

Gewoon laten doen, zeker?

Anoniem zei

hoezee! een 'preformateur' om aan te geven dat er toch al een beetje vooruitgang is geboekt. het is overal wat met die politiek, maar hier is het toch het lolligst.