Als je me de laatste tijd minder ziet posten over de Amerikaanse presidentsverkiezingen dan vier jaar geleden - terwijl ik nog meer "te vroeg" dan nu eerder meer posts dan vier jaar daarvoor schreef - dan komt dat omdat ik vind dat er weinig te vertellen valt. De opeenvolgende opkomsten en ondergangen van tuinkabouters als Palin (1), Trump en nu ook Cain zijn ongetwijfeld groot nieuws voor wie teksten verkoopt over het onderwerp, maar voor het onderwerp zelf hebben ze nooit enig belang gehad.
Rick Perry leek me een andere kwestie: de opkomst en afgang zien er precies hetzelfde uit als bij de clowns, maar ik heb intussen ergens gelezen dat het een medische kwestie was. Ik weet het al niet meer, een bepaalde behandeling, een bepaald geneesmiddel... Zelf heb ik de verwoestende effecten van langdurig slaapgebrek op je intellectuele vermogens gevoeld, dus ik ben geneigd het verhaal te geloven. Hoe dan ook, het resultaat lijkt me nog steeds dat Obama één fatsoenlijke tegenkandidaat heeft, en dat is Romney. Dus als Romney nu wéér eens achter een andere kandidaat aansloft, deze keer Gingrich (2), dan lijkt me dat niets anders dan de bevestiging van mijn eerdere ideeën (3).
Ik denk, dus, dat Obama zal herkozen worden, tenzij de crisis in de VS nog heel veel erger wordt dan ze nu al is. (Ik ben fout als hij (a) niet herkozen wordt èn (b) dat gebeurt in een wereld die economisch lijkt op die van nu of beter gaat.) Verder denk ik nog steeds dat dat ofwel zal komen omdat de Republikeinen één of andere nar kiezen als kandidaat (de hele VS heeft tenslotte in 2004 Bush (!) herkozen (!!), dus alles is mogelijk) en dan wordt het een afgetekende overwinning voor Obama; ofwel omdat de Republikeinen Romney kiezen maar dan veel te verscheurd blijken om de nochtans kwetsbare (want flauwe president) Obama voorbij te steken.
Dat is allemaal wat ik al eerder gezegd heb, en dat lijkt me ook precies wat er nu aan het gebeuren is. Romney zal wel de kandidaat worden, maar een zo groot deel van de Republikeinen zit nog op het soort waandenkbeeld die ze ook in Irak heeft gebracht, dat ze zich achter het ene alternatief na het andere blijven scharen.
Dus waarom toch nog een post daarover? Wel, een verschil is dat we nu echt al dicht bij die eerste voorverkiezingen beginnen aan te komen - en Romney stond in de link (2) maar derde! Bovendien is de huidige nummer één Newt Gingrich, die in de jaren negentig de grote opponent van Bill Clinton was. Nu heeft Clinton Gingrich van het kastje naar de muur gespeeld - en zo van de huidige kandidatuur van Gingrich alleen maar de kandidatuur van één van de grootste losers uit de Amerikaanse politiek gemaakt - maar, bij wijze van ander verschil, het blijft natuurlijk een politieke figuur van een heel ander kaliber dan de narren (Palin, Bachmann...) waarover ik het had.
En dus, toegegeven, niet echt veel nieuws, maar misschien een verduidelijking van de twee mogelijke paden die ik nu zie. Pad één is Obama vs Romney, gewonnen door Obama na een spannende strijd (tenzij dus die crisis nog veel erger wordt). Pad twee is Obama vs Gingrich, met gemak gewonnen door Obama, terwijl hij de VS op enkele maanden tijd van het paradijs van de vrijheid omvormt tot een Unie van Socialistische Sovjet Republieken.
En natuurlijk kunnen er ook heel andere dingen gebeuren.
------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/10/exit-palin-je-las-het-hier-eerst.html
(2) http://firstread.msnbc.msn.com/_news/2011/12/03/9194851-gingrich-surges-in-des-moines-register-poll
(3) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2011/11/de-herkiezingskansen-van-obama.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten